Ο γγ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας παρευρέθηκε σήμερα και μίλησε στην παρουσίαση της έκδοσης «Το Σφαγείο» του Αγάπιου Σαχίνη, που παρουσιάστηκε στο βιβλιοπωλείο IANOS και περιλαμβάνει δεκατρία έργα που αποτυπώνουν τα συναισθήματα του δημιουργού με αφορμή τα όσα βίωσε στα χρόνια της δικτατορίας στην «Μπουμπουλίνας 18» και τη φημισμένη «ταράτσα», την οποία ο Μίκης Θεοδωράκης χαρακτήρισε «Σφαγείο».
Στην εκδήλωση, που συντόνιζε η μικρή Αγάπη, εγγονή του συγγραφέα, μίλησαν ο ίδιος ο συγγραφέας Αγάπιος Σαχίνης, ο Νίκος Τριανταφύλλου, μέλος του ΔΣ του ΣΦΕΑ, η Ιωάννα Κολοβού, δημοσιογράφος και συνεργάτης του Μίκη Θεοδωράκη, η Εύα Μελά, ζωγράφος – χαράκτης, ο Τάκης Βαρελάς, ζωγράφος ενώ χαιρέτισε και ο εκδότης του «Ιανού», Νικόλαος Καρατζάς.
Ο Δ. Κουτσούμπας στην έναρξη της εκδήλωσης ανέφερε τα εξής:
«Νοιώθω ιδιαίτερη συγκίνηση και ταυτόχρονα τιμή που βρίσκομαι σήμερα εδώ, μαζί με αγαπημένους συντρόφους και συντρόφισσες, άλλους συναγωνιστές, στην παρουσίαση του «Σφαγείου» του συντρόφου μας Αγάπιου Σαχίνη.
«Δεν πρέπει να κουβαλάς μέσα σου, μόνο τη λεβεντιά, την παλικαριά. Πρέπει να κουβαλάς στην ψυχή σου κι άλλα πράγματα που είναι οι αξίες και τα ιδανικά σου, που είναι η αξιοπρέπειά σου που αυτά δεν θέλεις να τα διαπραγματευτείς ούτε για τη ζωή σου», είπε ο Αγάπιος αναφερόμενος τότε σε 2 σπουδαίους αγωνιστές, τον πατέρα του Μήτσο και το θείο, του οποίου φέρει το όνομά του, τον Αγάπιο.
Και οι δύο θανατοποινίτες, με τον Αγάπιο να εκτελείται στο Γεντί Κουλέ και μέχρι σήμερα να μην ξέρουμε πού τους είχαν θάψει, αλλά τώρα που βγαίνουν στο φως τα στοιχεία, περιμένουμε όλοι, ιδιαίτερα οι συγγενείς τους, για να ταυτοποιηθούν με το DNA, οι νεκροί μας.
Ο Αγάπιος Σαχίνης κουβαλούσε αυτές τις παρακαταθήκες αυτών των ξεχωριστών ανθρώπων. Σμιλεύτηκαν, όταν 5 χρονών επισκέφτηκε τον πατέρα του στις φυλακές. Όταν μετά έμαθε για το τι συνέβη στον θείο, του οποίου είχε τιμητικά πάρει το όνομα και μέχρι τότε δεν ήξερε ποιος είναι και έψαχνε να τον βρει.
Όταν μετά ο ίδιος δραστηριοποιήθηκε προδικτατορικά στους μεγάλους δημοκρατικούς αγώνες της περιόδου, όταν τον έπιαναν αργότερα τα όργανα της χούντας για να τον φυλακίσουν για πολλά χρόνια. Με την Δήμητρα να τρέχει πίσω φωνάζοντάς του «θα σε περιμένω πάντα» και έζησαν μετά πολλά χρόνια μαζί.
Σμιλεύτηκε ο χαρακτήρας του όταν μετά βρέθηκε στο «Σφαγείο», όπου έφτιαξε και αυτά τα έργα που κρατάμε όλοι σήμερα στα χέρια μας. Και σε συνέχεια, ατσαλώθηκε μέσα από τις γραμμές του κόμματος, σαν στέλεχος στην πρώτη γραμμή, μέχρι σήμερα, πότε σαν εργατικό συνδικαλιστικό στέλεχος, πότε σαν υποψήφιος μετά και δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης για πολλά χρόνια.
Αυτό το σμίλεμα με τα ανώτερα ιδανικά, αξίες και θέσεις, μαζί με την μεγάλη ευαισθησία του, την κοπιαστική δουλειά, την ικανότητα και την ξεχωριστή ματιά του στην αισθητική, μελετώντας και δημιουργώντας στην πράξη με την απίστευτη τεχνική του, έφτασε ο Αγάπιος να μας έχει δώσει σπουδαία έργα αισθητικής, πρωτοπόρας, ξεχωριστής δουλειάς, που διδάσκεται και σήμερα, όπως είναι η μαρκετερί, γιατί έχει εξελίξει την τεχνική αυτή, αναπτύσσοντας μια μοναδική παγκοσμίως δική του τεχνική.
Ταυτόχρονα ο Αγάπιος ζωγραφίζει, καταπιάνεται με την γλυπτική, με το βιτρό, ασχολείται με το κόσμημα. Όλες οι δημιουργίες αυτές, είναι το απαύγασμα μιας ολόκληρης πορείας, προσωπικής, οικογενειακής, συλλογικής, σαν Κόμμα, με τις δυσκολίες, τις χαρές και τις λύπες. Είναι οι μπαταρίες που γεμίζουν και την κατάλληλη στιγμή δίνουν αυτό που χρειάζεται προκειμένου να δημιουργήσει.
Σύντροφε Αγάπιε,
Εύχομαι να έχεις δύναμη, υγεία, να μας εμπνέεις στις δύσκολες εποχές που περνά ο λαός μας αλλά και άλλοι λαοί όλου του κόσμου.
Όμως, εμείς ξέρουμε ότι τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα… Αξίζει αυτές τις μέρες να τις ζήσουν τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας, οι γενιές που έρχονται».
