Αν και προστάτης των δημοσιογράφων είναι ο Άγιος Μηνάς, ως σπουδαίος ρήτορας, κατ’ εμέ μέγας διδάσκαλος είναι ο Άγιος Ισίδωρος. Διότι ήταν ρεπόρτερ, αρθρογράφος και σχολιαστής ταυτόχρονα!
«Ο Ισίδωρος καυτηρίαζε με ιδιαίτερη σφοδρότητα πράξεις φαύλων κληρικών. Στηλίτευσε φαινόμενα σιμωνίας, φιλαργυρίας και ανηθικότητας κληρικών, τα οποία αμαύρωναν την εικόνα της Εκκλησίας στα μάτια των μη χριστιανών. Καταφέρεται κατά υποψηφίων Επισκόπων, οι οποίοι προσπαθούσαν να αναχθούν με ανέντιμα μέσα. Θεωρούσε την Ιεροσύνη μέγα υπούργημα, στο οποίο δεν χωρούν ταπεινά πάθη και πως ο ιερωμένος πρέπει να είναι υπόδειγμα!
Πρώτιστα όμως, «πολλές από τις επιστολές του έχουν ελεγκτικό περιεχόμενο, μέσω των οποίων ήλεγχε, με δριμύτητα, όσους έκαναν σοβαρά σφάλματα, με σκοπό να διορθωθούν.», γράφει εκκλησιαστικό site – ναι οι δημοσιογράφοι πρέπει να τα διαβάζουμε και αυτά.
Ουσιαστικά ο Άγιος Ισίδωρος, 18 αιώνες πριν (!) ασκούσε το δημοσιογραφικό λειτούργημα!. Σφυροκοπούσε με τη γραφίδα του, με ιδιαίτερη σφοδρότητα φαύλες πράξεις, όπως τη διαφθορά, την αναξιοκρατία, τον χρηματισμό, φαινόμενα καθημερινά στην πολιτική, οικονομική και αυτοδιοικητική ζωή της πατρίδας μας.
Αυτή άλλωστε δεν είναι στην ουσία η δουλειά του δημοσιογράφου; Ακριβώς. Είναι ο έλεγχος της εξουσίας. Κάθε εξουσίας. Ο δημοσιογράφος με τη διαρκή του αναζήτηση ψάχνει, βρίσκει, διασταυρώνει, ανακαλύπτει και δημοσιεύει εκ μέρους του Έλληνα πολίτη τα ευρήματά του. Είναι ο αντιπρόσωπός του! Και ως αντιπρόσωπος ο δημοσιογράφος, ο καθ’ ετυμολογία γράφων για τον λαό, έχει υποχρέωση αλλά και συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα να ρωτά επίμονα την εξουσία, να της ασκεί δριμεία κριτική και ανελέητο κυνήγι. Ιδίως στους αιρετούς. Σε πάσης φύσεως αιρετούς που έχουν λάβει την ψήφο και μαζί την ευθύνη να εκπροσωπούν τους πολίτες και να προασπίζονται το δημόσιο συμφέρον.
Ας αφήσουν λοιπόν τις έκρυθμες αντιδράσεις ορισμένοι αιρετοί όταν τους ρωτούν οι δημοσιογράφοι αυτά που δεν τους αρέσουν. Ας μάθουν να δέχονται ερωτήσεις, σφοδρή κριτική και ανελέητο κυνήγι. Αν επιθυμούν να είναι μέρος της εξουσίας. Διαφορετικά γίνονται …καρικατούρες καθεστώτος….
Είθε όλοι οι δημοσιογράφοι να μην το ξεχνούμε αυτό. Ότι είμαστε δημοσιογράφοι, όχι …δακτυλογράφοι δελτίων τύπων που έλεγαν οι παλαιότεροι, ούτε δημοσιοσχετίστες.
Σημειωτέον, ο Άγιος ήταν εξαιρετικά μελετηρός… Μελετούσε ώρες αδιάκοπες, όχι μόνον τα συγγράμματα των Πατέρων, αλλά και την αρχαιοελληνική φιλοσοφία. Ακόμη και σήμερα, η γραφή του αποτελεί αντικείμενο μελέτης από τους φιλολόγους για την καλλιέπειά της!
Να γίνει του Αγίου Ισιδώρου λοιπόν! Σε πάσης φύσεως εξουσία!
