Οι αναζωογονημένοι Πράσινοι της Γερμανίας θέτουν την ατζέντα καθώς το SPD παραπατά. Ενθουσιασμένο από τα πρωτοφανή ποσοστά του στις ευρωεκλογές στη Γερμανία, το αναδυόμενο Κόμμα των Πράσινων ανακαλύπτει ότι μπορεί να θέσει την πολιτική ατζέντα στη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης χωρίς να χρειάζεται να είναι στην εξουσία.
Το κόμμα έχει αρχίσει να πιέζει άλλα κόμματα για να υιοθετήσουν τις πολιτικές του, βάζει κόκκινες γραμμές στις συνομιλίες για δημιουργία συνασπισμού και εκκολάπτει σχέδια να ανατρέψει «τις ιερές αγελάδες της χώρας» στη δημοσιονομική πολιτική.
Η παραίτηση της αρχηγού του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (Andrew Nahles) από την Κυριακή ήταν συνέπεια του ότι οι Σοσιαλδημοκράτες για πρώτη φορά σημείωσαν χαμηλότερο ποσοστό από τους Πράσινους σε εθνικό επίπεδο. Τη Δευτέρα, το SPD ανακοίνωσε ότι μία τριάδα ανώτερων αξιωματούχων θα αναλάβει προσωρινά την ηγεσία του κεντροαριστερού κόμματος, αλλά το μέλλον του «μεγάλου συνασπισμού» του με τη συντηρητική Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU) φαίνεται πιο αβέβαιο από ποτέ υπό τους Malu Dreyer, Manuela Schwesig και Thorsten Schäfer-Gümbel.
Το γερμανικό εβδομαδιαίο περιοδικό ειδήσεων Der Spiegel σε πρωτοσέλιδο άρθρο του αναρωτήθηκε αν το παλαιότερο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα του κόσμου μπορούσε να εκθρονιστεί ως η κορυφαία προοδευτική δύναμη της χώρας με τον τίτλο «Είναι οι Πράσινοι το νέο SPD;» Η ηγέτης του CDU, Annegret Kramp-Karrenbauer, επέμεινε τη Δευτέρα ότι το κόμμα της θα συνεχίσει τη συμφωνία εξουσίας με το SPD «όπως είναι φυσιολογικό», αλλά αντιμετωπίζει εσωτερική κριτική για τις δικές της ηγετικές ικανότητες.
Σε μια απροκάλυπτη προσπάθεια να αποδείξει τα πράσινα διαπιστευτήρια της, η Kramp-Karrenbauer δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ότι θα υποβάλει σχέδια για μια φορολογική μεταρρύθμιση που θα επιβραβεύει τις εταιρείες που υπερέβησαν την επίτευξη των στόχων για τις εκπομπές αερίων.
Στη Βρέμη, εν τω μεταξύ, όπου τα γερμανικά κόμματα βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις για να σχηματίσουν ένα νέο κυβερνητικό συνασπισμό μετά από ένα άλλο καταστροφικό αποτέλεσμα για το SPD στις περιφερειακές εκλογές, οι Πράσινοι υπαγορεύουν κόκκινες γραμμές στα κόμματα που θέλουν την υποστήριξή τους στην κυβέρνηση. Με τους Πράσινους να καθοδηγούν πλέον την εθνική συζήτηση στη χώρα για την κλιματική αλλαγή, το κόμμα, με επικεφαλής την Annalena Baerbock και τον Robert Habeck, θέλει τώρα να διαμορφώσει τη συζήτηση για τη δημοσιονομική πολιτική της Γερμανίας.
Σε ένα νέο έγγραφο πολιτικής, δύο πολιτικοί από την φιλελεύθερη πτέρυγα Realo των Πρασίνων εξέφρασαν κριτική για το λεγόμενο χρεωστικό φρένο της Γερμανίας (debt brake), ένα μηχανισμό που εισήχθη στο σύνταγμα της χώρας το 2009 και απαγορεύει ουσιαστικά στα 16 ομοσπονδιακά κράτη της να έχουν δημοσιονομικό έλλειμμα και περιορίζει το εθνικό διαρθρωτικό έλλειμμα σε 0,35% του ΑΕΠ.
Το έγγραφο των πράσινων αντιπροσώπων Danyal Bayaz και Anja Hajduk καθιστά τώρα τους Πράσινους το πρώτο σημαντικό κόμμα στο Bundestag που υποστηρίζει ότι οι νεότερες γενιές στη Γερμανία «απειλούνται λιγότερο από υπερβολικό χρέος και περισσότερο από ερειπωμένες υποδομές και έλλειψη επενδύσεων στο μέλλον μας»
Πώς θα μπορέσει να επιβιώσει ο κυβερνητικός συνασπισμός στη Γερμανία;
Ένα μεγάλο κομμάτι του SPD αντιτίθεται στη διατήρηση του μεγάλου συνασπισμού (GroKo) –και η αντίθεση αυτή θα κλιμακωθεί. Εξάλλου, η κούρσα διαδοχής της Nahles στην ηγεσία του κόμματος πιθανόν να μετατραπεί σε δημοψήφισμα για την παραμονή ή όχι του SPD στην κυβέρνηση.
Αν κερδίσει κάποιος που αντιτίθεται στον GroKo, θα είναι δύσκολο για το κόμμα να παραμείνει στην κυβέρνηση. Ωστόσο είναι δύσκολο να ισχυριστεί κανείς ότι το SPD βγαίνοντας από τον GroKo και προκαλώντας πρόωρες εκλογές θα βελτιώσει τις προοπτικές του.
Η Merkel εξακολουθεί να είναι η πιο δημοφιλής πολιτικός της Γερμανίας και οι περισσότεροι ψηφοφόροι θέλουν να παραμείνει στην εξουσία έως ότου η θητεία της λήξει επίσημα το 2021 –οποιοδήποτε κόμμα επισπεύσει το «τέλος» της θα τιμωρηθεί στις κάλπες.
Όσο για το CDU: σε περίπτωση πρόωρων εκλογών μέσα στους επόμενους μήνες δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η Annegret Kramp-Karrenbauer θα αναδειχθεί υποψήφια καγκελάριος του CDU –αντίπαλοι της όπως ο Armin Laschet, πρωθυπουργός της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, θα μπορούσαν επίσης να διεκδικήσουν τον τίτλο.
