today-is-a-good-day
20.3 C
Athens

Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά

*Του Νίκου Αρμένη

Αγαπώ τα χιλιόμετρα. Δηλαδή τα λατρεύω θέλω να πω!

Το συνειδητοποίησα ακόμη περισσότερο τον τελευταίο καιρό που τρέχω λιγότερα χλμ.

Αυτό συμβαίνει καθώς βάλαμε στόχο με την προπονήτριά μου Μαρία Πολύζου, να βελτιώσουμε τις επιδόσεις μου στις πιο μικρές αποστάσεις, δηλαδή σε εκείνες των 5-10 χλμ και του ημιμαραθωνίου.

Η προπόνηση άλλαξε. Μειώθηκαν τα χλμ και αυξήθηκε η ένταση και η ταχύτητα.

Τα «κομμάτια» μου στις διαλειμματικές προπονήσεις είναι περισσότερα αλλά τα βγάζω με πιο γρήγορο τέμπο. Τα «tempo run» μου είναι πιο μεγάλα και τα πάω οπωσδήποτε πιο γρήγορα. Τα «long run» μου δεν ξεπερνούν τα 20 χλμ όταν στην προπόνηση του Μαραθωνίου από εκεί ξεκινούσα και έφτανα μέχρι τα 30-32…

Ποτέ δεν θυμάμαι να έχω προβληματιστεί επειδή έχω πχ να τρέξω το επόμενο πρωί 32χλμ.  Ακόμα και ντάλα καλοκαίρι, είναι απόλαυση για μένα οι μεγάλες χιλιομετρικές προπονήσεις.

Αν έχω να διαλέξω ανάμεσα σε μία διαλειμματική 20Χ200 και ένα long run 32 χλμ, με ευκολία θα πάρω τη δεύτερη επιλογή.

Το μόνο που έχει μείνει ίδιο σε σχέση με την προπόνηση για μαραθώνιο είναι τα χαλαρώματά μου παρότι και αυτά, με την κεκτημένη ταχύτητα των υπόλοιπων προπονήσεων, βγαίνουν επίσης πιο γρήγορα.

Και στο μεταξύ «τσίμπησα» και 2-3 κιλά τα οποία, αν κρίνω από τη ζώνη στο παντελόνι μου, είναι μάλλον μυϊκός ιστός αλλά τα «κουβαλάω»..

Λογικά όταν θα ξαναμπώ (αμήν και πότε) σε περίοδο προετοιμασίας για τον επόμενο Μαραθώνιο που θα τρέξω με το καλό ξανά το φθινόπωρο, τα κιλά θα κάνουν ..φτερά.

Το τρέχον εξάμηνο όμως πρέπει να συνηθίσω αυτό το διαφορετικό μοντέλο προπόνησης αν θέλω να δω τους χρόνους μου στα πενταροδεκάρια και στον ημί να κατεβαίνουν.

Όμως αλήθεια σας το λέω, τα πολλά χλμ μου λείπουν. Μου λείπουν πολύ. Ακούγεται ίσως παράλογο αλλά δεν είναι. Για όσους αγαπάμε τα 42,195 μέτρα του μαραθωνίου είναι το εντελώς αντίθετο, δηλαδή απολύτως λογικό..

Περιμένω πως και πως να ξανακάνω μεγάλα συνεχόμενα, να αισθανθώ πάλι αυτόν τον ευχάριστο πόνο της τριβής με την άσφαλτο, να νιώσω ότι κινούμαι έξω από το πλαίσιο, ότι «πετάω» και ότι κάνω πραγματικό άλμα ζωής.

Να κάνω αυτό που έχει γράψει ο Οδυσσέας Ελύτης.

«Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά!»

Αυτό.-

*Ο Νίκος Αρμένης ειναι δημοσιογραφος και μαραθωνοδρόμος. Εργάζεται ως πολιτικός συντάκτης στο ΑΠΕ και παρουσιάζει την εκπομπή για το τρέξιμο keep Running στην web tv του Star Channel

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ