Άντε να διαλέξεις λέξη από «Δ».. Είχα πολλές επιλογές. Διαδρομή, διατροφή, διαλλειμματική, δρομέας, δίαιτα, δρομικός/ή..
*Του Νίκου Αρμένη
Τελικά διάλεξα εκείνη που υποδηλώνει την ιδιότητα που φέρουμε με δόξα και τιμή!
Δρομέας.
Ξεκινώ με τον ορισμό. Δρομέας είναι εκείνος που τρέχει ανεξαρτήτως απόστασης. Είτε τρέχεις μαραθώνιο, είτε υπεραποστάσεις, είτε τις λεγόμενες μεσαίες αποστάσεις, είτε ημιμαραθώνιο, είτε πενταροδεκάρια, είτε απλώς για να χάσεις κιλά, είτε απλώς για να «ταξιδέψεις» με τις σκέψεις σου τρέχοντας, άπαξ και τρέχεις συστηματικά, δρομέας είσαι!
Και πρέπει να σου πω ότι δεν είναι καθόλου εύκολο αυτό που κάνεις. Ή για να είμαι απολύτως ακριβής, δεν είναι το ίδιο εύκολο για όλους, παρότι είναι για όλους ευχάριστο.
Ουδείς τρέχει φίλες και φίλοι από μαζοχισμό. Τρέχουμε γιατί αυτή η άσκηση μας προκαλεί ευεξία, γιατί είναι από αυτά που κάνουμε στη ζωή και το απολαμβάνουμε.
Όμως, όπως προείπα, δεν είναι το ίδιο εύκολο για όλους. Προφανώς ο άνθρωπος που τρέχει απλώς για το κέφι του, δεν ζορίζεται ιδιαίτερα.
Οι υπόλοιποι το απολαμβάνουμε μεν αλλά το θέμα έχει πόνο, δάκρυα και ιδρώτα.
Για τους μαραθωνοδρόμους μάλιστα, η ιδιότητα του δρομέα αποκτά άλλη διάσταση. Ο μαραθωνοδρόμος είναι οπωσδήποτε δρομέας. Ο δρομέας δεν είναι οπωσδήποτε μαραθωνοδρόμος.
Όλοι όμως οι δρομείς, μαραθωνοδρόμοι και μη, έχουμε ένα κοινό. Είναι κάτι που αποκτάς πολύ γρήγορα από τη στιγμή που θα βάλεις αθλητικά παπούτσια και θα δεις τα πόδια σου να εναλλάσσονται, το ένα μπροστά το άλλο πίσω, σε αυτή την κίνηση που ονομάζουμε τρέξιμο. Ο κοινός παρονομαστής ονομάζεται «εξάρτηση».
Ο δρομέας φίλες και φίλοι δεν μπορεί να αντέξει την αποχή από το τρέξιμο. Άλλοι έχουν ανάγκη να τρέχουν καθημερινά, άλλοι αρκούνται με μερικές προπονήσεις την εβδομάδα και άλλοι με κάποιες το μήνα. Όλοι όμως αδυνατούν να το εγκαταλείψουν, να βγάλουν εντελώς το τρέξιμο από τη ζωή τους. Κι αν το κάνουν, θα είναι παροδικό.
Γνωρίζω άνθρωπο που ενώ είχε τερματίσει σε 2-3 μαραθωνίους, εξαιτίας κάποιων καταστάσεων στη ζωή του, σταμάτησε το τρέξιμο «μαχαίρι». Δεν είχε καμία διάθεση μέχρι εκείνο το πρωϊνό μετά από τρία χρόνια όταν έβαλε τα αθλητικά του και ξεχύθηκε σαν λυσσασμένος πάλι στους δρόμους.
Οι δρομείς μεγάλων αποστάσεων αποκτάμε και ένα ακόμη κοινό χαρακτηριστικό που λέγεται «υπομονή». Καθεμιά και καθένας γνωρίζει πόσο μεγάλη αξία έχουν τα χιλιόμετρα που «καταθέτει» στην άσφαλτο προκειμένου να καταφέρει να φτάσει και να ξεπεράσει τον εαυτό του. Τα ατέλειωτα χλμ θα σε μάθουν να έχεις καρτερία μέχρι να δεις το στόχο σου να πραγματοποιείται. Είναι και αυτό ένα από τα «δώρα» που προσφέρει το τρέξιμο καθώς έτσι οι δρομείς αντοχής αποκτούν την αρετή της υπομονής και γενικά απέναντι στις δυσκολίες της ζωής.
Συμπερασματικά δεν μπορώ να κρύψω πόσο περήφανος αισθάνομαι που συμπλήρωσα 10 ολόκληρα χρόνια φέροντας και την ιδιότητα του δρομέα!
Και αν μπορούσα να γυρίσω πίσω το χρόνο στη ζωή μου, είναι βέβαιο ότι μια αλλαγή θα την έκανα σίγουρα. θα άρχιζα να τρέχω από παιδί…
*Ο Νίκος Αρμένης είναι δημοσιογράφος-πολιτικός συντάκτης και μαραθωνοδρόμος. Εργάζεται στο ΑΠΕ και το one tv.
