Επίτιμος διδάκτορας Θεολογίας της Ποντιφικής Σχολής Νοτίου Ιταλίας αναγορεύτηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, σε ειδική τελετή που πραγματοποιήθηκε στη Νάπολη, με την ευκαιρία της ενάρξεως του νέου Ακαδημαϊκού Έτους.
Στην ομιλία του, που πραγματοποίησε στην ιταλική γλώσσα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης, αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στη σημασία του διεκκλησιαστικού και διαχριστιανικού διαλόγου, κάνοντας μία ιστορική αναδρομή στις προσπάθειες επαναπροσέγγισης μετά το σχίσμα του 1054, αλλά και στις τραγικές επιπτώσεις της εφαρμογής της πολιτικής της Ουνίας από τη Δύση, η οποία, όπως είπε, σηματοδότησε «μια από τις πιο σκοτεινές σελίδες της εκκλησιαστικής ιστορίας της δεύτερης χιλιετίας, οι συνέπειες της οποίας έχουν επιβαρύνει τις σχέσεις μεταξύ των Εκκλησιών σχεδόν μέχρι τις μέρες μας».
Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε ο κ.κ. Βαρθολομαίος στις προσπάθειες επαναπροσέγγισης των Χριστιανών Ανατολής και Δύσης κατά τον 20ο αιώνα, κυρίως μετά τις ιστορικές Πατριαρχικές εγκυκλίους του 1902 και του 1920, που συνέβαλαν καθοριστικά στη δημιουργία της Οικουμενικής Κινήσεως και στη συγκρότηση του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών.
Επίσης, αναφέρθηκε στον οραματιστή προκάτοχό του Πατριάρχη Αθηναγόρα, ο οποίος με την Εγκύκλιό του, το 1952, κάλεσε όλες τις κατά τόπους Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες να συμμετάσχουν στο Παγκόσμιο Συμβούλιο εκκλησιών, στην ώθηση που έδωσε, μετά τη σύγκληση της Β’ Βατικανής Συνόδου, να προετοιμαστεί μία μελλοντική Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας μέσω των Πανορθόδοξων Διασκέψεων της Ρόδου (1961-1963-1964), στην ιστορική συνάντηση με τον Πάπα Παύλο ΣΤ’ στα Ιεροσόλυμα, το 1964, και αργότερα στην Ρώμη και την Κωνσταντινούπολη, αλλά και στην αμοιβαία άρση των αναθεμάτων. Γεγονότα, συνέχισε ο Παναγιώτατος, που χαρακτήρισαν την πατριαρχία του προκατόχου του και άνοιξαν «έναν δρόμο χωρίς επιστροφή στη συνάντηση όλων των Χριστιανικών Εκκλησιών».
Στη συνέχεια, ο Παναγιώτατος αναφέρθηκε στις πρωτοβουλίες και τις προσπάθειες που αναλήφθηκαν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο για την προώθηση του διαλόγου, μετά την ανάρρησή του στον Πατριαρχικό Θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως, το 1991, επισημαίνοντας ότι η Πατριαρχία του κινείται σε τέσσερις άξονες, στους οποίους αναφέρθηκε διεξοδικά: 1) Ορατή ενότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. 2) Διάλογος και συνεργασία με όλες τις Χριστιανικές Εκκλησίες. 3) Διάλογος και συνεργασίες με τις θρησκείες του κόσμου και κυρίως με τον Ιουδαϊσμό και το Ισλάμ. 4) Δικαιοσύνη, Ειρήνη, Ενότητα της Ανθρωπότητας και Διασφάλιση του Φυσικού Περιβάλλοντος.
Στην τελετή που έλαβε χώρα, χτες Πέμπτη, στην Ποντιφική Σχολή Νοτίου Ιταλίας παρέστησαν ο Ρωμαιοκαθολικός αρχιεπίσκοπος της Νεάπολης, Ιεράρχες, κληρικοί, πανεπιστημιακοί καθηγητές, ο δήμαρχος της πόλης, πλήθος άλλων προσωπικοτήτων, καθώς και φοιτητές.
