Κίνηση υψηλού συμβολισμού αποτελεί η επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Άγιο Όρος, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που η Νέα Δημοκρατία επιχειρεί να ανακτήσει την εμπιστοσύνη του συντηρητικού της ακροατηρίου.
Του Κώστα Πασίση
Το βέβαιο είναι ότι δεν πρόκειται για μια εθιμοτυπική επίσκεψη, αλλά για ένα στρατηγικό προσκύνημα με βασικό στόχο τη διατήρηση των παραδοσιακά καλών σχέσεων της Πολιτείας με την Εκκλησία.
Με λόγια γεμάτα σεβασμό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε από το Άγιον Όρος για πίστη, προσανατολισμό, ανάταση και ελπίδα. «Φωτισμένο κέντρο πνευματικής προσφοράς» χαρακτήρισε την Αθωνική Πολιτεία, υπογραμμίζοντας ότι η κυβέρνηση στέκεται «αρωγός στη διαχρονική του πορεία» με σχέδιο έργων ύψους 100 εκατομμυρίων ευρώ έως το 2030.
Η εν λόγω εξαγγελία για έργα υποδομών, προστασίας κειμηλίων και περιβαλλοντικών παρεμβάσεων, προφανώς και ενισχύει το αφήγημα της κυβέρνησης ως εγγυητή της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Ακόμη, πέρα από την θρησκευτική σημειολογία, πρόκειται και για μια στοχευμένη αναπτυξιακή πολιτική, με ότι αυτό συνεπάγεται…
Επίσης, κατά την επίσκεψή του στο Άγιον Όρος, έστειλε ένα ξεκάθαρο μήνυμα στήριξης προς τους Ορθόδοξους Χριστιανούς της Μέσης Ανατολής, τονίζοντας ότι η Ελλάδα αποτελεί δύναμη σταθερότητας στην περιοχή.
Ιδιαίτερη μνεία έγινε στη Μονή της Αγίας Αικατερίνης του Σινά, με τον πρωθυπουργό να διαβεβαιώνει ότι «δεν υπάρχει καμία περίπτωση ο χαρακτήρας αυτού του μοναστηριού να αλλάξει».
Ο πρωθυπουργός, με την ταυτόχρονη αναφορά στον Άθω ως «τόπο περισυλλογής» αλλά και «πηγή συλλογικής ελπίδας», θέλησε να τονίσει τον ξεχωριστό ρόλο της Ορθοδοξίας στη χώρα μας.
Όπως είπε ο ίδιος στο Άγιο Όρος ανέβηκε ως Πρωθυπουργός αλλά και ως απλός προσκυνητής προσβλέποντας σε ένα κοινό που έχει απομακρυνθεί από τη Ν.Δ τα τελευταία χρόνια. Δηλαδή τους παραδοσιακούς δεξιούς ψηφοφόρους με ισχυρά θρησκευτικά και εθνικά χαρακτηριστικά.
Η επίσκεψη περιείχε και ένα σαφές γεωπολιτικό μήνυμα.
Η αναφορά στην «ασφάλεια της περιοχής» και τις «προκλήσεις της εποχής» μετατοπίζει τη συζήτηση και στον στρατηγικό ρόλο του Άθωνα.
Ο κ. Μητσοτάκης δήλωσε παρών ως ηγέτης που «θα είναι δίπλα» όχι μόνο στο Άγιον Όρος, αλλά και στον ορθόδοξο κόσμο που βρίσκεται υπό πίεση. Και αυτό είναι ένα μήνυμα προς το εσωτερικό αλλά και ένα σινιάλο προς το εξωτερικό, από τα Βαλκάνια μέχρι τη Μέση Ανατολή.
Οι συμβολισμοί της επίσκεψης στο Άγιο Όρος
Το Άγιο Όρος, ως κορυφαίο πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο της Ορθοδοξίας, ασκεί ιδιαίτερη επιρροή σε ένα σημαντικό τμήμα των λεγόμενων δεξιών ψηφοφόρων, κυρίως στη βόρεια Ελλάδα.
Η Αθωνική Πολιτεία, με την ιστορική της βαρύτητα, έχει κατά καιρούς λειτουργήσει ως πυξίδα για τις πολιτικές επιλογές ενός κοινού που δίνει προτεραιότητα στις ηθικές – χριστιανικές αξίες.
Ωστόσο, η νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης Μητσοτάκη για τη νομιμοποίηση του γάμου των ομοφυλοφίλων ζευγαριών προκάλεσε αντιδράσεις στην εν λόγω κοινότητα, ενώ δίχασε την ελληνική κοινωνία αλλά και την κυβερνητική παράταξη.
Σημειώνεται ότι η άνοδος κομμάτων όπως η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελοπουλου και η «Νίκη», η οποία άντλησε σημαντική δύναμη από κύκλους με αναφορά στο Άγιον Όρος, δε ξεχάστηκε ποτέ από το Μέγαρο Μαξίμου.
Παρότι η δυναμική του κόμματος του Δημήτρη Νατσιού φαίνεται να φθίνει, η κυβέρνηση γνωρίζει καλά πως αυτή η εκλογική βάση δεν έχει επιστρέψει στη Νέα Δημοκρατία. Απλώς αναζητά νέα πολιτική στέγη.
Έτσι, η επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Άγιο Όρος, αποτελεί μια άμεση πρωτοβουλία να δείξει ότι η ΝΔ παραμένει πυλώνας στήριξης της Ορθοδοξίας και βασικός εκφραστής της
Η επιλογή των μονών που επισκέπτεται ο πρωθυπουργός δεν είναι τυχαία.
Η Μονή Βατοπεδίου, με τον ηγούμενο Εφραίμ να διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στην αθωνική κοινότητα, ήταν ένας από τους σημαντικότερους σταθμούς της επίσκεψης.
Η επιρροή της μονής εκτείνεται πέρα από τα όρια του Αγίου Όρους, ενώ παρουσιάζει ισχυρή κοινωνική δυναμική.
Νωρίτερα ο Πρωθυπουργός επισκέφθηκε και την Ιερά Μονή Ιβήρων, όπου επίσης έγινε δεκτός με τις προσήκουσες τιμές.
Εν κατακλείδι η συγκεκριμένη επίσκεψη είναι μια προσπάθεια του Μητσοτάκη να επαναπροσδιορίσει την ταυτότητα της Νέας Δημοκρατίας ως κόμματος που μπορεί να επουλώσει τις πληγές του παρελθόντος.
Η πρόκληση πάντως είναι μεγάλη. Από τη μια πλευρά, η κυβέρνηση πρέπει να καθησυχάσει τις ανησυχίες κάποιων ειδικών κοινών που έχουν τις δικές τους αξίες, και από την άλλη, να διατηρήσει την εικόνα μιας σύγχρονης, φιλελεύθερης κυβέρνησης που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα.
