Η ενεργειακή κρίση επιβάλλει να δούμε με ρεαλισμό τις πολιτικές μας επιλογές ως χώρα, στον τομέα της ενέργειας.
Ιδιαίτερα, όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν κατάφερε, για μία ακόμα φορά να δώσει μια ενιαία απάντηση σε αυτή την κρίση, παρά την ορθή πρόταση που είχε καταθέσει ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης για την κοινή προμήθεια φυσικού αερίου από την Ε.Ε. για λογαριασμό των χωρών της.
Του Μάνου Κόνσολα *
Αυτή τη στιγμή, η τιμή του φυσικού αερίου έχει εκτοξευθεί κατά 400%, γεγονός που οδηγεί και στην αύξηση του κόστους ηλεκτροπαραγωγής και στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος.
Παράπλευρη απώλεια σε αυτή την περίπτωση είναι και η αύξηση της τιμής των προϊόντων, αφού ο τομέας της βιομηχανίας, της παραγωγής και των μεταφορών επιβαρύνεται με δυσανάλογα μεγάλο ενεργειακό κόστος που οδηγεί σε πληθωριστικές πιέσεις.
Είμαστε μπροστά σε μια νέα, πρωτόγνωρη κατάσταση που επιβάλλει μια νέα οπτική σε ό, τι αφορά στους στόχους της ενεργειακής μετάβασης.
Όταν η Ελλάδα έθετε ως στόχο την πλήρη απολιγνιτοποίηση της χώρας έως το 2030, δεν είχε συνυπολογίσει αυτό που ζούμε σήμερα.
Η ενεργειακή κρίση ενδέχεται να δημιουργήσει μεγαλύτερα προβλήματα που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε στο μέλλον. Οι ανατιμήσεις στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος, καλύπτονται σε ένα μεγάλο βαθμό από την επιδότηση που ορθά ανακοίνωσε η κυβέρνηση, αφού πρέπει να στηριχθεί η κοινωνική συνοχή.
Με τη διαφορά ότι η επιδοματική πολιτική έχει ημερομηνία λήξης, οι πόροι δεν είναι ανεξάντλητοι και η διάθεση τους μας επιβαρύνει δημοσιονομικά.
Αυτή τη στιγμή, οφείλουμε να δούμε την πραγματικότητα, προχωρώντας στο σχεδιασμό μιας νέας πολιτικής στο χώρο της ενέργειας που περιλαμβάνει:
– Ένα νέο ρεαλιστικό χρονοδιάγραμμα για την απολιγνιτοποίηση της χώρας, με βάση τις νέες συνθήκες που επικρατούν και καθιστούν δύσκολο έως αδύνατο το στόχο του 2030 που έχει τεθεί, με τις αρνητικές επιπτώσεις να είναι ήδη ορατές.
– Επιτάχυνση των νέων επενδύσεων σε ΑΠΕ, με τη συμμετοχή ελληνικών επιχειρήσεων, αφού η εισαγωγή και η κατασκευή τους από ξένες εταιρείες θα επιβαρύνει το εμπορικό ισοζύγιο.
– Ανάπτυξη υποδομών για την αποθήκευση ενέργειας, είτε αφορά φυσικό αέριο είτε ενέργεια που παράγεται από ΑΠΕ.
– Θέσπιση φορολογικών αλλά και άλλων κινήτρων για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών στις στέγες των σπιτιών.
– Έρευνα και αξιοποίηση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στη θαλάσσια περιοχή της Κρήτης για τα οποία υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις.
* Ο κ. Μάνος Κόνσολας είναι Βουλευτής Δωδεκανήσου με τη Νέα Δημοκρατία – Καθηγητής Πανεπιστημίου Αιγαίου
