Σοβαρή και όχι «τυφλά» μετωπική ήταν η συζήτηση στη Βουλή, για τις επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης στην οικονομία. Μοναδική παραφωνία ο Αλέξης Τσίπρας ο οποίος για άλλη μια φορά εμφανίστηκε, με …ανοσία στην πολιτική ωριμότητα, την υπευθυνότητα και την αλήθεια.
Του Κώστα Πασίση
Η αναμενόμενη κόντρα Μητσοτάκη – Τσίπρα, μετα από δυο μήνες απραξίας, εξελίχθηκε σε μια αντιπαράθεση δυο εντελώς διαφορετικών αντιλήψεων και κόσμων.
Από τη μια πλευρά η κυβέρνηση που εκπροσωπεί το αύριο και τη νέα εποχή και από την άλλη η Αξιωματική Αντιπολίτευση που θυμίζει το χθες και την Ελλάδα των …Μακρυκωσταίων και των Κοντογιώργηδων, μιας πολιτικής …βεντέτας, του παλαιού ελληνικού σινεμά.
Στη Βουλή, με τα αδειανά έδρανα, κυριάρχησε η παρουσία και η «εικόνα» του Κυριάκου Μητσοτάκη ο οποίος επιβεβαίωσε το σχόλια που έκανε ο ξένος τύπος, αμέσως μετα τη νίκη του στις εθνικές εκλογές, όταν τον παρουσίασαν ως το νέο ηγέτη της φιλελεύθερης παράταξης, που αντιπροσωπεύει τη σύγχρονη γενιά πολιτικών. Επί διακυβέρνησης ΝΔ, η Ελλάδα έγινε παγκόσμιο παράδειγμα διαχείρισης της κρίσης του κορωνοιού και αυτό δεν έγινε τυχαία.
Στη χθεσινή συζήτηση ο Πρωθυπουργός ήταν πρωτίστως ειλικρινής καθώς αναγνώρισε το μέγεθος της οικονομικής ύφεσης και παραδέχθηκε ότι τα δύσκολα είναι μπροστά μας.
Ρεαλιστής που προχωρά βήμα-βήμα και όπως παραδέχθηκε δεν διστάζει να αναπροσαρμόζει τα σχέδια του αλλά και να διορθώνει τα όποια λάθη του.
Επίσης έδειξε ότι έχει επίγνωση της σοβαρότητας της κατάστασης και εξήγησε πως θα είναι από εδώ και στο εξής η καθημερινότητα μας.
Υπέρμαχος της πολιτικής συναίνεσης και της πειθούς. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης απευθυνόμενος στη κυρία Γεννηματά αποδέχθηκε ότι κάποιες από τις προτάσεις της είναι στη σωστή κατεύθυνση και θα τις διαβάσει εκ νέου.
Αυτή δεν ήταν μια κίνηση πολιτικής αβροφροσύνης και ούτε έγινε για πρώτη και τελευταία φορά. Την ίδια στάση επέδειξε και στο θέμα της ψήφου των ομογενών, ενώ πάντα δηλώνει ανοικτός σε εποικοδομητικές προτάσεις της αντιπολίτευσης.
Η είδηση που βγήκε από την ομιλία Μητσοτάκη είναι η τρίμηνη παράταση στην προστασία της α’ κατοικίας. Και επιπρόσθετα η στήριξη του μισθού των εργαζομένων και η συνεχίση της αποζημίωσης ειδικού σκοπού σε όσους μένουν εκτός εργασίας.
Μέτρα που πιστοποιούν με το καλύτερο δυνατό τρόπο, το πραγματικά φιλολαϊκό προφίλ της κυβέρνησης που αντιλαμβάνεται τα προβλήματα που υποβόσκουν στην κοινωνία και απειλούν την κοινωνική συνοχή.
Η φράση όμως που έκανε τη διαφορά και αποτύπωσε με το καλύτερο τρόπο τη χαοτική διαφορά φιλοσοφίας μεταξύ Μητσοτάκη και Τσίπρα, ήταν: «Δεν έχω διάθεση να λογαριαστώ με κανένα αλλά να δώσω λογαριασμό σε όλους».
Ο Τσίπρας κατώτερος των περιστάσεων
Από την άλλη πλευρά ο Αλέξης Τσίπρας υπήρξε απόλυτα προβλέψιμος στην ομιλία του.
Η συνολική του τοποθέτηση αποκάλυψε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα που τρέφεται αποκλειστικά από τη δυστυχία και την ανέχεια. Ας μην ξεχνάμε ότι διογκώθηκε πολιτικά την εποχή των μνημονίων, όταν η φτώχεια των Ελλήνων ήταν στο …ζενίθ.
Και χωρίς υπερβολή κάποιος μπορεί να υποστηρίξει ότι η Κουμουνδούρου επένδυσε πολιτικά στην καταστροφή της χώρας από το μεταναστευτικό πρόβλημα και το κορωνοιο, αλλά ευτυχώς για την Ελλάδα το στοιχημα χάθηκε και μαζί του το αντιπολιτευτικό αφήγημα Τσίπρα.
Αυτό δεν είναι ένα αυθαίρετο συμπέρασμα αλλά στηρίζεται στην εμπάθεια των ακραίων δηλώσεων της ομάδας #μεταθαλογαριαστουμε, που αποκάλυψε το πραγματικό πρόσωπο της και τη στόχευση τους. Μια ομάδα που ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν αποκήρυξε.
Με τη κριτική που άσκησε, ο κ. Τσίπρας έδειξε ότι λατρεύει το λαικισμό. Και από το «Κίνημα δεν πληρώνω» που είχε αγκαλιάσει το 2105, πριν πάρει την κυβέρνηση, χθες προσχώρησε στο Κίνημα της …μάσκας, καθώς ζήτησε εξηγήσεις από τον Πρωθυπουργό για το συγκεκριμένο θέμα.
Ενώ, δεν παρέλειψε να εμφανιστεί και ως …κιμπάρης πολιτικός αρχηγός που δεν φείδεται να δώσει κάτι παραπάνω στον κόσμο που υποφέρει, τώρα που βρίσκεται στην ασφάλεια της αντιπολίτευσης.
Γιατί μόνο τρεις μήνες δώσατε παράταση στην προστασία της πρώτης κατοικίας, αναρωτήθηκε ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ.
Στη δευτερολογία βέβαια προσπάθησε να ανεβάσει κάπως στροφές, αλλά λίγο το …προστατευτικό Plexiglass, ο πολιτικός πολιτισμός του Μητσοτάκη και κυρίως η απουσία της μισής και πλέον κοινοβουλευτικής του ομάδας, λόγω covid για να τον χειροκροτήσουν θερμά, φρέναραν το ρητορικό ενθουσιασμό του.
Το ΚΙΝΑΛ στοχεύει πιο ψηλά
Διαφορετική ήταν η εικόνα της Φώφης Γεννηματά. Η επικεφαλής του ΚΙΝΑΛ, αν και είναι το τρίτο κόμμα στη Βουλή, χθες, έδειξε ότι ήταν η …Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Ένα κόμμα που έχει τη δική του ταυτότητα, ασκεί κριτική, αλλά ταυτόχρονα καταθέτει και προτάσεις. Γεγονός που αναγνώρισε και ο Πρωθυπουργός.
Επι παραδείγματι η Φώφη Γεννηματά ζήτησε να υπάρχει μηδενική προκαταβολή του φόρου για τις επιχειρήσεις και τη μείωση του ΦΠΑ των επιχειρήσεων στο 20% και επισήμανε τη «μεγάλη ευθύνη» της Κυβέρνησης να εξασφαλίσει τις προϋποθέσεις «που θα μας κρατήσουν ασφαλείς» στη φάση της άρσης των μέτρων.
Στην πραγματικότητα η Φώφη Γεννηματά διαπίστωσε το αντιπολιτευτικό κενό που υπάρχει στο χώρο της κεντροαριστεράς λόγω των μεγάλων εσωκομματικών προβλημάτων του ΣΥΡΙΖΑ και έχει προχωρήσει σε αναμόρφωση της στρατηγικής της.
