today-is-a-good-day
19 C
Athens

Ο Αστυνομικός και ο πολίτης στον καιρό της Πανδημίας

Το έργο τους είναι επίμαχο, τραχύ, εξαντλητικό και επώδυνο ενώ ταυτόχρονα προϋποθέτει δυνατή προσωπικότητα ψυχικό σθένος και υπομονή.

Ο λόγος για τους αστυνομικούς που βρίσκονται στους δρόμους μέρα νύχτα στην πρώτη γραμμή, όπως οι γιατροί οι νοσηλευτές το παραϊατρικό προσωπικό, και όλοι όσοι εργάζονται στον αγώνα κατά της πανδημίας του Covid19.

Της Φωτεινής Ανέστη*

Με ευγενή αισθήματα πλήρη σεβασμό σεμνότητα και ευγνωμοσύνη, γιατί το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των ανθρώπων, ναι, έχουν και εκείνοι, οικογένεια, γυναίκα, παιδιά, με τις ίδιες αγωνίες όπως όλοι μας.

Η καθημερινότητα τους πιο δύσκολη από την δική μας πιο επικίνδυνη πιο ψυχοφθόρα.

Φυσικά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις που χαλάνε τον κανόνα και την εικόνα, και δυστυχώς γίνονται πιο εύκολα διάσημες αφήνοντας τις περισσότερες φορές στο σκοτάδι μικρές καθημερινές πράξεις ανθρωπιάς κοινωνικής αλληλεγγύης και ασφάλειας.

Παίζοντας κορώνα γράμματα την ζωή τους ιδιαίτερα σήμερα αγνοώντας την Πανδημία  και τον κίνδυνο μετάδοσης, αφού καθημερινά έρχονται σε επαφή  με δεκάδες εκατοντάδες ανθρώπους, και κινούμενοι μέσα από την ασφάλεια των μέτρων μιας εταιρείας ή ενός οργανισμού, γιατί όταν είσαι εκεί έξω στην ουσία είσαι γυμνός και εκτεθειμένος.

Όταν εμείς οι απλοί άνθρωποι- πολίτες στην διάρκεια της καθημερινής μας βόλτας, προσπερνάμε ο ένας τον άλλον σαν κινητή απειλή, σκύβοντάς το κεφάλι αποστρέφοντας το βλέμμα αλλού μην τυχόν κολλήσουμε, covid19.

Έτσι διανύοντας την μεγαλύτερη γιορτή της ανθρωπότητας το Πάσχα , καλούμαστε όλοι να παίξουμε το θέατρο του παραλόγου δίνοντας τον ρόλο του ελεγκτή – ανιχνευτή ψεύδους στους αστυνομικούς.

Πόσο άβολα άραγε θα νιώθουν όταν θα πρέπει να ρωτήσουν, που πάτε; Γιατί πάτε; Έχετε διαζευκτήριο; Που αναγράφεται στην επιμέλεια οι διακοπές του Πάσχα;….κλπ. κλπ.

Όχι δεν είναι αυτός ο ρόλος τους!! Δεν το θέλουν ούτε οι ίδιοι!!

“Βαρέθηκα, κουράστηκα, δεν θέλω άλλο” μου είπε αστυνομικός σε έλεγχο, το πρόσωπο του εμφανώς βαρύ λυπημένο. Σαν να ήθελε να πει και άλλα που δεν του επιτρεπόταν….. Και αυτά ήταν ήδη αρκετά.

Έχουμε καθίσει για μια στιγμή, να σκεφτούμε την πίεση, την κούραση, ψυχική και σωματική, που υφίσταται σε καθημερινή βάση; Έχουμε σκεφτεί ότι είναι τα μαξιλάρι – σάκος του μποξ, που απορροφά κάθε ώρα και κάθε στιγμή, την κούραση, την αγανάκτηση και γιατί όχι την οργή κάθε πολίτη, για τις συνθήκες που βιώνει και τις δυσκολίες που περνάει εδώ και ένα χρόνο λόγω της Πανδημίας.

Ο κάθε πολίτης – άνθρωπος οφείλει να συμπαραστέκεται και να συνδράμει το έργο τους, διότι αν και περνάει απαρατήρητο ο αστυνομικός στάθηκε και στέκεται με υπομονή και πάνω από όλα κίνδυνο, δίπλα στον πολίτη στον καιρό της Πανδημίας.

 

*Η Φωτεινή Ανέστη είναι Διερμηνέας Νοηματικής Γλώσσας και Δημοσιογράφος.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ