Καμία έκπληξη δεν προκάλεσε στο Μαξίμου η εικόνα της εκδήλωσης για την παρουσίαση της «Ιθάκης» του Αλέξη Τσίπρα στο «Παλλάς», παρόλο που είχαν συγκεντρωθεί εκατοντάδες πολίτες, παλιοί σύντροφοι και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι έσπευσαν να εξασφαλίσουν από νωρίς στασίδι στο θέατρο και ίσως και στο υπό διαμόρφωση κόμμα.
«Το έχουμε δει το έργο ξανά και ξανά με πρωταγωνιστή τον κ. Τσίπρα», σχολίασε χαρακτηριστικά ο Παύλος Μαρινάκης, περιγράφοντας την εκδήλωση ως «αποτυχημένο reunion παλιών συντρόφων» και όχι ως κάτι που μπορεί να αλλάξει τις πολιτικές ισορροπίες.
Του Κώστα Πασίση
Η κεντρική γραμμή της κυβέρνησης, όπως αποτυπώνεται από τις νέες δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου, είναι ότι δεν υπήρξε κανένα πραγματικό rebranding, ούτε νέα πρόσωπα, ούτε νέα αφήγηση, ούτε ουσιαστική αυτοκριτική για την περιβόητη περίοδο 2015-2019, όταν η χώρα πέρασε στην εποπτεία της τρόικας, με τις συνέπειες που πληρώνουμε ακόμη και σήμερα.
Το Μαξίμου μιλά για ένα «reunion παλιών συντρόφων». Ο ίδιος ηγέτης, το ίδιο ακροατήριο, τα ίδια συνθήματα, οι ίδιες διαχωριστικές γραμμές «προοδευτικοί- συντηρητικοί» που, η ελληνική κοινωνία έχει ήδη αφήσει πίσω της.
Για την κυβέρνηση, η κίνηση Τσίπρα αφορά πρωτίστως τον χώρο της Κεντροαριστεράς και όχι το δικό της ακροατήριο. Εκείνο που επιδιώκεται είναι να μετατρέψουν την «Ιθάκη» σε εσωτερικό πρόβλημα της Αντιπολίτευσης.
Να δείξουν ότι η επιστροφή του πρώην πρωθυπουργού οξύνει τον κατακερματισμό, φέρνει σε δύσκολη θέση το ΠΑΣΟΚ, αναζωπυρώνει παλιές αντιθέσεις και δεν προσφέρει μια πειστική εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.
Άλλωστε δεν είναι τυχαία η δημόσια πρόσκληση προς τη Χαριλάου Τρικούπη να ξεκαθαρίσει εγκαίρως τη στάση της απέναντι σε σενάρια συνεργασιών με τον κ. Τσίπρα, που ήδη διακινούνται από στελέχη του κόμματος.
Στο κυβερνητικό αφήγημα, το πολιτικό στίγμα του Αλέξη Τσίπρα παραμένει βαριά φορτισμένο από την …αμαρτωλή διακυβέρνηση.
Έτσι, υπενθυμίζεται σταθερά ότι επί των ημερών του επιβλήθηκαν δεκάδες νέοι φόροι στη μεσαία τάξη, ότι το μείγμα πολιτικής στηρίχθηκε σε υπερφορολόγηση των λαϊκών στρωμάτων και ότι οι μόνες αξιοσημείωτες φοροελαφρύνσεις αφορούσαν κλάδους όπως τα καζίνο και η τηλεοπτική διαφήμιση!
Η αναφορά του ίδιου σε «πατριωτική εισφορά» των πλουσίων αξιοποιείται από τη ΝΔ για να αναδείξει την ιδεολογική «άβυσσο» που χωρίζει την κεντροδεξιά από την Κεντροαριστερά η οποία επένδυσε στις αυξήσεις των φόρων σε αντίθεση με την κυβέρνηση Μητσοτάκη που από την αρχή της θητείας, πρόταξε τις μειώσεις φόρων και την προσέλκυση επενδύσεων.
Παράλληλα το Μαξίμου έχει αρχίσει να τονίζει το δικό του κυβερνητικό αποτύπωμα, όπως η πτώση της ανεργίας, η αύξηση της απασχόλησης και του μέσου μισθού, η μείωση ληξιπρόθεσμων οφειλών, οι αναβαθμίσεις της οικονομίας.
Η γραμμή είναι σαφής. «Δεν θα ξαναγραφτεί η Ιστορία». Η σύγκριση 2015-2019 με την τρέχουσα τετραετία αποτελεί, το πιο ασφαλές πεδίο αντιπαράθεσης με τον κ. Τσίπρα.
Την ίδια στιγμή, όμως, στο Μαξίμου δεν υπάρχει εφησυχασμός. Οι συνεργάτες του Πρωθυπουργού βλέπουν τις δημοσκοπήσεις που καταγράφουν μεν προβάδισμα της Ν.Δ, αλλά και ένα σημαντικό ποσοστό πολιτών που δηλώνει ότι επιθυμεί «πολιτική αλλαγή».
Στην προκειμένη περίπτωση το στοίχημα για την κυβέρνηση είναι να διατηρήσει ενεργό το αντι-ΣΥΡΙΖΑ ακροατήριο που το 2019 και το 2023 την επέλεξε ως εγγύηση σταθερότητας, αλλά σήμερα εμφανίζει κόπωση από την ακρίβεια και την καθημερινότητα.
Εκεί εντάσσεται και η επιμονή Μητσοτάκη στο αφήγημα της αυτοδυναμίας και της πολιτικής σταθερότητας ως προϋπόθεσης οικονομικής ευημερίας.
