Ήμουν νέος δημοσιογράφος στις αρχές της δεκαετίας του 1990 στην Αμερικανική πρωτεύουσα, όταν με αφορμή μια επίσκεψη Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών πήρα μια τηλεοπτική συνέντευξη για την ΕΡΤ, από το Νέστωρα της Ελληνικής ομογένειας και εμβληματική προσωπικότητα για πολλά χρόνια την Αμερικανική Γερουσία, Γερουσιαστή, Πώλ Σαρμπάνη. Μπαίνοντας στο γραφείο του έκανε την παρατήρηση ότι ήμουν αρκετά νέος. Αφού τελειώσαμε τη συνέντευξη, με κράτησε λίγο και μιλήσαμε πιο ελεύθερα, δίνοντας μου κάποιες συμβουλές, μια και όπως είδε είχε επισημάνει ήμουν νεαρός και είχα να μάθω πολλά. Ακόμα θυμάμαι τα σοφρά λόγια του.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη*
“ Άκουσε Δημήτρη μου είπε, με τη γνωστή μειλίχια φωνή του. Το μεγαλύτερο λάθος που κάνουν όλοι οι Έλληνες πολιτικοί όταν έρχονται στην Ουάσιγκτον, είναι ότι δεν έρχονται με συγκεκριμένη ατζέντα και στρατηγική, αλλά με γκρίνια και μιζέρια. Κυρίως γκρινιάζουν και παραπονιούνται στην Αμερικανική ηγεσία για τους Τούρκους, αλλά γενικά παραπονιούνται. Αυτό πρέπει να σταματήσει, εάν η Ελλάδα θέλει να πετύχει κάτι σοβαρό στην Ουάσιγκτον και να το έχεις πάντα στο μυαλό σου όταν αναλύεις τα γεγονότα και τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις», σχεδόν 25 χρόνια μετά ακόμα δεν έχω ξεχάσει τα σοφά λόγια του διότι παραμένουν το ίδιο επίκαιρα όπως και τότε.
Αύριο ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, θα βρεθεί στο Λευκό Οίκο, για τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τράμπ, σε μια εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία για τα εθνικά συμφέροντα και τη διασφάλιση της εθνικής κυριαρχίας της πατρίδας μας, και όλοι όσοι πραγματικά πονάμε αυτό τον τόπο ευχόμαστε η επίσκεψη αυτή να είναι πραγματικά επιτυχημένη και να αποδώσει τα μέγιστα για τη χώρα.
Για να συμβεί όμως αυτό θα πρέπει ο Πρωθυπουργός και η Ελληνική αντιπροσωπεία να λάβει σοβαρά υπόψη την παρατήρηση του Γερουσιαστή Σαρμπάνη και αυτό πολύ απλά σημαίνει να μπει στο Λευκό Οίκο και να κάτσει απέναντι στον Αμερικανό Πρόεδρο και την Ελληνική Αντιπροσωπεία, με καθαρά Ελληνική ατζέντα. Μια ατζέντα που θα έχει ως μοναδικό γνώμονα το εθνικό συμφέρον και θα είναι απαλλαγμένη από αχρείαστες ευρωπαϊκές δεσμεύσεις και αγκυλώσεις και στεγανοποιημένες απόψεις και προτιμήσεις γύρω από πρόσωπα και πολιτικές. Στο Λευκό Οίκο πάει η Ελλάδα σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή για το μέλλον και την επιβίωσή της.
Και προς Θεού, όχι με την παραδοσιακή γκρίνια για την Τουρκία και παράδοση φακέλων για τις παραβιάσεις και υπερπτήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο, και όλα τα στραβά και επικίνδυνα που επιδίδεται η Άγκυρα και ο Ερντογάν το τελευταίο διάστημα. Δεν χρειάζεται ο Αμερικανός Πρόεδρος, η ομάδα του στον τομέα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας, ο Αντιπρόεδρος Πένς και όποιοι άλλοι ο Πρωθυπουργός και η Ελληνική Αντιπροσωπεία συναντήσουν στην Ουάσιγκτον, να ενημερωθούν και να ακούσουν γκρίνια για το πόσο προβληματικά και επικίνδυνα πορεύεται η Τουρκία και ο Ταγίπ Ερντογάν τόσο στο Αιγαίο όσο και στην ευρύτερη περιοχή. Το γνωρίζουν πολύ καλά, αν όχι καλύτερα από την Ελλάδα. Ο Πρόεδρος Τράμπ το έχει ακούσει και το ακούει σχεδόν σε καθημερινή βάση όταν κάθονται απέναντι του με το τεράστιο βιβλίο οι αρμόδιοι των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ και τον ενημερώνουν για τις εξελίξεις και τα καυτά σημεία του πλανήτη.
Στο Λευκό Οίκο και σε κάθε άλλη συνάντηση στην Αμερικανική πρωτεύουσα ο Πρωθυπουργός και η Ελληνική αντιπροσωπεία θα πρέπει να μιλήσουν για τα προτερήματα της Ελλάδας, και γιατί είναι χρήσιμο και τι θα κερδίσει η Αμερική από μια ουσιαστική και όχι μόνο στα λόγια, τα Νομοσχέδια και τα Ψηφίσματα στο Κογκρέσο, στρατηγική συνεργασία και στήριξη της Ελλάδας. Με απλά λόγια να παρουσιάσουμε λιτά και ξεκάθαρα τι έχουμε προσφέρει και τι θα προσφέρουμε σε αυτή τη συνεργασία και ταυτόχρονα τι ζητάμε για αυτή την προσφορά μας.
Εάν γκρινιάξουμε θα κουράσουμε και εάν πάμε με το χέρι απλωμένο θα μας λοιδορήσουν πίσω από την πλάτη μας. Εάν παρουσιάσουμε με τρόπο σοβαρό και λιτό τα προτερήματα της χώρας μας και διεκδικήσουμε μα παρρησία αυτά που μας αναλογούν και πρέπει να μα δοθούν, θα βγούμε με το κεφάλι ψηλά και κερδισμένοι.
Και κάτι άλλο πολύ σημαντικό και ας ενοχληθούν κάποιοι που θα το επισημάνω. Να πάμε στο Λευκό Οίκο ως Ελλάδα και να αφήσουμε στην πόρτα τις αμπελοφιλοσοφίες και βαρύγδουπες διακηρύξεις περί Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλα τέτοια. Ούτε ο Πρόεδρος Τράμπ, ούτε Υπουργός Εξωτερικών Πομπέο, ούτε ο Αντιπρόεδρος Πένς, είναι ενθουσιασμένοι με τις Βρυξέλλες, το Βερολίνο, και λοιπούς Ευρωπαίους συγγενείς αυτή τη στιγμή. Και ειλικρινά δεν βρίσκω το λόγο γιατί να μην κάνει και η Ελλάδα, ότι κάνει η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Γαλλία, και πολλές ευρωπαϊκές χώρες όταν πάνε στην Ουάσιγκτον.
Και μια άλλη επισήμανση. Ας αφήσουν κάποιοι στην πόρτα του Λευκού Οίκου, εάν υπάρχουν, τις προσωπικές τους προτιμήσεις και τα αισθήματα συμπάθειας ή αντιπάθειας που τυχόν να έχουν. Ο Ντόναλντ Τράμπ είναι ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, και σε αντίθεση με το τι πουλάνε τα μέσα ενημέρωσης και θέλουν να πιστεύουν κάποιοι είναι ένας αρκετά δημοφιλής Πρόεδρος για τους Αμερικανούς. Και κυρίως ένας Πρόεδρος που λειτουργεί αποκλειστικά με στόχο την προστασία του εθνικού συμφέροντος των ΗΠΑ. Και αυτός είναι ο λόγος που σέβεται και ενίοτε συμπαθεί ηγέτες που κάνουν το ίδιο. Ας ανατρέξουν κάποιοι στις ομιλίες του ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών και σε αυτή στην Πολωνία, και θα καταλάβουν τι εννοώ.
Χωρίς λοιπόν να χρειάζεται να εισέλθουμε στα επιμέρους, αυτά θα τα αφήσουμε για την επόμενη της επίσκεψης ημέρα, ένα είναι το βασικό συστατικό για την επιτυχία της αυριανής συνάντησης στο Λευκό Οίκο και γενικά της επίσκεψης του Έλληνα Πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον, ΟΧΙ ΓΚΡΙΝΙΑ, ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΥΠΕΡΗΦΑΝΗ ΚΑΙ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ.
*Ο Δημήτρης Απόκης, είναι Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος, Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of International Studies, The Johns Hopkins University, μέλος του The International Institute of Strategic Studies, και διετέλεσε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, το Στέητ Ντιπάρτμεντ, και το Πεντάγωνο, στην Ουάσιγκτον.
