Τι μπορεί να είναι χειρότερο από μία ήττα; Η κακή διαχείρισή της. Η κάλπη της 21ης Μαΐου επιφύλαξε μια μεγάλη νίκη για τη Νέα Δημοκρατία και ταυτόχρονα μία πρωτοφανή συντριβή για τον ΣΥΡΙΖΑ. Το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου κόμματος που έφτασε στο 20% δεν αφήνει πολλά περιθώρια διαφορετικών εκτιμήσεων και παρερμηνειών.
Του Δημήτρη Μαρκόπουλου*
Και όμως. Ενώ όλοι θα περίμεναν από τον ΣΥΡΙΖΑ και τον αρχηγό του το να κάνουν την αυτοκριτική τους και να αποτιμήσουν ένα προς ένα όλα τα λάθη τους που οδήγησαν στην κατά κράτος επικράτηση της Νέας Δημοκρατίας, αντ’ αυτού επέλεξαν για ακόμα μία φορά την βολική επιλογή και την εύκολη οδό της μετάθεσης των ευθυνών οπουδήποτε αλλού εκτός από εκεί που πραγματικά πρέπει. Προσπαθώντας να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα και να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα μίλησαν για «σύνδρομο Στοκχόλμης», για τα «θολωμένα μυαλά» των νέων που ψήφισαν Νέα Δημοκρατία, για «ορμπανοποίηση» της Ελλάδας, για παντοδυναμία (αντί για αυτοδυναμία) Μητσοτάκη, ενώ δεν παρέλειψαν να χρησιμοποιήσουν ως ελαφρυντικό για την πανωλεθρία τους ακόμα και τον εγκλεισμό της κοινωνίας λόγω της πανδημίας! Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε, όπως θα έλεγε και ο Πιραντέλλο ή όπως είχε πει και ο Γερμανός φιλόσοφος Martin Heidegger «το πώς έρχεται κανείς σε επαφή με την πραγματικότητα είναι θέμα επιλογής».
Για κακή τους τύχη όμως η σκληρή για αυτούς πραγματικότητα απέχει έτη φωτός από το μετεκλογικό αφήγημά τους που έχει ήδη αρχίσει να καταρρέει με πάταγο. Η προφανής αλήθεια λοιπόν είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ηττήθηκε, γιατί πορεύθηκε στον 21ο αιώνα με συνθήματα της δεκαετίας του ‘80, γιατί αν και αισίως βρισκόμαστε στο 2023, πίστεψε αφελώς ότι οι πλατείες των αγανακτισμένων είναι ακόμα γεμάτες από κοινό που είναι πρόθυμο να ακούσει τις εύκολες λύσεις όλων εκείνων που έχτισαν πολιτικές καριέρες ποντάροντας στην οργή των πολιτών. Γιατί επέμεινε να ασκεί την ίδια –κενή περιεχομένου- αντιπολίτευση, του μηδενισμού και της καταστροφολογίας, όπως τότε που αγκομαχούσε να πιάσει το όριο εισόδου στην Βουλή. Ηττήθηκε γιατί οι πολίτες δεν απέρριψαν τον ΣΥΡΙΖΑ μόνο για την αντιπολιτευτική του γραμμή τα τελευταία τέσσερα χρόνια, αλλά κυρίως για αυτό που παρουσίασε ως το κυβερνητικό του πρόγραμμα. Μία ανερμάτιστη και μη κοστολογημένη πολιτική πρόταση 83 δις ευρώ (κι όχι 22 δις. ευρώ όπως λένε), που περισσότερο μοιάζει με ευχολόγιο παρά με οδικό χάρτη για την Ελλάδα της επόμενης τετραετίας. Ηττήθηκε γιατί οι νέοι ενέκριναν την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας που προβλέπει τη μείωση της ανεργίας με την προσέλκυση επενδύσεων, και την δημιουργία περισσότερων και καλύτερα αμειβόμενων θέσεων εργασίας, μένοντας ασυγκίνητοι από τις υποσχέσεις για κατάργηση της ελάχιστης βάσης εισαγωγής στα ΑΕΙ, ή από τα «Bro» του Αλέξη Τσίπρα. Γιατί οι ελεύθεροι επαγγελματίες τιμώρησαν την έλλειψη εχεμύθειας του κ. Κατρούγκαλου και οι οικονομικά αδύναμοι πολίτες τρόμαξαν από την ωμή παραδοχή της Θεανώς Φωτίου για μεσαία τάξη με ετήσιο εισόδημα 5.000 €. Γιατί οι Έλληνες θέλουν ευρώ και όχι τις «Δήμητρες» του Βαρουφάκη ή τα τοπικά νομίσματα του Τσακαλώτου. Ηττήθηκε γιατί η Νέα Δημοκρατία, ως η μόνη γνήσια φιλολαϊκή παράταξη, έργω και όχι λόγω όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, εμφανίζει πολύ μεγάλη απήχηση, αποδοχή και διεισδυτικότητα στις φτωχογειτονιές, οι κάτοικοι των οποίων γνωρίζουν πλέον πολύ καλά ποιος στάθηκε δίπλα τους και ποιος απέναντί τους.
Όμως μπροστά μας, σε τρεις περίπου εβδομάδες από σήμερα, υπάρχουν οι εκλογές της 25ης Ιουνίου και όλα τα κόμματα εκκινούν από την ίδια αφετηρία και από μηδενική βάση. Το διόλου απίθανο ενδεχόμενο μίας Βουλής έξι ή ακόμα και επτά κομμάτων ανεβάζει τον πήχη της αυτοδυναμίας, γεγονός που σημαίνει ότι το εκλογικό σώμα επιβάλλεται ασυζητητί να μείνει μακριά από λογικές αποχής ή χαλαρής ψήφου. Ο αγώνας δεν έχει τελειώσει και κανένας δεν βγήκε νικητής παίζοντας μόνο ένα ημίχρονο. Η κάλπη είναι πλέον άδεια και πρέπει να γεμίσει εκ νέου με ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας, προκειμένου η χώρα να βαδίσει εκ του ασφαλούς στον δρόμο της ανάπτυξης, της ευημερίας, της ασφάλειας, της κανονικότητας και των μεταρρυθμίσεων, μακριά από ιδεοληπτικές αγκυλώσεις και τυχοδιωκτικές εμμονές. Για μία Ελλάδα ισχυρή ανάμεσα στους συμμάχους της και σεβαστή από τους γείτονές της. Η εντολή της αυτοδυναμίας που δόθηκε στις 21 Μαΐου πρέπει να ανανεωθεί εμφατικά στις 25 Ιουνίου. Τότε που θα κριθεί πώς θα κυβερνηθεί η χώρα.
*O κ. Δημήτρης Μαρκόπουλος είναι υποψήφιος βουλευτής Β Πειραιώς με τη ΝΔ
