Οι νάρκισσοι και οι νικητές
Τις τελευταίες μέρες, ενώ η παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα βρίσκεται σε αναβρασμό ως προς την τουρκική εισβολή στην βόρεια Συρία αναδεικνύεται ως καίρια παράμετρος, άκρως καθοριστική για τις παγκόσμιες εξελίξεις, η εξής: η αυτοαναγορευμόμενη απαράμιλλη σοφία του Προέδρου των ΗΠΑ, Donald Trump.
*Της Αντιγόνης Βαφείδου
Και ενώ ο Αμερικανός Πρόεδρος βιώνει το δικό του κυνικό, ναρκισσιστικό παραλήρημα, η επιχείρηση «Πηγή Ειρήνης» (!) όπως έχει ονοματίσει η Άγκυρα την εισβολή, μας οδηγεί σε άλλα συμπεράσματα. Και μάλλον αναδεικνύει άλλα πρόσωπα ως απόλυτους νικητές και τροπαιούχους σχετικά με την προώθηση συμφερόντων τους στην Μέση Ανατολή.
H αδιαφορία της Τουρκίας για την συναίνεση τη Δύσης
Καταρχήν, ο Πρόεδρος Erdogan απόλυτα πιστός και συνεπής στις επίσης κυνικές δημόσιες τοποθετήσεις του από το βήμα του ΟΗΕ, δίχως αναβολές προέβη στην εισβολή και στο σχέδιο πραγμάτωσης της “ζώνης ασφαλείας” κατά των Κούρδων. Ο ενεργός ρόλος που διεκδικεί πλέον η Άγκυρα στην Μέση Ανατολή είναι εμφανής, ενώ σηματοδοτεί την στάση αδιαφορίας της Τουρκίας για τις άλλοτε επιθυμητές συναινέσεις τη Δύσης με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ας αναρωτηθούμε για τις συνέπειες που μπορεί να έχει αυτή η νέα στάση μεθαύριο π.χ. ως προς την Κυπριακή ΑΟΖ
Η τέλεια ιστορική συγκυρία
Και ενώ η Τουρκία εξυπηρετεί έτσι τους κυριότερους εθνικούς στόχους της ατζέντας της (εθνοκάθαρση, αποφόρτιση από Σύριους πρόσφυγες με παράλληλο εκβιασμό προς την Ε.Ε), η απόσυρση δυνάμεων των ΗΠΑ από τη Συρία προσφέρουν την τέλεια ιστορική συγκυρία τόσο στην Άγκυρα, όσο και στην Μόσχα, η οποία μάλλον θα διαδραματίσει ρόλο-κλειδί ως “καταστολέας” της εισβολής.
Πολιτική επιχειρηματολογία
Οι Κούρδοι επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι υπήρξαν βασικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ στο αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους. Οπότε η μεταστροφή της στάσης του Αμερικανού Προέδρου (δηλ. το “άδειασμά” τους) έπρεπε να ενδυθεί κάποιας επιχειρηματoλογίας, έστω και πολιτικής παράνοιας. Kαι ιδού: οι Κούρδοι δεν βοήθησαν την Αμερική στην απόβαση στην Νορμανδία… Αυτογκόλ για τον Αμερικανό Πρόεδρο, δώρο για τον Τούρκο ομόλογό του.
Το κύρος και η αξιοπιστία της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής
Παράλληλα, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού η ξαφνική απόφαση του Trump για απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από τα σύνορα Συρίας-Τουρκίας, έχει προκαλέσει θύελλα αρνητικών αντιδράσεων. Τόσο στους πολιτικούς κόλπους των Δημοκρατικών όσο και των Ρεπουμπλικανών αποδοκιμάζεται σφοδρά η στάση του Αμερικανού Προέδρου. Η δε εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ φαίνεται να διάγει μια από τις κρισιμότερες περιόδους της ως προς το κύρος και την αξιοπιστία της. «Τόσο οι σύμμαχοι όσο και οι αντίπαλοι των ΗΠΑ λαμβάνουν το μήνυμα ότι η πολιτική μας είναι εύθραστη και ότι μπορεί να αλλάξει με ένα tweet …», δήλωσε δημόσια πρώην αξιωματούχος του ΝΑΤΟ.
Οι αμερικανικές εκλογές του 2020
Σίγουρα πάντως η απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από τα σύνορα της Συρίας, δεν αφορά μακροπρόθεσμο στρατηγικό πλάνο εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Μάλλον την τόνωση της δημοφιλίας του προεδρικού «φιλειρηνικού» προφίλ, λόγω των επικείμενων εκλογών το 2020.
Οπότε, η απέραντη σοφία ενός ηγέτη, ίσως μπορεί να είναι τελικά τόσο ευέλικτη. Να μεταστρέφεται από λεπτό σε λεπτό ως προς τη κατεύθυνση και την πεπτουσία της ή αλλιώς από tweet σε tweet.
Η ευκαιρία μέσα στη δυσάρεστη συγκυρία για την Ε.Ε
Σε κάθε περίπτωση η Ε.Ε επείγει να καταδικάσει απερίφραστα και επί του πρακτέου την τουρκική εισβολή. Παραβιάζονται τόσο κεκτημένα του διεθνούς δικαίου, όσο και δικές της αξίες και αυτοπροσδιορισμοί.
Ίσως αυτή η δυσάρεστη συγκυρία του πολέμου, να είναι μια ευκαιρία για την Ευρώπη: α) να συσφίξει τις σχέσεις της με τους Αμερικανούς εταίρους, μέσω της στήριξης των κυρώσεων που πρόκειται να ψηφίσει το αμερικανικό Κογκρέσου κατά του Erdogan β) να αποδείξει ότι δεν είναι έρμαιο πολιτικού εκβιασμού ως προς το προσφυγικό.
Και όλα τα παραπάνω αποτελούν ζητήματα υψίστης εθνικής σημασίας για την Χώρα μας, η οποία θα πρέπει να διαχειριστεί την συγκεκριμένη κρίση με μετριοπάθεια (για λόγους προφανείς) και όχι με «απαράμιλλη σοφία». Είναι τώρα η στιγμή που θα πρέπει να βγει μπροστά η Ε.Ε και να κάνει αντί ημών τις αυστηρές οριοθετήσεις.
