Στην παρούσα συγκυρία δεν υπάρχει ενδεχόμενο σύγκλησης του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών, διεμήνυσε η κυβέρνηση σε ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ που – από κοινού – ασκούν πιέσεις για τη συνεδρίαση του άτυπου αυτού οργάνου, με αφορμή την κλιμακούμενη τουρκική επιθετικότητα.
Του Κώστα Πασίση
Το συγκεκριμένο θέμα έχει απασχολήσει την κυβέρνηση, αλλά όπως και στο προσφυγικό έτσι και σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτακης εκτιμά ότι δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις, και κυρίως δεν θα εξυπηρετηθεί το εθνικό συμφέρον, από μια τέτοια κίνηση.
Επι της ουσίας, το πρόβλημα είναι ο Αλέξης Τσίπρας και το διπλό πρόσωπο που εμφανίζει ακόμη και στα εθνικά ζητήματα.
Από τη μια πλευρά δημόσια δηλώνει ότι προσφέρει …απλόχερα τη στήριξη του στην κυβέρνηση αναφορικά με τη χάραξη μιας ενιαίας γραμμής στα εθνικά ζητήματα. Αλλά την ίδια στιγμή τα στελέχη του …τορπιλίζουν κάθε προσπάθεια συνεννόησης, βάζοντας τρικλοποδιές με fake news.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ανεύθυνη στάση που τήρησε η Κουμουνδούρου με την υπόθεση στην περιοχή Μελισσοκομείου του Έβρου, που υιοθέτησε και αναπαρήγαγε ανυπόστατες ειδήσεις. Αλλά ακόμη περισσότερο με την επιθετική συμπεριφορά των εκπροσώπων της στην κοινή συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών , όταν οι κ.κ Δενδιας και Παναγιωτόπουλος ενημέρωσαν τα κόμματα για τα πραγματικά γεγονότα.
Στο Μαξίμου βλέπουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας, μέσω του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών, προωθεί την πολιτική ατζέντα του, όπως και το «φλερτ» με την Φώφη Γεννηματά η οποία έχει διατυπώσει αντίστοιχο αίτημα.
Η κυβέρνηση όμως δεν προτίθεται να παίξει σε αυτό το γήπεδο και ούτε έχει λόγο να δώσει χώρο στην αντιπολίτευση για επικοινωνιακού τύπου παιχνίδια, έξω από το Προεδρικό Μέγαρο.
Πέρα από το επιδιωκόμενο σώου των κομμάτων της αντιπολίτευσης υπάρχουν και δυο σοβαρότεροι λόγοι που η κυβέρνηση αρνείται στη παρούσα φάση την κοινή σύσκεψη, υπό τη σκέπη της προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακκελαροπούλου
Ο πρώτος λόγος σχετίζεται με τη βεβαιότητα ότι στη συνεδρίαση τα κόμματα θα προσέλθουν με διαφορετικές θέσεις και παρά τις όποιες καλές διαθέσεις για χάραξη κοινής γραμμής, εκείνο που θα τονιστεί περισσότερο στο τέλος θα είναι οι αποκλίσεις και όχι οι συγκλήσεις. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η προσφυγή στη Χάγη. Πόσοι και ποιοι συμφωνούν ή διαφωνούν με αυτό το ενδεχόμενο.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δε θέλει να δώσει δραματικές διαστάσεις στην προκλητικότητα της Άγκυρας αυτή την ώρα τουλάχιστον, με δεδομένο ότι η κυβέρνηση κάνει και ένα τιτάνιο αγώνα για κερδίσει το στοιχημα του τουρισμού. Άλλωστε η χώρα δεν βρίσκεται στα πρόθυρα πολέμου με την Τουρκία, ούτε έχουν ηχήσει οι …σειρήνες όσο και αν το κλίμα είναι τεταμένο.
Όπως τονίζουν όμως κυβερνητικά στελέχη όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι η κυβέρνηση αρνείται την ενημέρωση των πολιτικών κομμάτων και ότι αυτό θα συμβεί, αν απαιτηθεί με κατ ιδίαν επαφές, όπως έγινε και στο παρελθόν.
Τέλος να θυμίσουμε ότι στο τελευταίο Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών το Μάρτιο του 2016 για το προσφυγικό, υπό την προεδρία Παυλόπουλου, δε βγήκε κοινό ανακοινωθέν. Αντίθετα ήταν επεισοδιακό, με έντονες αντεγκλήσεις, αποχωρήσεις (Κουτσούμπας) και γενικότερα κατέληξε σε ναυάγιο.
