Με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη ημέρα των ευρωεκλογών, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το επιτελείο του σχεδιάζει τα βήματα σύγκλισης με τις υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις του τόπου, προκειμένου να σχηματισθεί ένα ευρύ φιλοευρωπαϊκό «μέτωπο», που θα προχωρήσει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και θα βάλει οριστικό τέλος στον λαϊκισμό.
Του Κώστα Πασίση
Στην Πάτρα, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής ομιλίας του, ο πρόεδρος της ΝΔ απηύθυνε κάλεσμα συστράτευσης στους φίλους του ΠΑΣΟΚ. Ένα κάλεσμα, όμως, με αποδέκτη και την Φώφη Γεννηματά, στη βάση μιας προγραμματικής σύγκλισης και ενός κοινού βηματισμού, στα πρότυπα του παρελθόντος.
Ο πρόεδρος της ΝΔ, όπως επεσήμανε στην ομιλία του, θέλησε να απευθυνθεί «σε φίλους που στηρίζουν σήμερα άλλα κόμματα» και «που στη πορεία όμως βρεθήκαμε στο ίδιο μετερίζι».
Υψηλής συμβολικής σημασίας είναι και η επιλογή της Πειραιώς να πραγματοποιήσει την κεντρική προεκλογική συγκέντρωση της Αθήνας στο κλειστό γυμναστήριο Περιστερίου που έχει το όνομα του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου.
Αν και στη ΝΔ κρατούν χαμηλούς τόνους σχετικά με τις μετεκλογικές συνεργασίες, τονίζοντας ότι «είναι νωρίς για τέτοιες συζητήσεις», συνεργάτης του προέδρου της ΝΔ παραδέχεται ότι υπάρχει γόνιμο έδαφος, υπό την προϋπόθεση του αμοιβαίου σεβασμού. Και φυσικά ο όποιος διάλογος γίνει στο μέλλον, να πραγματοποιηθεί υπό καθεστώς διαφάνειας.
Στο Μοσχάτο, βλέπουν ότι υπάρχουν δυνατότητες κοινού βηματισμού, παρά τις ίσες αποστάσεις που κρατά η Φώφη Γεννηματά από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.
Το κλίμα είναι καλό. Οι διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος έχουν «ξεθωριάσει». Μαζί τους «χάθηκαν» και τα «γαλάζια» και «πράσινα» καφενεία της δεκαετίας του 1980.
Σήμερα, όπως είναι διαμορφωμένο το τοπίο, με το ΣΥΡΙΖΑ να «σπρώχνει» τη χώρα στην «άβυσσο» του λαϊκισμού, η ΝΔ, το ΚΙΝΑΛ και το Ποτάμι, έχουν κοινό «αντίπαλο» που στην προκειμένη περίπτωση είναι ο διχασμός της ελληνικής κοινωνίας.
Στην Πειραιώς γνωρίζουν το κλίμα που επικρατεί στο ΚΙΝΑΛ. Ξέρουν τις ευαίσθητες ισορροπίες και τις απόψεις που υπάρχουν για τις μετεκλογικές συνεργασίες γι αυτό και οι «γέφυρες» συνεννόησης στήνονται στη βάση ότι η συναίνεση είναι επιλογή ευθύνης και όχι «παγίδα».
«Βρίσκομαι εδώ για να δείξω -να δείξουμε όλοι μας- ότι μπορούμε και πρέπει να συνομιλούμε και να αναζητούμε συγκλίσεις για το παρόν και το μέλλον του τόπου μας», είχε τονίσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας στο συνέδριο του ΚΙΝΑΛ. Μάλιστα έσπευσε να παρατηρήσει ότι σε άλλες εποχές θα ήταν αδιανόητο ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας να απευθύνει χαιρετισμό στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, που αποτελεί την κεντρική δύναμη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.
Η πολιτική συνεννόηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων έχει δοκιμαστεί στο παρελθόν με επιτυχία. Θυμίζουμε:
—Την οικουμενική κυβέρνηση Ξενοφώντα Ζολώτα το 1989, όταν το πολιτικό σκηνικό οδηγήθηκε προσωρινά σε αδιέξοδο λόγω της αδυναμίας σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης από ένα μόνο κόμμα.
Κατόπιν συμφωνίας των τριών εκλογικών σχηματισμών, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ σχηματίστηκε οικουμενική κυβέρνηση υπό τον διαπρεπή ακαδημαϊκό και οικονομολόγο Ξενοφώντα Ζολώτα.
—Την κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου η οποία ορκίστηκε στις 11 Νοεμβρίου 2011, ύστερα από συμφωνία του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας και του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού.
—Την κυβέρνηση Σαμαρά, τον Ιούνιο του 2012. Επρόκειτο για κυβέρνηση συνεργασίας των κομμάτων Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ και Δημοκρατική Αριστερά.
Η συνεργασία αυτή ήταν απαραίτητη, καθώς η Νέα Δημοκρατία δεν είχε συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών για τον αυτοδύναμο σχηματισμό Κυβέρνησης, παρά την ανάδειξή της σε πρώτο κόμμα στις εκλογές.
Οι προαναφερόμενες κυβερνήσεις συνεργασίας αποτελούν σπουδαία «κληρονομιά» που οι υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις της χώρας οφείλουν να αξιοποιήσουν, αν παραστεί ανάγκη.
Ωστόσο, πρέπει να επισημανθεί ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αποκλείσει με κατηγορηματικό τρόπο κάθε ενδεχόμενο συνεργασίας με τη σημερινή ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
