Την ισορροπία μεταξύ της ανθρωπιστικής υποχρέωσης και της διασφάλισης της ασφάλειας των συνόρων, αναζητεί η κυβέρνηση αναγνωρίζοντας την πολυπλοκότητα του ζητήματος των Σύρων προσφύγων αλλά και την ανάγκη για μια ολιστική προσέγγιση.
Του Κώστα Πασίση
Αυτό προκύπτει από τις ανακοινώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου, Παύλου Μαρινάκη ο οποίος μίλησε για συγκρατημένη αισιοδοξία αναφορικά με το πρόβλημα των προσφυγικών ροών, υστέρα από τις τελευταίες καταιγιστικές εξελίξεις στη Συρία που οδήγησαν στην πτώση του καθεστώτος Άσαντ.
«Πέραν της προσδοκίας μας για ασφαλή επιστροφή προσφύγων, η Ελλάδα έχει μηχανισμό υποδοχής με ασφαλέστερες δομές και άλλες συνθήκες. Εφαρμόζουμε δίκαιη, αλλά αυστηρή πολιτική. Οι υπηρεσίες μας βρίσκονται σε απόλυτη ετοιμότητα και συνεχίζουμε να ακολουθούμε την ίδια μεταναστευτική πολιτική, που έχει αποδώσει πολλά…», τόνισε χαρακτηριστικά
Η κρίση της Συρίας βρέθηκε και στο επίκεντρο του «πρωινού καφέ» στο Μαξίμου όπου συζητήθηκε εκτενώς το νέο ζήτημα που προέκυψε ξαφνικά στη γειτονιά μας, με τους τζιχαντιστές και τον αρχηγό τους Αλ Τζολάνι ο οποίος εμφανίστηκε καθησυχαστικός προς τη Δύση.
Ωστόσο ο εν λόγω …κύριος και η οργάνωσή του έχουν ιστορικό φανατισμού, βίας και καταπάτησης των δικαιωμάτων θρησκευτικών και εθνοτικών ομάδων στη Συρία.
Οι διακηρύξεις του περί προστασίας μειονοτήτων έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις πράξεις του παρελθόντος, κάτι που μειώνει την αξιοπιστία των λεγομένων του.
Το Ελληνικό πλάνο δράσης
Μέσα σε αυτό το κλίμα, που δεν εκπέμπει και πολύ σταθερότητα και μετάβαση σε μια δημοκρατική κυβέρνηση, το Μαξίμου καθόρισε τη στρατηγική του που βασίζεται σε τρεις κύριους άξονες.
Την ετοιμότητα για τη διαχείριση τυχόν νέων προσφυγικών ροών, τη συνεργασία με διεθνείς οργανισμούς και τη δέσμευση για την υποστήριξη της ειρήνης και της σταθερότητας στη Συρία.
Η χώρα μας έχοντας αποκτήσει το know-how (ξέρω πως) από παρόμοιες καταστάσεις που διαχειρίστηκε στο παρελθόν, έχει αναπτύξει έναν αποτελεσματικό μηχανισμό υποδοχής και διαχείρισης προσφυγικών ροών, που της επιτρέπει να ανταποκρίνεται σε κρίσεις με ανθρωπιστική προσέγγιση.
Όπως επισημαίνεται η Ελλάδα είναι έτοιμη να διαχειριστεί το μεταναστευτικό ζήτημα, παρά την αβεβαιότητα της κατάστασης στη Συρία.
Η ύπαρξη ενός σταθερού πλαισίου πολιτικής εξασφαλίζει την προστασία των συνόρων, ενώ παράλληλα διασφαλίζεται η αξιοπρεπής μεταχείριση των προσφύγων.
Επιπλέον η κυβέρνηση συνεργάζεται στενά με διεθνείς οργανισμούς για την αντιμετώπιση του προσφυγικού προβλήματος.
Μέσω αυτής της συνεργασίας, η Ελλάδα συμβάλλει στη διασφάλιση της ανθρωπιστικής βοήθειας προς όσους επηρεάζονται από την κρίση στη Συρία.
Ταυτόχρονα στο παρασκήνιο ξετυλίγονται και διπλωματικές πρωτοβουλίες, καθώς η Ευρώπη παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στη Συρία, όπως και τη στάση των ΗΠΑ.
Σε αυτό πλαίσιο εντάσσεται και η πρόσφατη τηλεφωνική επικοινωνία του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Πατριάρχη Αντιοχείας Ιωάννη Ι.
Ο Πρωθυπουργός ενημερώθηκε για την κατάσταση στη Συρία και εξέφρασε τη στήριξη της Ελλάδας προς το Πατριαρχείο Αντιοχείας.
Οι χριστιανικοί πληθυσμοί που διαβιούν στη Συρία βρίσκονται στις προτεραιότητες της κυβέρνησης.
Παράλληλα, τόνισε την ετοιμότητα της χώρας να προσφέρει βοήθεια όπου χρειαστεί.
Επίσης σε επίπεδο διαχείρισης της κρίσης και ως πρώτη αποφασιστική κίνηση η κυβέρνηση προσανατολίζεται στο πάγωμα της έκδοσης αποφάσεων ασύλου για υπηκόους Συρίας, κάτι που αναμένεται να «κλειδώσει» στη συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ την ερχόμενη Παρασκευή.
Επισημαίνεται ότι χώρες της Δύσης ήδη υιοθετούν την απόφαση για πάγωμα των αποφάσεων ασύλου
Η Αθήνα πάντως παρακολουθεί στενά, αν και η κυβέρνηση δε το παραδέχεται δημοσίως, και τις κινήσεις της Τουρκίας που έχει συμφέροντα στην περιοχή.
«Δεν ετεροκαθορίζουμε τις σχέσεις με τα υπόλοιπα κράτη με βάση τη στάση γειτονικών μας κρατών», ανέφερε ο εκπρόσωπος, με τον Παύλο Μαρινάκη να τονίζει την οικονομική και διπλωματική ισχύ της Ελλάδας, υπογραμμίζοντας την ικανότητά της να διαχειρίζεται την κατάσταση με «αυξημένο αίσθημα ασφάλειας και σταθερότητας».
Προφανώς και πρόκειται για μήνυμα αυτοπεποίθησης και ετοιμότητας.
Έτσι όπως αναλύει το Μαξίμου την νέα κρίση στη Μέση Ανατολή, το βασικό συμπέρασμα, που βγαίνει είναι ότι στην μετά Άσαντ εποχή κυριαρχεί η αβεβαιότητά για το αύριο της Συρίας, ενώ υπάρχει ανησυχία για τον αυξανόμενο ρόλο των εξτρεμιστών αλλά και για το απευκταίο σενάριο, η Συρία να μετατραπεί σε ένα νέο χαλιφάτο ή Λιβύη όπου είναι μια χώρα διχοτομημένη χώρα.
