Τα περισσότερα στη ζωή ξεκινούν από ένα όραμα. Και το να γίνει η Αθήνα επιτέλους η μητρόπολη που της αξίζει να είναι αποτελεί ένα όραμα.
Γράφει η Σοφία Βουγιατζή*
Τα τελευταία χρόνια η πρωτεύουσα της χώρας μας γνωρίζει μια πρωτοφανή υποβάθμιση. Ανομία παντού και στα πάντα, από το πιο σοβαρό ως το λιγότερο σημαντικό. Έντονο αίσθημα ανασφάλειας. Γειτονιές με χαρακτηριστικά γκέτο. Έλλειψη καθαριότητας και υποφωτισμένοι ή σκοτεινοί δρόμοι. Μουτζουρωμένοι τοίχοι, συχνά με συνθήματα μίσους, περισσότερο από ποτέ. Άστεγοι και εξαθλιωμένοι άνθρωποι, μην έχοντας που να στραφούν, αναζητούν καταφύγιο σε υπόστεγα, εισόδους πολυκατοικιών και κενά κτίρια. Μια γενική εικόνα εγκατάλειψης και παρακμής.
Μπροστά σε αυτή την γκρίζα πραγματικότητα, το να προσπαθούν οι υποψήφιοι στις Δημοτικές Εκλογές να πείσουν τους πολίτες ότι η εικόνα αυτή μπορεί όχι μόνο να βελτιωθεί αλλά να αλλάξει σημαντικά προς το καλύτερο μετατρέποντας την Αθήνα σε μια φιλική, σύγχρονη πόλη δεν είναι εύκολη υπόθεση. «Μας τα είπαν και άλλοι και δεν έγινε τίποτα» είναι το πιο συχνό σχόλιο που ακούει κανείς.
Και εδώ είναι που μπαίνει το θέμα του ρεαλισμού. Πολλά από τα διαχρονικά προβλήματα της Αθήνας, τα οποία βεβαίως γιγαντώθηκαν τα τελευταία χρόνια για μια σειρά από άλλους λόγους, είναι συχνά αποτέλεσμα έλλειψης μιας ρεαλιστικής και οργανωμένης προσέγγισης στον σχεδιασμό και στην υλοποίηση. Αποσπασματική αντιμετώπιση προβλημάτων που οδηγεί στη λογική των λύσεων – μπαλώματα με βραχύβιο αποτέλεσμα, δαιδαλώδεις διαδικασίες χωρίς σαφές πλάνο του ποιος θα έχει την ευθύνη του συντονισμού και της τελικής απόφασης, σχεδιασμοί βάσει ιδεολογικών ή και ιδεοληπτικών αναζητήσεων και όχι βάσει αποτελεσματικότητας είναι μερικά παραδείγματα του τι σημαίνει μη ρεαλιστική προσέγγιση.
Και όμως πολλά από τα προβλήματα της Αθήνας παραμένουν άλυτα κυρίως γιατί δεν δίνεται η πρέπουσα σημασία σε μερικές βασικές αν και φαινομενικά κοινότυπες παραμέτρους όπως:
ορθός συντονισμός των έργων, μετρήσιμοι στόχοι, κοστολόγηση έργων, εξασφάλιση πόρων και χρηματοδοτήσεων, συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα υλοποίησης των δράσεων, ενημέρωση του δημότη και λογοδοσία.
Χωρίς αυτές τις παραμέτρους / προϋποθέσεις δεν μιλάμε για ένα ρεαλιστικό σχέδιο ανάπλασης της πόλης αλλά για μια παράθεση ιδεών και προθέσεων, κάποιες από τις οποίες μπορεί να υλοποιηθούν, όχι όμως με το βέλτιστο τρόπο από άποψη ποιότητας, χρόνου και κόστους για τον φορολογούμενο πολίτη, ή να μείνουν τελικά ως σχέδια σε κάποιο συρτάρι.
Στα μέσα Απριλίου παρουσίασε το πρόγραμμά του για τον Δήμο Αθηναίων και τις 7 δημοτικές κοινότητες ο συνδυασμός του Κώστα Μπακογιάννη «Αθήνα Ψηλά». Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει προτάσεις που αφορούν σε 6 βασικούς πυλώνες της καθημερινότητας του πολίτη (Καθαριότητα, Ασφάλεια, Πράσινο, Φωτισμός, Προσβασιμότητα, Ζώα συντροφιάς / αδέσποτα) και σε επιμέρους δράσεις ανάπλασης και παρέμβασης. Αυτό που καθιστά όμως το πρόγραμμα ρεαλιστικό και άρα υλοποιήσιμο είναι ότι οι παράμετροι που αναφέρθηκαν παραπάνω αποτελούν μέρος της περιγραφής των προτάσεων.
Έμφαση στο κομμάτι του συντονισμού όπως για παράδειγμα στην περίπτωση της ασφάλειας όπου σχεδιάζεται η δημιουργία Ενιαίου Κέντρου Ασφάλειας για τη συλλογή και ανταλλαγή πληροφόρησης, την καταγραφή καταγγελιών και την άμεση διαχείριση προβλημάτων ασφάλειας. Αναλυτική περιγραφή στόχων ανά πυλώνα με ποσοτικοποίηση αυτών όπως τα ποσοστά εξοικονόμησης ενέργειας στα έργα φωτισμού της πόλης ή πόσα στρέμματα πρασίνου θα δημιουργηθούν από τις παρεμβάσεις σε διάφορες περιοχές. Ολοκλήρωση των προτάσεων με το πλέον σημαντικό στοιχείο του προγράμματος που είναι η κοστολόγηση των έργων, οι πηγές χρηματοδότησης αυτών αλλά και το χρονοδιάγραμμα υλοποίησής τους ώστε ο πολίτης να γνωρίζει σε τι βαθμό επιτυγχάνονται οι ετήσιοι στόχοι. Η λογοδοσία απέναντι στον πολίτη ενισχύεται με την θεσμοθέτηση της καταγραφής και μέτρησης της γνώμης του πολίτη για να μπορεί να εκφράζει το βαθμό ικανοποίησής του σε σχέση με την πορεία υλοποίησης κάθε παρέμβασης.
Ναι, για μια Αθήνα Ψηλά χρειάζεται όραμα και ρεαλισμός. Το όραμα έχει να κάνει με το κίνητρο και τον τελικό προορισμό ενώ ο ρεαλισμός με την πορεία για να φτάσουμε εκεί. Και απαιτούνται ένα καλά οργανωμένο σχέδιο και άνθρωποι που να διαθέτουν το όραμα και το ρεαλισμό για να το υλοποιήσουν.
*Η κα. Σοφία Βουγιατζή είναι υποψήφια Κοινοτική Σύμβουλος στην 6η Δημοτική Κοινότητα Δ. Αθηναίων με τον συνδυασμό του Κώστα Μπακογιάννη ΑΘΗΝΑ ΨΗΛΑ.
