*Του Νίκου Αρμένη
Θα ακουστεί αυτονόητο αλλά δεν είναι. Για να πετύχεις το στόχο σου, οφείλεις να είσαι πειθαρχημένος στο σχέδιο. Εν προκειμένω το σχέδιο ονομάζεται βασικά «προπόνηση», άλλη λέξη αυτή από «Π»…
Χωρίς πειθαρχία στο προπονητικό πλάνο, ο στόχος δεν θα έρθει ποτέ.
Ξέρω δρομείς οι οποίοι, που και που, «κλέβουν» το κατιτίς τους στις προπονήσεις. Έχουν να κάνουν πχ 15Χ400 και κάνουν 12Χ400 ή 10Χ1000 και κάνουν 8Χ1000. «Κλέβουν» και στα συνεχόμενα. Έχουν δηλαδή 30 χλμ στην καρδιά της προετοιμασίας για να αγωνιστούν σε μαραθώνιο και τρέχουν 28.. Εμ έτσι δεν γίνεται αδέρφια.
Γνωρίζω πρωταθλητές και αθλούμενους που κάνουν το ακριβώς αντίθετο. Ενδεικτικό παράδειγμα η προπονήτριά μου Μαρία Πολύζου η οποία για να πετύχει πάντα έκανε το κατιτίς παραπάνω από αυτό που της είχε βάλει ο προπονητής της. Είχε δηλαδή 20 χλμ, θα έκανε 22 ή είχε 15Χ1000 και στα πόδια της θα έβαζε 17 ή ακόμα και 24Χ1000!
Κι έπειτα ο δρομέας οφείλει να είναι πειθαρχημένος και στα υπόλοιπα, καθώς δεν αρκεί μόνο η προπόνηση. Για παράδειγμα στη διατροφή του.. Δεν νοείται, δεν στέκει, δεν είναι ορθολογικό να θέλεις να πετύχεις έναν στόχο που συνιστά προσωπική υπέρβαση και να μην είσαι πειθαρχημένος στο πόσο και στο τί θα φας. Μερικές φορές παίζουν ρόλο ακόμα και 200-300 γραμμάρια, γιατί πολύ απλά στον αγώνα τα κουβαλάς για 42 ολόκληρα χλμ.. Για να το εξηγήσω, είναι σαν να τρέχεις για τόση ώρα με μισό μπουκαλάκι νερό στο χέρι και επειδή όλοι το έχουμε κάνει, ξέρουμε πώς είναι όταν δεν κρατάς τίποτα…
Και πέρα από τη διατροφή, πειθαρχία απαιτείται και σε άλλα όπως πχ να διαλέξεις τη μέρα που θα ξενυχτήσεις λίγο παραπάνω ή την ώρα που καθημερινά και χωρίς μεγάλες παρεκκλίσεις θα πηγαίνεις για ύπνο προκειμένου να συμπληρώσεις τις απαραίτητες ώρες στην αγκαλιά του Μορφέα..
Ξέρω.. ακούγονται λίγο στρατιωτικά όλα αυτά αλλά έτσι έχει το πράγμα αν θέλεις να κάνεις την υπέρβαση. Έτσι ο μαραθώνιος συν τοις άλλοις σου μαθαίνει λοιπόν και αυτό. Να έχεις πειθαρχία και να μην παρασύρεσαι από το εφήμερο και το εύκολο. Γιατί είναι διαφορετικό να τρέχεις κανείς απλά για να έχει μια καλή φυσική κατάσταση και άλλο να επιδιώκει να φτάσει τον εαυτό του και να τον ξεπεράσει.
Και στο τέλος της διαδρομής, όταν θα έρθει η στιγμή που θα περνά τη γραμμή του τερματισμού έχοντας δώσει τον καλύτερό σου εαυτό, πάντα έχει τη βεβαιότητα ότι άξιζε τον κόπο.
Γιατί, ακόμα κι αν ο στόχος δεν επιτευχθεί αυτή τη φορά, καθώς ο μαραθώνιος είναι απρόβλεπτο αγώνισμα, θα γίνει πραγματικότητα την επόμενη.
Και στο μεταξύ ο μαραθώνιος θα σου έχει δώσει ένα πολύτιμο μάθημα ζωής, να έχεις πειθαρχία!
*Ο Νίκος Αρμένης είναι δημοσιογράφος-πολιτικός συντάκτης και μαραθωνοδρόμος. Εργάζεται στο ΑΠΕ και το MEGA
