«Τα κονδύλια για την Περιφερειακή Συνοχή και την Κοινή Αγροτική Πολιτική στον επόμενο Πολυετή Προϋπολογισμό της ΕΕ 2028-2034, «να παραμείνουν αυτοτελή και χωρίς περικοπές σε ευρωπαϊκό επίπεδο, δηλαδή να μην “συγχωνευθούν” με άλλες δράσεις».
Αυτό ζητά ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νικόλας Φαραντούρης, μ΄αφορμή όσα έγιναν γνωστά πριν λίγο στις Βρυξέλλες ενόψει της συνεδρίασης της Επιτροπής Προϋπολογισμού σχέδιο της Επιτροπής για τον επόμενο Πολυετή Προϋπολογισμό της ΕΕ 2028-2034 (Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο – Multiannual Financial Framework – MFF).
Σε ανακοίνωση του, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και μέλος της Επιτροπής Προϋπολογισμού, επισημαίνει ότι η «Κομισιόν προωθεί στον επόμενο Πολυετή Προϋπολογισμό της ΕΕ 2028-2034 ένα μοντέλο «εθνικού φακέλου» για κάθε κράτος μέλος, ώστε να διαχειριστεί το ίδιο το κράτος τα κονδύλια και μάλιστα με ενοποίηση προγραμμάτων και ταμείων», όπως τα ταμεία για τη περιφερειακή συνοχή και τα ταμεία της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής.
Σύμφωνα με το «μοντέλο» αυτό, προσθέτει, «σε κράτη χωρίς αξιοκρατικές διαδικασίες ή με διεφθαρμένες κυβερνήσεις, αυτά τα χρήματα θα κινδυνεύσουν να καταλήξουν σε ημετέρους σε βάρος της χώρας και του λαού».
Η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής φορά το διάστημα 2028 -2034 και θέτει το «ταβάνι» των ευρωπαϊκών κονδυλίων που θα δοθούν για το διάστημα αυτό. Κατόπιν, επιμερίζεται στους ετήσιους προϋπολογισμούς.
Πιο συγκεκριμένα, κατά τον Έλληνα ευρωβουλευτή, «η Κομισιόν προτείνει ένα διευρυμένο μοντέλο «εθνικών φακέλων – εθνικών σχεδίων», με ενοποίηση προγραμμάτων και ταμείων. Μέχρι σήμερα, υπάρχουν χωριστά προγράμματα και ταμεία (πχ. χωριστά Ταμεία Συνοχής, χωριστά Ταμεία της ΚΑΠ κλπ.).
Όπως αναφέρει ο κ.Φαραντούρης, «το μέχρι τώρα μοντέλο τίθεται πλέον εν αμφιβόλω και θα αποτελέσει αντικείμενο σκληρών διαπραγματεύσεων μας με την Επιτροπή».
«Με άλλα λόγια», τονίζεται στη σχετική ανακοίνωση της δήλωσης του, «η Κομισιόν προωθεί την ιδέα της διαμόρφωσης εθνικών σχεδίων, πάνω στο μοντέλο του RRF (Ταμείου Ανάκαμψης). Αυτό θα συνδέει την καταβολή των κονδυλίων με την υλοποίηση στόχων και οροσήμων. Δεν είναι σαφές πώς αυτό θα επηρεάσει την προχρηματοδότηση (πχ. αυτή που έχουμε σήμερα στα Ταμεία Συνοχής)».
Κατά τον κ. Φαραντούρη, «η ενοποίηση προγραμμάτων και ταμείων και η συγκέντρωση κονδυλίων σε ένα, μεγάλο, εθνικό σχέδιο, δημιουργεί θέματα ως προς την στόχευση των σχεδίων και την εκπλήρωση βασικών πολιτικών (πχ. συνοχή)». Ακόμη, δημιουργεί κινδύνους «ως προς το ύψος των κονδυλίων που θα διατίθενται για συγκεκριμένους σκοπούς (βασικά η Συνοχή και η ΚΑΠ)».
Τέλος, όπως τονίζει, «σημαντικοί είναι οι κίνδυνοι για χώρες που δεν διαθέτουν εγγυήσεις αξιοκρατικής αξιοποίησης των κονδυλίων». Ενόψει τούτων ο Νικόλας Φαραντούρης ζητά η Πολιτική Συνοχής και η ΚΑΠ να παραμείνουν χωριστά προγράμματα και να προστατευθούν τα κονδύλιά τους.
