Μόλις λίγες μέρες μετά την έναρξη της διοργάνωσης του 22ου Παγκοσμίου Κυπέλλου ποδοσφαίρου στο Κατάρ. Ωστόσο, δεν είναι λιγοστά τα ηθικά, κυρίως, ζητήματα που έρχονται στην επιφάνεια σχετικά με την αρχή του Μουντιάλ. Δε θέλω να επικεντρωθώ στον παράνομο χρηματισμό των παραγόντων της FIFA από το κράτος(!) του Κατάρ προκειμένου να αναλάβει τη διοργάνωση. Ούτε καν στις χιλιάδες κρατικές και ιδιωτικές (μέσω των εταιρειών που συμμετέχουν στην κατασκευή έργων σχετικών με το Μουντιάλ) δολοφονίες εργατών και στην πρωτοφανή και συστηματική καταπάτηση στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον βωμό του κέρδους. Και αυτό διότι θεωρώ πως δεν είναι τομείς τους οποίους μπορεί άμεσα να επηρεάσει ένας απλός φίλαθλος. Αντίθετα, προτιμώ να δώσω έμφαση στην αντιμετώπιση του συγκεκριμένου Παγκοσμίου Κυπέλλου από τους δημοσιογράφους αρχικά και από τους περισσότερους φιλάθλους έπειτα.
*Του Ιάκωβου Γεωργάνα
Όσον αφορά τους δημοσιογράφους, είναι το λιγότερο εξοργιστική η σιωπή τους σχετικά με το αίμα που έχει χυθεί ώστε να πραγματοποιηθεί το Μουντιάλ. Σε οποιαδήποτε κουβέντα που αρθρώνουν σχετικά με το Παγκόσμιο Κύπελλο, αφιερώνουν ελάχιστο (πολλές φορές καθόλου) χρόνο αναφερόμενοι στα εγκλήματα FIFA και κράτους του Κατάρ. Κατά κύριο λόγο ασχολούνται με προβλέψεις, προγνωστικά, διαγωνισμούς και διαφημίσεις της έκτασης που το Μέσο που εργάζονται θα καλύψει το αθλητικό κομμάτι της διοργάνωσης (για το ηθικό ούτε λόγος!). Μάλιστα, πριν από λίγες μέρες άκουσα σε γνωστό αθλητικό podcast του Spotify έγκριτο αθλητικό δημοσιογράφο να περιγράφει πόσο όμορφο θα είναι να παρακολουθείς το Μουντιάλ καθώς θα πλησιάζουν τα Χριστούγεννα!
Επομένως, είναι ολοφάνερο ότι αυτό που ενδιαφέρει τη μεγαλύτερη μερίδα της αθλητικής (και όχι μόνο) δημοσιογραφικής κοινότητας της χώρας είναι το πώς θα εκμεταλλευτούν το Μουντιάλ για να αυξήσουν τα νούμερα τηλεθέασης, ακροαματικότητας και πάνω από όλα των “clicks”. Kαι όλα αυτά τη στιγμή που θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν τη θέση και το λειτούργημά τους (κάποτε ήταν!) ώστε να αφυπνίσουν τον κόσμο για τις εγκληματικές πράξεις που συνοδεύουν τη διοργάνωση του Κατάρ.
Και τώρα ας περάσω στην αντίδραση και στον ρόλο εμάς των απλών φιλάθλων. Είναι γεγονός ότι το Παγκόσμιο Κύπελλο είναι το τουρνουά που περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο περιμένουμε με ανυπομονησία, τουλάχιστον όσοι είμαστε ποδοσφαιρόφιλοι, αυτό που μας χαρίζει κάθε φορά αμέτρητα συναισθήματα, συγκινήσεις και αναμνήσεις. Πόσο σωστό όμως είναι να μένουμε παγερά αδιάφοροι μπροστά στον πόνο και στο αίμα χιλιάδων συνανθρώπων μας; Πόσο ηθικό θα είναι τη στιγμή που με την παρέα μας απολαμβάνουμε τους αγώνες του Μουντιάλ να γνωρίζουμε ότι συνάνθρωποί μας δολοφονήθηκαν και βασανίστηκαν, κάτω από άθλιες συνθήκες εργασίας, ώστε εμείς να αράζουμε σε έναν καναπέ βλέποντας μπάλα; Τα ερωτήματα εκτός από αμέτρητα είναι και αμείλικτα.
Συνεπώς, η μοναδική ουσιαστική αντίδραση μπροστά στους εγκληματίες της FIFA και του κράτους του Κατάρ είναι το ολοκληρωτικό μποϊκοτάζ της διοργάνωσης. Αυτός είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να αποτυπωθεί η αηδία του φίλαθλου κοινού διεθνώς για το επερχόμενο Μουντιάλ-φιάσκο. Μόνο έτσι θα φανεί (μέσω της καταγραφής χαμηλής τηλεθέασης των αγώνων του Μουντιάλ) η μη αποδοχή τέτοιων πρακτικών εκμετάλλευσης του ανθρώπου για τη δημιουργία μιας παρωδίας, που άλλοτε αποτελούσε τη γιορτή του ποδοσφαίρου και του παγκόσμιου αθλητισμού.
*Ο Ιάκωβος Γεωργάνας είναι φοιτητής
