today-is-a-good-day
15.8 C
Athens

Οι θύελλες που θερίζει ο κ.Τσίπρας

Ο ΣΥΡΙΖΑ συγκροτήθηκε ως ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα. Όχι τόσο ως προς τους οπαδούς του –κάτι που πέτυχε εν μέρει ως κόμμα διαμαρτυρίας, σε μία πολύ δύσκολη εποχή για τους πολίτες. Γεννήθηκε όμως ως πολυσυλλεκτικό κόμμα όσον αφορά τις πολιτικοιδεολογικές τάσεις που δέχτηκε και «θήλασε» στους κόλπους του. Εξ ού και οι τόσες πολλές συνιστώσες.

του Νίκου Σίμου*

Βεβαίως όλες αυτές οι συνιστώσες και οι ιδεολογικές εμμονές που η κάθε μία εκπροσωπούν, είναι φυσικό να δημιουργούν μία σύγχυση κατεύθυνσης. Και αυτή η σύγχυση μπορεί να μην ήταν ορατή αρχικώς, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμμα διαμαρτυρίας άνοιγε τις αγκάλες του για να δεχθεί κάθε, δικαιολογημένα πικραμμένο πολίτη. Ο οποίος έβλεπε ότι οι προβλέψεις των μνημονίων ήταν δυσβάστακτες γι’ αυτόν, σε μία μάλιστα εποχή που δεν μπορούσε να διακρίνει, κυρίως λόγω της αντιμνημονιακής ρητορικής, τα αδιέξοδα που θα δημιουργούντο, με την υιοθέτηση άλλων επιλογών.

Όταν «έσφιξαν τας γάλατα» κατά το κοινώς λεγόμενο, οι πολίτες κατάλαβαν τους κινδύνους και αντελήφθησαν επίσης ότι η μόνη διέξοδος ήταν τα «κουρέματα» και οι επιπρόσθετες δανειοδοτήσεις, έστω και υπό τις αυστηρές προϋποθέσεις ποι βιώσαμε. Ένα το κρατούμενο. Στη συνέχεια διαπίστωσαν ότι ήταν απλώς παραμύθια οι εναλλακτικές και οι πιθανότητες αλλαγών στις επιβαρύνσεις που υποσχόταν αδαπάνως ο κ. Τσίπρας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, να αλλάξει σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ, η εμπιστοσύνη της ελληνικής κοινωνίας.
Επιπλέον η κοινωνία έντρομη παρακολουθεί να εκδηλώνονται ακραία φαινόμενα βίας, ενίοτε και με άρωμα τρομοκρατίας, από ομάδες περιθωριακών στοιχείων, την προηγούμενη δράση των οποίων δικαιολογούσε, άλλοτε ευθέως και άλλοτε εμμέσως η ρητορική των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Και τώρα που οι ακραίες αυτές αντιδράσεις που συνιστούν ευθεία υπονόμευση μιας δημοκρατικής πολιτείας έχουν αρχίσει να πληθαίνουν, οι πολίτες που πίστευσαν προσωρινά, υπό το κράτος της οργής τα όσα έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ, έντρομοι παρακολουθούν τρομοκρατικές δράσεις που βρίσκουν ιδεολογικό άλλοθι στη ρητορική αρκετών από τις συνιστώσες του κόμματος αυτού.
Σήμερα ο κ. Τσίπρας θερίζει ως θύελλες τους ανέμους που έσπειρε. Διότι είναι φυσικό οι πολίτες να ψάχνουν, συνήθως, καταφύγιο σε κόμματα που η ρητορεία τους δικαιολογεί τη δική τους αγανάκτηση. Αλλά όταν οι πολίτες σταματήσουν να εμπιστεύονται την εναλλακτική λύση που υποτίθεται ότι προσφέρουν τα κόμματα αυτά ή βλέπουν ότι ακραίες αντιδράσεις βίας, με στοιχεία τρομοκρατίας μάλιστα έχουν δικαιολογηθεί στο παρελθόν με πολιτική ρητορική και ιδεολογική επιχειρηματολογία, από τα ίδια αυτά τα κόμματα, τότε εγκαταλείπουν προτροπάδην την περιστασιακή κομματική τους στέγη. Όχι προς τον συντηρητισμό και την οπισθοδρόμηση, όπως θα έλεγε ο κ. Τσίπρας. Απλώς προς τη λογική.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ