Το χρηματιστήριο καταποντίστηκε, τις τιμές των μετοχών τις πήρε και τις σήκωσε κι εμείς απομείναμε εδώ να εξετάζουμε λεξιλογώντας τις μετοχές.
Της Σοφίας Μουρούτη Γεωργάνα
Η μετοχή είναι μια συμμετοχή, από το ρήμα μετέχω, το σύνθετο του ἔχω. Την ήξερε ο Ηρόδοτος, ο πατέρας της Ιστορίας, και -προκειμένου να περιγράψει μια ασέβεια προς τους θεούς- λέει: Ἀλλὰ καὶ σφέων αὐτῶν τοὺς περὶ τὸ ἱρὸν ἀνομήσαντας ἐξεκλήισαν τῆς μετοχῆς. (Ἱστ. 1.144.5-6). Όσοι ασέβησαν προς το ιερό των θεών αποκλείσθηκαν από τη συμμετοχή τους στις ιερές τελετές.
Μετοχή συνεπώς η συμμετοχή σε κάτι. Έτσι προέκυψε και ο συντακτικός όρος της μετοχής, που έχει λίγο από ρήμα, λίγο από όνομα, χρήση που καθιερώθηκε στα αλεξανδρινά χρόνια, όταν η ελληνική έγινε αντικείμενο μελέτης από τους γραμματικούς της εποχής.
Ωραία όλα αυτά, αλλά ας δούμε πόσες μετοχές είχαν οι παλιότεροι.
Εκτός των άλλων μετοχών και συμμετοχών είχαν και τη μετοχή ως κτήμα, περιουσία μαζί με άλλους, ένα μερίδιο σε γη που ανήκε σε πολλούς. Ο καθένας διέθετε το μετόχιόν του, το κτήμα του. Ο όρος μετόχιον ήταν σε ευρεία χρήση και στα βυζαντινά χρόνια και έφθασε και στις μέρες μας ως το μικρό κοινοβιακό μοναστήρι ή η έκταση, το ακίνητο, η περιουσία που ανήκει σε αυτό.
Πολύ ωραία όλα αυτά, αλλά από τότε της μετοχής ανέβηκαν οι μετοχές της και έγινε ονομαστική, ανώνυμος, προνομιούχος και έκανε τους μετόχους να ανησυχούν για τις μετοχές τους και να συζητούν για μετοχοποιήσεις, διασπορά μετοχών, μετοχές με ψήφο ή χωρίς ψήφο, αμυντικές μετοχές, μετοχοδάνεια, μετοχολόγια. Αυτή η οικονομική σημασία της μετοχής προήλθε από την απόδοση στα ελληνικά του αγγλικού share.
Κι έτσι ένα απλό μερίδιο κατέληξε να γίνει αφορμή για πόνο, στενοχώρια, απογοήτευση.
Υπάρχει, όμως, και η μετοχή στη χαρά, την ευτυχία, που όπως και να το κάνει κανείς είναι πιο μόνιμη επένδυση.
*Η Σοφία Μουρούτη – Γεωργάνα είναι φιλόλογος και διδάσκει στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδας
