Σήμερα μετά από εβδομάδες που η χώρα και η κοινωνία έχει κατεβάσει ρολά, είναι η πρώτη ημέρα που σιγά σιγά αρχίζει και πάλι να ανοίγει η καθημερινότητα. Η επέλαση του Covid19, η οποία βρήκε απροετοίμαστους συστήματα και ηγεσίες, κτύπησε στην καρδιά της ανθρωπότητας, δηλαδή στην δυνατότητα της να επιδίδεται στις πλέον βασικές κοινωνικές και οικονομικές δραστηριότητες, οι οποίες συνοψίζονται στην κινητικότητα.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη*
Η εντολή των κυβερνήσεων για παραμονή στο σπίτι, σήμανε την αδυναμία να κινούμαστε, να οδηγούμε, να πετάμε με αεροπλάνα και να ταξιδεύουμε με πλοία.
Αυτό από μόνο του προκάλεσε κάποιες σοβαρές επιπτώσεις.
Το ότι δεν υπήρχε κίνηση των οχημάτων, το ότι δεν πετούσαν τα αεροπλάνα και δεν ταξίδευαν τα πλοία, κόστισε σχεδόν το 50% της παγκόσμιας κατανάλωσης πετρελαίου.
Επλήγησαν τρομακτικά, το εμπόριο αυτοκινήτων, οι αεροπορικές βιομηχανίες, οι εταιρίες αερομεταφορών, σε σημείο που οι περισσότερες από αυτές να απειλούνται με εξαφάνιση.
Το ότι κατέβηκαν τα ρολά, έπληξε θανάσιμα τον τουρισμό και το εμπόριο, ο κόσμος ακύρωσε και ακυρώνει διακοπές, και δεν ψωνίζει με τους ρυθμούς που ψώνιζε.
Το γεγονός ότι ο κόσμος αναγκάστηκε να κλειστεί στο σπίτι, έπληξε σε τραγικά επίπεδα το σύνολο σχεδόν του εργατικού δυναμικού, σε όλο το φάσμα, με ελάχιστες εξαιρέσεις, των ειδικοτήτων και επαγγελμάτων.
Ο τερματισμός των μεταφορών σημαίνει μικρότερο εισόδημα για τους διακινούμενους εργαζόμενους που συνήθως χειρίζονται εργασίες χειρωνακτικές που δεν απαιτούν ιδιαίτερη εξειδίκευση. Τα εμβάσματα – μια βασική πηγή κερδών σε ξένο νόμισμα σε πολλές χώρες – εξατμίζονται.
Αν και το ψηθυρίζουν, με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι πολιτικές ηγεσίες σε παγκόσμια κλίμακα, δεν λένε ότι όλοι αυτοί οι τομείς της κοινωνίας και της οικονομίας, δεν πρόκειται να επιστρέψουν στη μορφή και τη δυναμικότητα που ήταν πριν παρθεί η χωρίς σχέδιο και στρατηγική απόφαση να κατέβουν τα ρολά στο σύνολο σχεδόν του πλανήτη.
Σοβαρές αναλύσεις αναφέρουν ότι, σε τομείς όπως ο τουρισμός η επιστροφή σε κάποιου είδους κανονικότητα μπορεί να πάρει μέχρι και το τέλος της επόμενης σεζόν.
Οι ενδείξεις και τα στοιχεία πληθαίνουν με ραγδαία ρυθμό, και η εικόνα δεν είναι καθόλου ενθαρρυντική.
Η Αμερικανική οικονομία, είναι το κέντρο βάρους της παγκόσμιας οικονομίας και από αυτή εξαρτάται το πώς και εάν θα πάρουν μπροστά οι μηχανές σε παγκόσμια κλίμακα. Σε όλα τα επίπεδα της αμερικανικής οικονομίας οι δραματικές επιπτώσεις του Covid19, σύμφωνα με τα στοιχεία, ανέρχεται στο 4,1% του ΑΕΠ. Πολύ χλιαρό, εάν το συγκρίνει κανείς τα στοιχεία για τον υπόλοιπο κόσμο, όταν για παράδειγμα το αντίστοιχο ποσοστό για την Κίνα είναι 11%.
Αυτό καθιστά σαφές το πόσο μεγάλο θα είναι το πλήγμα για το διεθνές σύστημα. Πολλές χώρες, δεν είναι απλώς υποψήφιες για απλή ύφεση. Πολλές, βασίζονται κατά κύριο λόγο στους τομείς που αναφέρθηκαν πιο πάνω, οπότε όχι μόνο αντιμετωπίζουν ύφεση, αλλά παίζεται η επιβίωση τους και μπορεί να φλερτάρουν με κατάσταση πείνας.
Αν και υπάρχουν κάποιες ανησυχίες για ελλείψεις στον τομέα των τροφίμων, το μεγάλο πρόβλημα βρίσκεται στην οικονομική κατάρρευση χωρών που βρίσκονται στην πλευρά της κατανάλωσης.
Αυτά συμβαίνουν, όταν κατεβάζεις ρολά απλά για να αποφύγεις το δυσάρεστο κόστος θανάτων και την κατάρρευση ενός, στην ουσία, ανύπαρκτου συστήματος υγείας, χωρίς να έχεις κάμνει ένα στρατηγικό σχεδιασμό για την επόμενη ημέρα.
Στην ουσία αυτό που έγινε ρίχνεις ότι έχεις και δεν έχει στη διάρκεια του Lockdown, και η επόμενη ημέρα σε βρίσκει ξεβράκωτο. Με απλά λόγια τρέχεις πίσω από τις εξελίξεις.
Τα ρολά ανεβαίνουν, αλλά δυστυχώς το μαγαζί και τα ράφια είναι μάλλον άδειο.
*Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος. Απόφοιτος του The School of International Service, The American University, Washington DC, και του The Paul H. Nitze School of Advanced International Studies, The Johns Hopkins University, Washington DC. Επί σειρά ετών, ήταν διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, το Στέητ Ντιπάρτμεντ και το Πεντάγωνο, στην Washington DC, USA, και είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies.
