today-is-a-good-day
21 C
Athens

24 Δρομικές Ιστορίες (Β)άθρο

Αδιαπραγμάτευτα πολυπόθητο! Τι; Όχι;

Ειλικρινά δεν γνωρίζω δρομέα που του είναι αδιάφορο να ανέβει μετά από αγώνα στο βάθρο. Ναι, φυσικά, τρέχουμε για να περνάμε καλά, για να απολαμβάνουμε τη χαρά της συμμετοχής και την ευτυχία του τερματισμού. Αλλά αν αυτό μπορεί να συνδυαστεί με διάκριση σε μια από τις πρώτες θέσεις που σου δίνουν τη δυνατότητα να ανέβεις και στο βάθρο των νικητών, ακόμα καλύτερα.

*Του Νίκου Αρμένη

Είμαι βέβαιος ότι το συναίσθημα για εκείνον που τα καταφέρνει, θα είναι απερίγραπτο. Και λέω «θα είναι» γιατί φαντάζομαι πώς είναι, καθώς μετά από 10 χρόνια δρομέας και μετά από τόσες συμμετοχές σε αγώνες διαφόρων αποστάσεων, δεν το έχω ζήσει.

Μπορεί κάποτε να συμβεί. Μπορεί και όχι. Δεν είναι πάντως αυτό που κυνηγάω με μανία και σίγουρα δεν είναι αυτό που επιδιώκω τρέχοντας. Αλλά δεν θα το αρνηθώ.. Θα ήθελα κάποτε να τα καταφέρω κι εγώ..

Γιατί το πιστεύω ότι τα σκαλιά του βάθρου είναι τα μόνα σκαλιά που αθλητές και αθλούμενοι τα ανεβαίνουν με χαρά!

Για σκεφτείτε πώς θα περιέγραφε το συναίσθημά του ένας αθλητής που ανεβαίνει σε βάθρο μεγάλης διοργάνωσης; Ποιες λέξεις να βρει για να αποδώσει ακριβώς αυτό που νοιώθει ένας Ολυμπιονίκης; Ποιες ο πρωταθλητής;

Το ερώτημα το έχω κάνει σε πολλές και σε πολλούς. Οι απαντήσεις τους είναι ασαφείς με ένα κοινό παρονομαστή: Δεν περιγράφεται!

Αν μιλάμε για πρωταθλητές δρομείς, για ρωτήστε το Νίκο Πολιά πώς αισθάνθηκε όταν ανέβαινε στο βάθρο κάθε μία από τις 7 φορές που αναδείχθηκε Πανελληνιονίκης κερδίζοντας το Μαραθώνιο της Αθήνας!

Ρωτήστε τη Μαρία Πολύζου που μόλις στα 22 της ήρθε πρώτη στο μαραθώνιο των Βαλκανικών Αγώνων το 1990 και ανεβαίνοντας στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου, άκουγε τον Εθνικό Ύμνο ενώ κυμάτιζε η Γαλανόλευκη μέσα στην Πόλη!

Ρωτήστε και την Αθανασία Τσουμελέκα όταν το 2004 συγκίνησε το Πανελλήνιο κερδίζοντας το χρυσό μετάλλιο στο βάδην γράφοντας μια από τις πιο λαμπρές σελίδες στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού!

Αλλά ρωτήστε και τον ερασιτέχνη, τον απλό αθλούμενο δρομέα που το κατάφερε. Ρωτήστε εκείνον που προπονείται καθημερινά στον όποιο χρόνο του απομένει ενδιάμεσα από επαγγελματικές και οικογενειακές υποχρεώσεις αλλά κατάφερε σε έναν αγώνα δρόμου να διακριθεί τερματίζοντας στις τρεις πρώτες θέσεις της γενικής κατάταξης ή της ηλικιακής του κατηγορίας! Μιλάμε για άθλο!

Το βάθρο είναι μια επιπλέον επιβράβευση, μια ακόμα αναγνώριση των αρίστων μεταξύ πολλών καλών..!

*Ο Νίκος Αρμένης είναι δημοσιογράφος-πολιτικός συντάκτης και μαραθωνοδρόμος. Εργάζεται στο ΑΠΕ και το MEGA.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ