Είναι γνωστό εις τους παροικούντας την πολιτικοδημοσιογραφικήν Ιερουσαλήμ ότι οι σχέσεις Μητσοτάκη – Δένδια δεν ήταν ποτέ ονειρικές. Ίσως γιατί οι δυο άνδρες “σαγηνεύονται” από διαφορετική πολιτική φιλοσοφία κι ας ανήκουν στο ίδιο κόμμα. Ίσως γιατί ο Νίκος Δένδιας δεν ήταν ποτέ του αυτό που θα λέγαμε κατ’ εξοχήν “μητσοτακικός”. Ίσως και γιατί οι εκτιμήσεις τους για την εξωτερική πολιτική δεν συμπίπτουν πάντα.
Του Νίκου Στέφου
Το βέβαιο όμως είναι ότι μέχρι σήμερα δεν προκάλεσε κανένα πρόβλημα στον πρωθυπουργό. Ακόμα και αν ενίοτε είχε διαφορετική αντίληψη ως προς την ακολουθητέα τακτική ο υπουργός Εξωτερικών εφάρμοσε πάντοτε πιστά την πρωθυπουργική γραμμή…
Και ίσως αυτή η διαφορετική τους αντίληψη περί του πρακτέου στις ελληνοτουρκικές σχέσεις να δημιούργησε την ανάγκη στο Μέγαρο Μαξίμου να διαρρεύσει μέσα σε λίγα λεπτά μετά το σοκ που προκλήθηκε από τη δημόσια σύγκρουση Δένδια – Τσαβούσογλου, ότι “ο κ. Δένδιας ενήργησε κατ’ εντολήν του πρωθυπουργού”. Υπό κανονικές συνθήκες μια τέτοια διαρροή θα ήταν από υπερβολική έως περιττή. Πολύ απλά γιατί είναι αυτονόητο ότι ο υπουργός Εξωτερικών οφείλει εκ του συντάγματος να εφαρμόζει την κυβερνητική γραμμή η οποία καθορίζεται κυρίως από τον πρωθυπουργό. Διαφορετικά παραιτείται και πάει σπίτι του.
Κι όμως, κρίθηκε σκόπιμο να γίνει αυτή η διευκρίνηση όταν άρχισαν να χτυπούν τα τηλέφωνα στο Μαξίμου από καχύποπτους δημοσιογράφους που πίστευαν ότι ο Δένδιας έκανε στην Άγκυρα του κεφαλιού του. Έπρεπε όμως να καλυφθεί ο υπουργός Εξωτερικών από τον πρωθυπουργό είτε γιατί δεν έπρεπε να καρπωθεί πολιτικά μόνο εκείνος αυτή τη σύγκρουση, όπως πιστεύουν κάποιοι, είτε γιατί δεν ήθελε να αφήσει να πληγεί ο υπουργός του και μάλιστα όχι από αντιπολιτευτικά αλλά από φιλοκυβερνητικά μέσα…
Από εκείνα τα ΜΜΕ που κάποτε στήριζαν είτε αμέσως είτε εμμέσως το ΠΑΣΟΚ ενώ σήμερα στηρίζουν αναφανδόν τον κ. Μητσοτάκη και ταυτόχρονα διάκεινται ευνοικά προς τη γραμμή Σημίτη. Δηλαδή εκείνη τη γραμμή που λέει πως πρέπει να συζητάς πάση θυσία με την Τουρκία ακόμα και αν αν αυτή σε προκαλεί! Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν ο εμπνευστής του το δόγματος “πρέπει να συζητάμε με την Τουρκία” αλλά όχι με κάθε κόστος, όχι ακόμα και αν σε ταπεινώνει και κυρίως όχι διευρύνοντας την ατζέντα των ελληνοτουρκικών συνομιλιών περιλαμβάνοντας εκτός από την υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ και όλες τις “διαφορές” που θέτει η Τουρκία…
Και επειδή ο κ. Δένδιας δεν συμφωνεί με την τακτική Σημίτη και ακολουθεί πιστά τη μεταπολιτευτική εθνική γραμμή για συζήτηση μόνο της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ, γραμμή που εξέφρασε προ ημερών ο Κώστας Καραμανλής και παλαιότερα ο Αντώνης Σαμαράς προκαλεί μόνιμα τη δυσφορία συγκεκριμένων κύκλων της δημοσιογραφικής και πολιτικοδιπλωματικής ελίτ του κατευνασμού στα ελληνοτουρκικά. Η δυσφορία αυτή φάνηκε από τις πρώτες αντιδράσεις είτε στα δελτία των 8 είτε με βαρύγδουπες αναλύσεις σε βραδινές πολιτικές εκπομπές είτε με άρθρα του διαδικτύου. Αντιδράσεις με πυρήνα τους τη λογική πως “έπρεπε να είναι ήπιος και να μην προκαλέσει τον Τσαβούσογλου γιατί ναι μεν ενθουσίασε το twitter στην Ελλάδα αλλά οι σχέσεις μας με την Τουρκία ίσως να κινδυνεύουν τώρα με επιδείνωση”!
Μ’ άλλα λόγια ο Δένδιας έπρεπε να αφήσει αναπάντητες τις προκλήσεις Τσαβούσογλου που μίλησε από την αρχική του κιόλας δήλωση για τουρκική μειονότητα στη Θράκη, να μην αντιδράσει σε όσα είπε για ελληνικές “προκλήσεις” και να μην πει κουβέντα ούτε καν για την απαίτησή του να αναστηλωθούν τα οθωμανικά κτίρια στην Ελλάδα! Να σφυρίζει αδιάφορα! Να κάνει τον κουφό!
Να όμως που ο Δένδιας δεν ακολούθησε τις συστάσεις “μην εξαγριώνεις το θηρίο γιατί δεν συμφέρει κανέναν” αλλά αντιθέτως απάντησε στις προκλήσεις του “θηρίου” μέσα στο σπίτι του “θηρίου”…
Όταν όμως ακολούθησαν η καταιγίδα αποθέωσής του από το διαδίκτυο και η διαρροή στήριξής του από το Μαξίμου, τα υπονοούμενα και οι βολές ανέκρουσαν ελαφρώς πρύμνα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα συνεχισθούν το επόμενο διάστημα. Να είστε σίγουροι για αυτό…
Γεγονός είναι ότι τη φιλοσοφία Σημίτη ενστερνίζονται και κάποιοι στο Μαξίμου. Όμως είναι επίσης γεγονός ότι δεν την ασπάζεται ο ίδιος ο Μητσοτάκης. Τουλλαχιστον στον πυρήνα της. Κι ας λέει τα αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο Μητσοτάκης με κάποιες δικές του φραστικές πινελιές που μερικούς ίσως ξενίζουν, δείχνει να επιμένει ως τώρα στην εθνική μεταπολιτευτική γραμμή.
Αν τελικά την τροποποιήσει ή την εγκαταλείψει θα το δείξει ο χρόνος…
