today-is-a-good-day
19 C
Athens

Παχύρευστο σάλι, μασηστερό φαγητό, αχανές βλέμμα, πώς να μη φέρνουν τρόμο; – Γράφει η Αγγελική Κώττη

«Γυναικείο σάλι κασμίρ πολύ ζεστό, παχύρευστο.» Μη ρωτάτε παραπάνω, δεν γνωρίζω. Η Αννα μού το σφύριξε. Και επειδή κάνει κρύο, είπα να το βάλω ως κουίζ, σήμερα. Οποιος βρει την απάντηση, θα πάει να κατοχυρώσει και την ευρεσιτεχνία. Διότι ένα τέτοιο προϊόν, ακούγεται πολλά υποσχόμενο.

«Πρωταθλήτρια στις απώλειες θανάτων» η χώρα μας, ως προς τον κόβιντ, λέει κάποιος. Δεν ευσταθεί, όμως δεν μας  μάρανε αυτό. Τι στο καλό είναι αυτές οι «απώλειες θανάτων»; Μήπως είχαμε τίποτα αναστάσεις (Θεέ μου συγχώρα με!). Να μου ‘ρθει ο θάνατος τώρα!

«Με φουσκωτά ζυμάρια και μπαλονέ στεφάνια καψαλισμένα στον ξυλόφουρνο φτιάχνουν στο Ovio έξοχες πίτσες, μαστιχωτές και μασηστερές». Τα μπαλονέ στεφάνια μπορεί και να είναι απόδοση από τα ιταλικά, και να σημαίνει κάτι. Ας πούμε ότι το συγχωρούμε. Αλλά μη θέλετε να συγχωρήσουμε και τις μασηστερές πίτσες. Μου κάθισαν στο λαιμό, τι να λέμε τώρα;

«Σε κοιτάει έντρομος, εντρόμητος». Γιατί όχι; Επειδή δεν υπάρχει η λέξη; Επειδή το συνώνυμο του έντρομος είναι άλλο; Πολλά έχουν δει τα μάτια μου, μ’ αυτό μου φέρνει τρόμο» θα έλεγε ο πολυαγαπημένος Νίκος Καββαδίας.

«Απέναντι στο σκοτάδι της συσκότισης που επιχειρήθηκε με εκβιασμούς». Πολύ ωραία έκφραση! Το σκοτάδι της συσκότισης δεν υπάρχει, ή σκοτάδι ή συσκότιση. Μπορεί να σημαίνουν άλλο η μία και άλλο η άλλη, αλλά η συσκότιση περιέχει σκοτάδι, μη το κάνουμε πιο σκοτεινό το ζήτημα. Το «επιχειρήθηκε με εκβιασμούς» ασχολίαστο. Αν έλεγε επιβλήθηκε, θα είχε πει ό,τι ήθελε χωρίς φιοριτούρες.

«Συμμετέχει στο κάμψιμο του καρπού και το σφίξιμο της γροθιάς» λέει αθλητικός συντάκτης. Στην κάμψη του καρπού παιδί μου. Το κάμψιμο του καρπού, εξεζητημένη λέξη, χρησιμοποιείται ως όρος στη γεωπονία. Και στη φυτοκομία νομίζω. Την οποία θα έπρεπε, ίσως, να παρακολουθείς, αν με εννόησες.

«Το βλέμμα της Πισπιρίγκου ήταν αχανές, λέει ρεπόρτερ. Πανεπιστημιακό πτυχίο και γρήγορα» σημειώνει η φίλη μου Σοφία, που, όπως έχουμε πει, είναι φιλόλογος.

«Η έκτασις του αχανούς
Αιγαίου εκοιμάτο»

που έγραφε και  ο Αλέξανδρος Ρίζος – Ραγκαβής. Όπως και το γλωσσικό αισθητήριο του νέου.

«Παραβίαση καθήκοντος» και δεν μπορεί, πλάκα κάνετε. Πώς να παραβιαστεί ένα καθήκον δηλαδή, όχι πείτε μου. Παράβαση καθήκοντος και παραβίαση γλώσσας. Και λίγα λέω, δηλαδή.

«Σφάλμα πρωτόλειου αστυνομικού». Απειρου εννοεί. Το ότι το πρωτόλειο το χρησιμοποιούμε για δημιουργίες, άσχετο. Ηθελε να πει ο άνθρωπος κάτι να γεμίσει το στόμα του, το ξεστόμισε. Οποιον πάρει ο χάρος, που λέμε…

Πάμε στους υπότιτλους τώρα, που και αυτοί είναι μια κατηγορία, η οποία πάσχει… Αφήνω τα «στο υπόσχομαι» (μετάφραση εκ του I promise) το οποίο μεταφράζεται ακριβώς ως «στο ορκίζομαι». Είναι όπως λέμε στην Ελλάδα «σου δίνω τον λόγο μου», «σου λέω αλήθεια» και άλλα τέτοια. Όχι. Εχουμε πήξει στις υποσχέσεις στα σήριαλ.

Αυτό δεν το βλέπω να αλλάζει. Αλλά κάτι «πρώτων, δεύτερων, τρίτων,» κάτι «πιθανών κάνω λάθος» (κάνεις, κάνεις!) κάτι «πρέπει να κάνω επιπλέων προσπάθεια», επιδρούν άσχημα στο νευρικό μας σύστημα.

Τα επιρρήματα, είναι τα άτιμα, άκλιτα. Δεν έχουν γένη, πτώσεις, αριθμούς. Πρώτον, δεύτερον, τρίτον, πιθανόν και επιπλέον. Τα άλλα που κλίνονται είναι επίθετα. Ε-πι-θε-τα. Τελεία και παύλα.

Ο,τι και να πεις, δεν αλλάζει κάτι. Σε πάνελ «σούπερ» εκπομπής, υπάρχει ρεπόρτερ που διαρκώς λέει άνηκε. Ανδρέα μου, σε παρακαλώ, εσύ που ξέρεις γράμματα, διόρθωσέ τον.

Τέλος για σήμερα. «Ας σταματήσουμε να μασαζάρουμε τα επιχειρήματα και την κριτική» (Αυτό, ειλικρινά, δεν ξέρω τι θα πει. Μπράβο σε όποιον κατάφερε να το σκεφτεί).

Της τελευταίας στιγμής: Αγαπητή ΕΤ-2 δεν είναι δυνατόν να προβάλεις εκπομπή στην οποία αναφέρεται ότι ο Γιάννης Ρίτσος πήρε το κρατικό βραβείο ποίησης το 1957. Το κρατικό βραβείο που πήρε, για το έργο «Η σονάτα του σεληνόφωτος» το πήρε το 56, γιατί τότε εκδόθηκε το μείζον αυτό έργο του. Απαραίτητη η προσοχή στα πραγματολογικά στοιχεία. Ανοίγεις ένα βιβλίο, και βλέπεις. Όχι όπως μάς έρθει…

Αγγελική Κώττη

Διαβάστε επίσης

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ