today-is-a-good-day
17 C
Athens

14  Αυγούστου 1974, 1996, 2018, η τραγωδία συνεχίζεται

Τον Αύγουστο του  1974 η Τουρκία πραγματοποιεί τη δεύτερη τουρκική εισβολή στην Κύπρο με το κωδικό όνομα  Αττίλας 2 και  καταλαμβάνει το 37% του νησιού.

Μετά την εισβολή της 20ης Ιουλίου που η Τουρκία είχε καταλάβει το 3% της Κύπρου  και ενώ  στη Γενεύη διεξάγονταν  οι συνομιλίες ανάμεσα στις εγγυήτριες δυνάμεις  Ελλάδα, Τουρκία και Μεγάλη Βρετανία , ο τουρκικός στρατός εκμεταλλευόμενος   την εκεχειρία που  επικρατούσε,  ενίσχυσε  τις δυνάμεις του στο νησί . Και όταν  οι συνομιλίες κατέληξαν σε αποτυχία τα ξημερώματα της 14ης Αυγούστου, η Τουρκία προχώρησε σε δεύτερη επιχείρηση από ξηράς και αέρος, βομβαρδίζοντας  όλες  τις μεγάλες πόλεις και καταφέροντας  να καταλάβει τη μισή σχεδόν Κύπρο.

Γράφει η Μαρία Ε.Δημητρίου

Η μεγάλη απορία είναι γιατί η Τουρκία δεν προχώρησε σε κατάληψη ολόκληρου του νησιού κάτι που θα ήταν πολύ εύκολο για εκείνην μια που ουσιαστικά η Κύπρος έπαιζε μόνη της αφού η Ελλάδα δεν σήκωσε το γάντι της πρόκλησης του πολέμου, αφού ο τότε νεοεγκατεστημένος  Πρόεδρος  Κωνσταντίνος Καραμανλής έκρινε   ότι η Κύπρος βρισκόταν αρκετά μακριά και  η Ελλάδα ήταν ανέτοιμη να εμπλακεί σε έναν πόλεμο με την Τουρκία.

Την απάντηση μας τη δίνει έστω και δια της αφαιρετικής μεθόδου ο ίδιος ο Χένρυ  Κίσσινγκερ  υπουργός εξωτερικών της Αμερικής τότε, το όνομα του οποίου συνδέθηκε άρρηκτα  με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο .

Όπως ανέφερε και ο ίδιος ο Κίσσινγκερ  σε συνέντευξη που παραχώρησε στον δημοσιογράφο των “Tímes”  Brendan O Malley η οποία βρίσκεται στο βιβλίο που συνέγραψε με το συνάδελφο του Ian Graig πολιτικό συντάκτη της εφημερίδας  “Manchester Evening News” με τίτλο “ Η συνωμοσία στην Κύπρο, η Αμερικάνικη κατασκοπεία και η Τουρκική Εισβολή” η πρώτη εισβολή ήταν αναμενόμενη η δεύτερη όχι ….

Σε επίρρωση μάλιστα των λόγων του επικαλείται  έγγραφο που αναφέρει ότι  στην περιοχή της Μιας Μηλιάς (σήμερα κατεχόμενη περιοχή) υπήρχαν μυστικά μηχανήματα και εγκαταστάσεις παρακολούθησεις της Σοβιετικής Ενωσης που είχαν στήσει οι Άγγλοι αλλά χρησιμποιούσαν οι Αμερικανοί τις οποίες μετακίνησαν αεροπορικά στις 11 Μαίου εκείνης της χρονιάς εν όψη της τουρκικής εισβολής.

Στο ίδιο έγγραφο αναφέρει ότι οι οι Αμερικανικές  εγκαταστάσεις στην Κύπρο ήταν πολύ σημαντικές για τις μυστικές υπηρεσίες της Αμερικής και προστατεύονταν από ειδικά  εκπαιδευμένους των “ ειδικών δυνάμεων” και της CIA .

Στη συνέχεια ,ο  Κίσσινγκερ  αποκαλύπτει ότι μετά τη δεύτερη εισβολή οι Αμερικανοί  μέσω του Sisco προειδοποίησαν τον Εζεβίτ ότι με τη

“ δεύτερη  εισβολή και αυτές τις τουρκικές ενέργειες ΘΑ ΚΑΤΗΓΟΡΗΘΟΥΜΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ”.

Μέσα από αυτή την ατυχή  προσπάθεια του Κίσσινγκερ να καταδείξει ότι η Τουρκία ήταν το άτακτο παιδί που έκανε του κεφαλιού της, για  πρώτη φορά  γίνεται δημόσια  ταύτιση της Τουρκίας και  της  Αμερικής  όσον αφορά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και μάλιστα από τα πιο επίσημα χείλη εκείνης της εποχής…

Ίσως μάλιστα αυτό το τράβηγμα του αυτιού της Αμερικής προς την Τουρκία να είναι η απάντηση στην απορία μας,  αυτό που απέτρεψε την ολοκληρωτική κατάληψη του νησιού από την Τουρκία . Δεν προχώρησε γιατί πήρε απαγορευτικό επειδή  της είχαν προκαθορίσει τα σύνορα της …

Κάποια χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το Αύγουστο του  1996 οι αντιδράσεις στην Κύπρο για τη συνεχιζόμενη κατάληψη του νησιού από τις τουρκικές δυνάμεις κορυφώνονται. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια η Κυπριακή Ομοσπονδία Μοτοσυκλετιστών οργάνωσε αντικατοχική πορεία που ξεκινούσε από το Βερολίνο και σκοπό είχε να τερματίσει στην κατεχόμενη Κερύνεια. Η πορεία ξεκίνησε στις 2 Αυγούστου από την Πύλη του Βραδενβούργου και κατέληξε στην Κύπρο στις 10 του ίδου μήνα αφού πέρασε από πολλές ευρωπαϊκές πόλεις. Στην πορεία αυτή συμμετείχαν και 200 ξένοι μοτοσυκλετιστές. Την επόμενη μέρα είχε προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί η   αντικατοχική πορεία από 7.000 μοτοσυκλετιστές όμως μετά από συζήτηση με τον τότε πρόεδρο της δημοκρατίας Γλαύκο Κληρίδη για λόγους ασφάλειας του νησιού η επίσημη πορεία ακυρώθηκε .

Παρόλα αυτά οι  μοτοσυκλετιστές ήταν αποφασισμένοι να ολοκληρώσουν τον στόχο τους και να φτάσουν στην Κερύνεια γι αυτό  μπήκαν στην νεκρή ζώνη όπου τους περίμεναν πάνοπλες  κατοχικές δυνάμεις  και ομάδες των Γκρίζων Λύκων. Ο Τάσσος Ισαάκ που συμμετείχε στη διαδήλωση και στην προσπάθεια του να βοηθήσει έναν συνδιαδηλωτή του, περικυκλώθηκε από ομάδα  ένοπλων αντιδιαδηλωτών οι οποίοι άρχισαν να τον κτυπούν μέχρι θανάτου. Τα μέλης της Ειρηνευτικής Δύναμης που βρίσκονταν εκεί παρακολουθούσαν απλώς τη σκηνή …

Η κηδεία του Τάσσου Ισαάκ έγινε τρεις μέρες αργότερα σε φορτισμένο κλίμα μια που ο εκλιπών άφηνε πίσω του την έγκυο γυναίκα του ..

Στις 14 Αυγούστου μετά  την κηδεία ομάδα νεαρών κατευθύνθηκαν στο φυλάκιο της Δερύνειας για να διαμαρτυρηθούν για την άδικη δολοφονία . Ανάμεσα τους βρισκόταν και ο ξάδελφος του Τάσσου, ο Σολωμός Σολωμού . Από την απέναντι πλευρά μια ομάδα Γκρίζων Λύκων άρχισε να προκαλεί . Ο Σολωμός  Σολωμού δεν άντεξε και μπαίνοντας μέσα στην νεκρή ζώνη ανέβηκε στον ιστό για να καταβάσει την τούρκικη σημαία γνωρίζοντας ότι παντού υπήρχαν  ακροβολισμένοι τούρκοι ελεύθεροι σκοπευτές . Με το τσιγάρο στα χείλη άρχισε να ανεβαίνει τον ιστό μέχρι που μια σφαίρα τον κτύπησε στο λαιμό και έπεσε νεκρός . Κανένας από τους δύο υπαίτιους του θανάτου των δύο ηρώων δεν συνελήφθη ποτέ παρόλες τις καταγγελίες που έγιναν . Στις 24 Ιουνίου του 2008 το ευρωπαϊκό δικαστήριο έκρινε ένοχη την Τουρκία για το θάνατο των Ισάακ και Σολωμού .

Το 2018 τον Αύγουστο πολλές χιλιάδες Κύπριοι περνούν ελεύθερα τα οδοφράγματα, επισκέπτονται τα κατεχόμενα εδάφη, νομιμοποιούν το καθεστώς και το συντηρούν με πολλά εκατομμύρια το χρόνο, ατιμάζοντας τη μνήμη όλων όσων χάθηκαν, βιάστηκαν, εκδιώχθηκαν βίαια από τα σπίτια τους, ξεχνώντας όλα όσα συνέβησαν τα προηγούμενα χρόνια .

Γι αυτό είναι απαραίτητο να επιμένουμε,  να τα θυμόμαστε, να μην τα  ξεχνάμε,   να μην τα αφήσουμε να σβήσουν κάτω από το πέρασμα  του χρόνου και του πρόσκαιρου  ατομικού συμφέροντος ….

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ