today-is-a-good-day
24.7 C
Athens

Μεγάλες προσδοκίες

Χωρίς Πρόσωπο

“ Οι άντρες αγαπάτε τας γυναίκας εαυτών .”

Στην Προς Εφεσίους επιστολή, ο Απόστολος Παύλος παρακινεί τους άντρες να αγαπούν τις γυναίκες τους . Να τις αγαπούν και να τις σέβονται. Ακόμα και σήμερα στις ευχές του μυστηρίου του γάμου, η φράση αυτή δεσπόζει αν και υποσκελίζεται από την μερικές γραμμές πάρα κάτω πιο ιντρικαδόρικη “ η δε γυνή ίνα φοβήται τον άνδρα , ” για τους λάθους λόγους βέβαια, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Γράφει η Μαρία Ε. Δημητρίου

Θα έλεγε κανείς ότι για τα δεδομένα της εποχής, όταν ακόμα η θέση της γυναίκας δεν είχε οριοθετηθεί μέσα στην κοινωνία και πολλές φορές αντιμετωπιζόταν ως πράγμα ή ως εξοπλισμός παρέα με την υπόλοιπη οικοσυσκευή , η παρένεση αυτή να ήταν αναγκαία και επιβεβλημένη.

Στη σημερινή σύγχρονη εποχή, την εποχή της πλήρους ισότητας των δύο φύλων και της μόρφωσης εκπαιδευτικής και κοινωνικής, η φράση αυτή θα έπρεπε να ήταν παρωχημένη και ξεπερασμένη. Δε θα υπήρχε χρεία για τέτοιου είδους συμβουλές . Για τα αυτονόητα δε χρειάζεται να μιλάς.

Δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να πεις σε μια μάνα, ότι πρέπει να αγαπά το παιδί της, η αγάπη αυτή προϋποτίθεται και θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ . Αλλά ακόμα και κει υπάρχουν οι εξαιρέσεις , σπάνιες αλλά υπάρχουν.

Στις δυαδικές σχέσεις όμως τα πράγματα διαφοροποιούνται. Tίποτα δεν είναι δεδομένο και απόλυτο. Η σχέση βρίσκεται σε μια συνεχή διαπραγμάτευση. Εξωτερικοί και εσωτερικοί παράγοντες διαμορφώνουν ισορροπίες και ενίοτε αποδιοργανώνουν το όλο σύστημα.Είναι κάπου εκεί που το παιχνίδι αρχίζει να ξεφεύγει και να εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια ότι κάτι δεν πάει καλά . Η σχέση κλονίζεται και τότε η αγάπη χάνεται αλλά το χειρότερο είναι ότι καμιά φορά χάνεται και ο σεβασμός.

Η αγάπη και ο σεβασμός είναι δύο έννοιες αυθύπαρκτες , με μια παράξενη συλλογιστική μεταξύ τους , ημιτελή θα έλεγα, γιατί δεν νοείται αγάπη χωρίς σεβασμό, αλλά κατά έναν παράξενο τρόπο, μπορεί να υπάρξει σεβασμός χωρίς αγάπη .
Μέσα σε μια ισότιμη, αμφίδρομη σχέση το ίδιο θα ζητούσαμε και από την πλευρά της γυναίκας , να σέβεται και να αγαπά τον άνδρα . Τότε όμως όλα θα τελείωναν όπως τις παλιές ελληνικές ταινίες ή τα παραμύθια .
Εκείνο το “ έζησαν αυτοί καλά …” καρπόν σε κάθε τέλος της ιστορίας γεννούσε μεγάλες προσδοκίες .
Το κακό με τα παραμύθια είναι ότι έχουν μεγαλώσει ολόκληρες γενιές με την ψευδαίσθηση του ιδεατού και της σίγουρης ευτυχίας .
Ίσως φταίμε και μεις που δε συνεχίζουμε το παραμύθι με λίγη από την πραγματικότητα , τις δυσκολίες και τα άγχη που ακολουθούν . Αλλά θα μου πείτε τι προβλήματα θα μπορούσαν να υπάρχουν σε ένα πριγκιπικό γάμο όπως αυτόν της Σταχτοπούτας ή της Χιονάτης , μια κακιά μητριά υπήρχε, που πάντα ετίθετο εκτός μάχης, πριν ακόμα τελειώσει το παραμύθι , όλα στη θέση τους και όλα νοικοκυρεμένα. Μα έλα που στη ζωή υπάρχει και ο απρόβλεπτος παράγοντας που μπορεί να έχει πολλά ονόματα , ανάλογα την περίπτωση.
Μια από αυτές είναι να ξυπνήσεις μια μέρα και να ανακαλύψεις ότι ο άντρας που παντρεύτηκες και πατέρας των παιδιών σου δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας στυγνός δολοφόνος.

Τον τελευταίο καιρό, μέσα από δύο εγκλήματα εναντίον γυναικών, φρικιαστικά , το ένα κατεξακολούθησην και με πολλά θύματα, που συνέβησαν σε Κύπρο και Κρήτη, αναδύθηκε το φαινόμενο του ήσυχου οικογενειάρχη, του επαγγελματία, του ανθρώπου που ήταν ενταγμένος στο κοινωνικό σύνολο ως χρήσιμος πολίτης, που δεν είχε δώσει δικαιώματα ποτέ, ή αν είχε δώσει, τα έκρυψαν κάτω από το χαλί για να μη τσαλακωθεί η εξωτερική εικόνα και χαλάσει η επιφάνεια, που ξαφνικά μεταρφώνεται σε ένα θηρίο που διψάει για αίμα .

Σ’ αυτές τις περιπτώσεις θύμα μαζί με τα πραγματικά θύματα είναι και η σύζυγος που δεν καταλάβε το ποιόν του συντρόφου της . Δεν μπορείς όταν επιλέγεις έναν άνθρωπο για να φτιάξεις τη ζωή σου μαζί του, να γνωρίζεις πως θα εξελιχθεί. Εδώ δεν γνωρίζεις καλά, καλά ποια εξέλιξη θα έχει η δική σου προσωπικότητα . Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν διαπράξει εγκλήματα αισχίστου είδους, αλλά παρόλα αυτά, συνεχίζουν την άλλη στιγμή τη ζωή τους κανονικά σαν ότι συνέβη να μην τους άγγιξε ποτέ.

Ο “ άγγελος ” που γνώρισες και αγάπησες στην αρχή, όταν πέσουν οι μάσκες παρουσιάζεται όπως έγινε στην πορεία . Ένας άνθρωπος που μισεί τους ανθρώπους και δη τις γυναίκες , που θέλει να επιβληθεί χρησιμοποιώντας τη δύναμη του, αυτήν που του δόθηκε ως εργαλείο για να αμύνεται και να προστατεύει.

Τι μπορεί να είναι αυτό που μετατρέπει έναν φυσιολογικό άνθρωπο με όλες τις παροχές και όχι κάποιον περιθωριακό, σε εγκληματία, δε θα το πει κανείς με σιγουριά. Ο κάθε άνθρωπος γεννιέται με το κοντέρ να γράφει μηδέν. Από κει και πέρα ο καθένας γράφει τα δικά του χιλιόμετρα στους δικούς του δρόμους στις δικές του διαδρομές . Διαμορφώνει το χαρακτήρα του μέσα από τις εμπειρίες της δικής του ζωής. Αντιλαμβάνεται και μεταφράζει τα ερεθίσματα με τις δικές του προδιαγραφές. Μπορεί η αγάπη και η τρυφερότητα να μην έφτασαν ποτέ στις δικές τους ψυχές . Μπορεί η καρδιά τους να παρέμεινε άπλαστη, να μην πήρε ποτέ το σχήμα ή το κόκκινο χρώμα . Μπορεί στο δικό τους dna να γράφτηκαν άλλες πληροφορίες , χίλια μπορεί , κι άλλα τόσα που τους εμπόδισαν κι αυτούς και όλους όσους συμπεριφέρονται ή θα συμπεριφερθούν σαν αυτούς να καταλάβουν το νόημα της φράσης “ αγαπάτε τας γυναίκας εαυτών .”

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ