today-is-a-good-day
14.7 C
Athens

Τα μούσμουλα της οργής (και της παρανομίας)- Γράφει ο Θάνος Τζήμερος

Έχουμε μια μουσμουλιά στον κήπο, που φέτος ήταν κατάφορτη. Αψέκαστη, χωρίς καν λίπασμα, ό,τι καταφέρνει μόνη της – ο ορισμός του βιολογικού. Μαζέψαμε με τον γιο μου, τον Αχιλλέα (4,5 ετών) ένα καλάθι. Αλλά δεν μπορείς να τα φας όλα και δεν κρατάν και πολύ. Τα μούσμουλα μαυρίζουν γρήγορα. Οπότε, επειδή πρόσφατα απέκτησε κουμπαρά και αρχίζει να εξοικειώνεται με τη διαχείριση χρημάτων, σκέφτηκα πως θα ήταν μια καλή εισαγωγή στην έννοια της παραγωγής και του εσόδου που αποκτάς από αυτή, το να μπορούσε να πουλήσει 3-4 κιλά μούσμουλα στον (φίλο) μανάβη της γειτονιάς. Και έψαξα για το πώς θα μπορούσε να το κάνει αυτό νόμιμα.

Κατ΄αρχάς θα έπρεπε να βγάλει ΑΦΜ. Πράγμα που σημαίνει ότι θα πηγαίναμε μαζί στην εφορία και θα συμπληρώναμε τα έντυπα Μ1 «ΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΑΦΜ» και Μ7 «ΔΗΛΩΣΗ ΣΧΕΣΕΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΥ» ώστε να δηλωθεί η σχέση του «Ασκούντος Γονική Μέριμνα» για τον ανήλικο. Επειδή δεν έχει ταυτότητα, θα είχαμε και ένα πιστοποιητικό γέννησης. Θα καταθέταμε αυτά τα χαρτιά, και η εφορία θα του έδινε ΑΦΜ. Αμέσως, αν ήμασταν τυχεροί, σε κάποιες μέρες, αν πέφταμε σε “πολλή δουλειά”.

Μετά θα έπρεπε να δηλωθεί ως αγρότης. Υπάρχουν δύο τύποι αγροτών: οι κανονικοί και οι “ειδικού καθεστώτος”. Ως ειδικού καθεστώτος θεωρούνται οι αγρότες που έχουν συνολικές ετήσιες πωλήσεις κάτω από 15.000 ευρώ και επιδοτήσεις κάτω από 5.000 ευρώ.

Θα έπρεπε λοιπόν ο Αχιλλέας να εγγραφεί στο Μητρώο TAXIS αγροτών και να πάμε ξανά στην εφορία για να συμπληρώσουμε το έντυπο Μ0, μαζί με αίτηση ένταξης στο «ειδικό καθεστώς». Το έντυπο Μ0 όμως ζητάει μισθωτήριο συμβόλαιο για τη μουσμουλιά ή συμφωνητικό δωρεάν παραχώρησης. Άρα θα πρέπει προηγουμένως να κάνω εγώ με τον Αχιλλέα ένα συμφωνητικό δωρεάν παραχώρησης. Σύμφωνα με τη “λογική” του ελληνικού κράτους, όταν κάποιος παραχωρεί κάτι δωρεάν έχει… τεκμαρτό εισόδημα! Και μάλιστα όχι ευκαταφρόνητο: το 3% της αξίας του ακινήτου ετησίως. Αν δηλαδή δώσεις στο παιδί σου ένα διαμέρισμα αντικειμενικής αξίας 300.000 ευρώ να μένει, ο ληστής που ονομάζεται κράτος σε φορολογεί για εισόδημα 9000 ευρώ. Γιατί; Γιατί έτσι! Πώς θα συντηρήσουμε τους κομματικούς στρατούς που διορίσαμε; Όμως, ποια είναι η αντικειμενική αξία της μουσμουλιάς και ποιο το τεκμαρτό που προκύπτει; Ψάχνοντας λίγο περισσότερο τις σχετικές εγκυκλίους διαπίστωσα ότι μάλλον το γλυτώνουμε. “Δεν υπολογίζεται τεκμαρτό εισόδημα από δωρεάν παραχώρηση προς ανιόντες, κατιόντες και συζύγους, αγροτικών εκτάσεων που χρησιμοποιούνται για την άσκηση της ατομικής αγροτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας.” Όμως, αυτή η απαλλαγή αφορά αγρότες κανονικού ή ειδικού καθεστώτος; Δεν διευκρινίζεται από τη νομοθεσία. Αν ελπίσουμε ότι ο έφορος που θα εξετάσει την υπόθεση θα θεωρήσει ότι καλύπτει και τις δύο περιπτώσεις.

Θα μου πεις “και γιατί πρέπει να τρέχεις με το παιδί στις εφορίες και δεν τα πουλάς εσύ τα μούσμουλα με το δικό σου ΑΦΜ;” Διότι πρέπει να ενταχθώ κι εγώ στο Μητρώο Αγροτών και μάλιστα… κανονικού καθεστώτος! Ο νόμος λέει ότι αν έχεις εισοδήματα από άλλη επαγγελματική δραστηριότητα δεν μπορείς να είσαι αγρότης ειδικού καθεστώτος! Αν έχεις δηλαδή ένα επάγγελμα στην πόλη κι ένα χωράφι στο χωριό με ελιές, δεν μπορείς νόμιμα να πουλήσεις λάδι. Θα πρέπει να διακόψεις την άλλη σου επαγγελματική δραστηριότητα για να θεωρηθείς ειδικού καθεστώτος. Αν θες να τη διατηρήσεις, θα γίνεις κανονικός αγρότης, αλλά δεν είμαι τόσο σαδιστής να περιγράψω με λεπτομέρειες ποια γραφειοκρατικά βήματα απαιτεί. Κι αυτά για συμβατική καλλιέργεια. Για βιολογική, το κείμενο θα ξεπερνούσε τις 2000 λέξεις και τόσο μεγάλα άρθρα δεν διαβάζονται καθόλου.

Αφού λοιπόν γίνουν όλα αυτά θα μπορούσαμε να πάμε νόμιμα στον μανάβη και να πουλήσουμε μερικά κιλά μούσμουλα. Επειδή όμως μέχρι τότε τα μούσμουλα θα σάπιζαν, κάναμε αυτό που κάνουν όλοι στην Ελλάδα: τα πουλήσαμε μαύρα. Ο μανάβης τα ζύγισε, έδωσε στον Αχιλλέα 5 ευρώ, και πήρε μια σακούλα βιολογικά γλυκύτατα μούσμουλα τα οποία ο τυχερός αγοραστής θα αγοράσει ως συμβατικής καλλιέργειας μαζί με τα υπόλοιπα του πάγκου. Έτσι εκπαιδεύθηκε και ο Αχιλλέας στο πώς γίνονται δουλειές στην Ελλάδα: παράνομα. Διότι αλλιώς δεν γίνονται. Ελπίζω, αλλά δεν το βλέπω πιθανό, μέχρι να αποκτήσει κανονική επαγγελματική δραστηριότητα να έχουμε γίνει ένα σοβαρό κράτος.

Υ.Γ. Κι επειδή κάποιοι θα ρωτήσουν “και πώς προτείνεις να γίνονται όλα αυτά;”, η απάντηση είναι πάγια:

1. Με τη γέννησή του, κάθε άνθρωπος να αποκτάει αυτομάτως έναν αριθμό, σαν τον SSN (Social Security number) των ΗΠΑ, που θα είναι ταυτόχρονα και ΑΦΜ και αριθμός ταυτότητας και ΑΜΚΑ και τα πάντα. Ένας αριθμός για όλες τις χρήσεις, εφ’ όρου ζωής.

2. Θα μπορείς να πουλάς οτιδήποτε σε οποιονδήποτε, απλώς κόβοντας μια απόδειξη σε οποιοδήποτε χαρτί με τον ΑΦΜ και την υπογραφή σου, χωρίς κανένα άλλο αλισβερίσι με την εφορία.

3. Το κίνητρο για να μην γίνονται μαύρες συναλλαγές θα είναι να αναγνωρίζονται όλα τα έξοδα και να εκπίπτουν από το φορολογητέο εισόδημα ΚΑΙ σε νομικά ΚΑΙ σε φυσικά πρόσωπα. Ο ΦΠΑ να είναι 15% για προϊόντα και υπηρεσίες και να υπάρχει κι ένας χαμηλός συντελεστής 9% για είδη πρώτης ανάγκης.

4. Η φορολογία να είναι γραμμική (flat tax) 12% για κάθε επαγγελματική δραστηριότητα, χωρίς καμμία ειδική κατηγορία και καμμία εξαίρεση.

5. Στη φορολογική σου δήλωση, που θα υποβάλλεται ηλεκτρονικά, θα κατηγοριοποιείς τις πηγές των εισοδημάτων, για στατιστική χρήση και μόνο.

6. Όλες οι συναλλαγές με το κράτος θα γίνονται ηλεκτρονικά, με τη χρήση του SSN που θα λειτουργεί και ως ηλεκτρονική υπογραφή. Δεν θα χρειάζεται να υποβάλεις κανένα πιστοποιητικό στο κράτος, διότι ΟΛΑ τα χαρτιά σου θα βρίσκονται σε ηλεκτρονική μορφή σε ηλεκτρονική βάση κρατικών δεδομένων, που θα είναι προσβάσιμη σε κάθε κρατική υπηρεσία.

Αυτό είναι πραγματική μεταρρύθμιση. Όλα τα άλλα είναι ασπιρίνες για τον καρκίνο.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ