Η Θεσσαλονίκη έχει μετρό από χθες. Μια πολύ σημαντική είδηση, όχι μόνο επειδή πρόκειται για ένα μετρό που λειτουργεί με βάση την τεχνολογία τελευταίας λέξης. Κυρίως διότι τα εμπόδια, οι αβελτηρίες, οι προγραμματισμοί, οι αντιδράσεις, οι προσφυγές, ξεπεράστηκαν μαχητικά, μεθοδικά και με πείσμα.
«Kείνοι που επράξαν το κακό ― τους πήρε μαύρο σύγνεφο» έγραφε ο Οδυσσέας Ελύτης. Εμειναν γυμνοί μόλις οι επισκέπτες του μετρό πάτησαν το πόδι τους στις αποβάθρες. Όχι τίποτα άλλο, μα επιμένουν ακόμα. «Εγκλημα ο σταθμός Βενιζέλου», σου λένε. Εγκληματήσατε όσοι κάνατε παιχνιδάκια με την πόλη, με την κυβέρνηση, με το δημόσιο χρήμα, για «ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη» που έλεγε και ο Σεφέρης. Σε λίγο, για να τον παραφράσουμε, κανείς δεν θα τους θυμάται. Δικαιοσύνη. Ωστόσο, προς το παρόν πρέπει να μην ξεχνάμε την αγυρτεία τους.
Μεγάλο γεγονός, λοιπόν, μεγάλη σπέκουλα από τον ΣΥΡΙΖΑ ιδίως, και από κάτι ξέφτια της πολιτικής και συνδικαλιστικής ζωής, όταν ήταν και όταν δεν ήταν κυβέρνηση, μιζέρια και γκρίνια. Δεν χάρηκαν φυσικά όλοι για τα εγκαίνια. Όπως μπορείτε να καταλάβετε, ήταν και κάποιοι που έχουν μείνει με την νοσταλγία για τα δήθεν εγκαίνια που έκανε ο Αλέξης Τσίπρας, με μουσαμάδες. Γιατί όχι; Ερωτώ. Αν τους είχαν κρατήσει, θα μπορούσαν να τους πουλήσουν εκατοστό- εκατοστό ως ενθύμιο… Να χρησιμεύσουν και σε κάτι (θυμίζω πως οι συνάδελφοι από την Αυγή και το Στο Κόκκινο είναι απλήρωτοι).
Ολοι αντάμα, λοιπόν, στα εγκαίνια και ο «ψωριάρης» χώρια, όπως λέει η παροιμία. Εδώ μια ιδεοληπτικά εμμονική ανακοίνωση, εκεί δυο άθλια σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης περί του ότι τα αρχαία της Βενιζέλου έχασαν την αυθεντικότητά τους (στάζει πίκρα και θλίψη για την αποτυχία). Παραδίπλα, χαιρεκακίες, επειδή έβρεξε και έσταξε η οροφή του σταθμού.
Πώς λέμε έσταξε η ουρά του γάιδαρου; (συγγνώμη κιόλας). Ετσι ακριβώς. Νέο έργο είναι, θα βγάλει αμέσως τις μικρές κακοτεχνίες, οι οποίες εννοείται πως θα διορθωθούν. Να θυμίσω πόσες φορές χωρίς καν να βρέχει, στάζουν νερά στον σταθμό Ομόνοιας της Αθήνας; Αλλά έτσι είναι. Όταν έχεις χειροκροτήσει τους μουσαμάδες, επόμενο είναι με κακεντρέχεια να τονίζεις το μοναδικό πρόβλημα που εμφανίστηκε μετά την τελετή των εγκαινίων. Δικαιολογία; Μία που διάβασα, ήταν ε, εντάξει, τόσα λέγονται σήμερα από τα ΜΜΕ, να μην πούμε και κανένα κωμικό highlight; (έτσι ακριβώς). Μωρέ,
«Κανείς δεν τους θυμάται. Δικαιοσύνη.»
Η τελετή ήταν υπέρλαμπρη, αλλά όχι και τα όσα έκανε η ΕΡΤ για τη μετάδοση από την ΕΤ3. Σε τόσο μεγαλοπρεπείς τελετές δεν βάζεις μία τηλεπαρουσιάστρια, όση εμπειρία και να έχει. Φωνάζεις δυο- τρεις παρουσιαστές από την Αθήνα και ρεπόρτερ, επίσης. Οι συνάδελφοι έκαναν αξιοπρεπέστατη δουλειά. Δεν ήταν όμως εκείνοι που μπορούσαν να δώσουν τον τόνο. Λίγα πρόσωπα, λίγοι σχολιαστές, άδειο το στούντιο. Μερικοί, μάλιστα, όπως ο Μιχάλης Τιβέριος, ξεκινούσαν να μιλήσουν για τα επαίσχυντα που προηγήθηκαν από την αντιπολίτευση ώστε να καθυστερήσει το μετρό και διακόπτονταν για να ερωτηθούν… πώς ζούσαν οι κάτοικοι στην πόλη πριν από τόσους αιώνες.
Παρακαλώ πολύ! Ο ακαδημαϊκός και διαπρεπής αρχαιολόγος, να δέχεται αφελείς ερωτήσεις; Ενώ ως σύμβουλος του μετρό μέχρι το 15 και ως μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου ξέρει τα αρχαία του μετρό σαν την τσέπη του;
Παρανυχίδα ο ρεπόρτερ που είδε τριάντα επτά χρόνια να περνούν «κυριολεκτικά». Είπαμε: μια γενική οδηγία, τουλάχιστον στα κρατικά κανάλια, χρειάζεται με αυτή τη λέξη. Κυριολεκτικά, θα μας σκάσουν.
Αφήνω την κόρη που σύριζα έφυγε από την ΕΡΤ όταν έφυγε και ο ΣΥΡΙΖΑ από την κυβέρνηση. Από το νέο της πόστο, πλέον, σε μεγάλο κανάλι, αφιέρωσε τρία λεπτά στα εγκαίνια. Και μετά, ουδέν. Αφήστε που δεν ενέταξε την είδηση στις κεντρικές της ημέρας- ενώ για πιο κεντρική, πεθαίνεις. Εξελίσσεται ολοένα προς το χειρότερο.
Και ένα μικρό μυστικό: το μενταγιόν της προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου, με τη σκάλα, είναι το φετινό γούρι του Μουσείου Ακρόπολης. Επειδή θυμίζει ράγες, το έβαλε για να φέρει γούρι όπως είπε η ίδια. Κομψή και καλή επιλογή.
Η επικαιρότητα είναι ζοφερή όσον αφορά στις κακοποιήσεις των γυναικών και των παιδιών. Σχόλια την επόμενη εβδομάδα, για όσα δεν βάζει νους ανθρώπου. Το μόνο που θα πούμε σήμερα είναι πως κάθε 10 λεπτά, ανά τον Κόσμο, μία γυναίκα δολοφονείται. Κυρίως από τον σύντροφό της. Κρατήστε το αυτό το μυαλό σας. Μην το ξεχάσουμε ποτέ.
«Αρχοντικότητα» έχει το μετρό, σου λέει. Διότι αν το έλεγε αρχοντιά, θα ήταν μπας- κλας; Μπορεί.
«Τα προβλήματα σοβούν» λέει η άλλη. Ξέρεις κούκλα τι θα πει σοβούν; Όχι πάντως αυτό που νομίζεις. Ανοίγουμε λεξικό και διαβάζουμε.
Εγινε βάιραλ ότι η Αντζελα Δημητρίου όταν είδε στο Κολωνάκι ταμπέλα για την οδό Πλουτάρχου, είπε πως θα διαμαρτυρηθεί γιατί δεν έχουν δώσει το όνομά της σε οδό, καθώς είναι παλαιότερη από … τον Γιάννη Πλούταρχο. Ναι, η Αντζελα σας πείραξε. Που δεν περηφανεύεται για τη μόρφωσή της, έτσι κι αλλιώς. Όταν όμως είπε «ουδείς άσφαλτος» γελάσατε. Αλήθεια; Βεβαίως. Επειδή αγνοείτε πως άσφαλτος εκτός από εκείνη που χρησιμοποιούμε στους δρόμους σημαίνει και όποιος δεν κάνει λάθη.
Είπα Αντζελα και θυμήθηκα το εντελώς λαϊκό (και πέσε παρακάτω) τραγούδι. Τι θα γίνει αδέρφια;
Πρωί μεσημέρι και βράδυ θα μας τσακίζετε τα αυτιά στις εκπομπές με σκυλάδικα; Και χτυπιέστε και κουνιέστε και λυγιέστε και ντροπή δεν έχετε. Στα πρωινάδικα, στα μεσημεριανάδικα, στις μαγειρικές εκπομπές, στις εκπομπές μόδας, ακόμα και στις εκπομπές γνώσεων ακούμε την υποκουλτούρα. Και μόνο αυτήν.
«Τους έπιασαν από τη χλιδή με την οποία άρχισαν να συμβιώνουν μετά τη ληστεία». Ε, τι τώρα; Να ζουν; Σκέτο;
Της ίδιας τάξης το «Παραχώρησε δηλώσεις». Εκανε δηλώσεις; Πφ! Μπανάλ.
Τι να επιλέξουμε για λεμονάκι μυρωδάτο της εβδομάδας; «Εικονικά το βλέπω μια χαρά» λέει κάποια σε εκπομπή, εννοώντας όπως το βλέπει. Οπτικά, δεν ήθελε να πει. Η άλλη είπε και επανέλαβε ίσαμε δέκα φορές «του Αιγαλέου». Διαλιέχτε!
Αγγελική Κώττη
