«Ο Ερντογάν, με όλες τις κινήσεις που κάνει, προσπαθεί να δείξει ότι η Τουρκία είναι κάτι περισσότερο από μία μεσαία χώρα, ότι είναι μία μεγάλη περιφερειακή δύναμη και πως για οτιδήποτε γίνει στην περιοχή της -είτε αφορά στο Αιγαίο, την Ανατολική και ευρύτερη Μεσόγειο είτε αφορά τα σύνορά της με το Ιράκ και τη Συρία και τα σύνορα στον Εύξεινο Πόντο- έχει λόγο και δεν θα μπορούσε να γίνει τίποτε χωρίς αυτήν». Αυτό τόνισε ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Καντίρ Χας της Κωνσταντινούπολης, Δημήτρης Τριανταφύλλου, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων, «Πρακτορείο 104,9 FM», για το πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί να ερμηνευτεί η κλιμάκωση της επιθετικότητας της Τουρκίας.
Αναφερόμενος στις ισορροπίες που αναζητεί ο Τούρκος Πρόεδρος στο εσωτερικό της χώρας του, ο καθηγητής εκτίμησε πως «προσπαθεί να συσπειρώσει, με το μήνυμα ότι “εμείς είμαστε ένα κυρίαρχο κράτος και υπερασπίζομαι τα συμφέροντα της χώρας μου”…», καθώς όμως «οι αντιδράσεις είναι αναμενόμενες, είτε από εμάς είτε και από άλλες χώρες» έτσι «το μήνυμα προς το κοινό του είναι “κοιτάξτε τι σας έλεγα προσπαθούν να είναι παρεμβατικοί στα εσωτερικά της Τουρκίας”» και «το αφήγημα αυτό τον βοηθάει στη συσπείρωση του εσωτερικού μετώπου, που στηρίζεται εν μέρει στο πολιτικό Ισλάμ, αλλά παράλληλα και στον εθνικισμό, είναι δηλαδή η σύμπραξη μεταξύ των δύο κομμάτων που αυτήν τη στιγμή κυβερνάνε τη χώρα, το AKP με το κόμμα των Γκρίζων Λύκων».
Σχετικά με τις κινήσεις του Τούρκου Προέδρου που σηματοδοτούν μία αποστασιοποίηση από τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους, ο κ. Τριανταφύλλου επισήμανε ότι «δεν αλλάζει το πολίτευμα της Τουρκίας από τη μία μέρα στην άλλη», προσθέτοντας πως «ο μέσος Τούρκος, που είτε είναι κοσμικός είτε φιλοευρωπαίος είτε και πιο συντηρητικός και θρησκευόμενος, που όμως γεννήθηκε, μεγάλωσε, σπούδασε σε μία χώρα που ουσιαστικά ήταν κοσμική, προβληματίζεται έντονα βλέποντας μία ήπια μορφή επιβολής του πολιτικού Ισλάμ, που σημαίνει παρεμβατικότητα της θρησκείας στην πολιτική ζωή της χώρας και στην προσωπική ζωή των ανθρώπων».
«Μετράει τις δυνάμεις του, προσπαθεί να δει ποιες είναι οι αντιδράσεις του κοσμικού κράτους. Την Παρασκευή στην Αγία Σοφία δεν πήγε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν πήγε ο δήμαρχος Κωνσταντινούπολης […] Πάντα, ο Ερντογάν κυβερνάει, από την αρχή, με έναν διχασμό και ο διχασμός αυτός τού έχει βγει. Αυτή είναι η συνέχεια μίας πάγιας πολιτικής τακτικής που τώρα έχει προσθέσει και το όλο ζήτημα της ταυτότητας της χώρας, με την επιβολή, την πιο έντονη παρουσία του Ισλάμ στην κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας», υπογράμμισε.
Ερωτηθείς εάν με βάση αυτήν την τακτική θα περίμενε κλιμάκωση της έντασης στις ελληνοτουρκικές και τουρκο-ευρωπαϊκές σχέσεις, ο καθηγητής εξήγησε: «Ο Ερντογάν προσπαθεί να εκφράσει την ανησυχία του με επιθετικότητα, προβάλλοντας ότι είναι ένας από τους ηγέτες του σουνιτικού Ισλάμ, κατά της Δύσης, ένα είδος προκεχωρημένης άμυνας που βασίζεται στο παραδοσιακό δόγμα της εθνικής ασφάλειας της Τουρκίας, αλλά νομίζω ότι υπάρχει ένας ορθολογισμός πίσω από τη σκέψη του, γιατί αυτό τον εκφράζει καλύτερα από οτιδήποτε άλλο. Όντως, προσπαθεί να γίνει ο ηγέτης. Σε όλα αυτά που κάνει υπάρχει μία ορθολογική σκέψη. Αν θα του βγει ή όχι θα το δούμε […] Ένταση και κλιμάκωση μπορεί να υπάρξει, όμως δεν νομίζω να φτάσουμε στο σημείο να πάμε σε θερμό επεισόδιο ή και να ξεφύγει εντελώς».
