Η Ελλάδα κινδυνεύει να χρειαστεί περαιτέρω ελάφρυνση του δημόσιου χρέους από το 2038 παρά τα μέτρα που συμφωνήθηκαν στο Eurogroup του Ιουνίου, καθώς δεν αρκούν ώστε να διασφαλίσουν την βιωσιμότητα του χρέους σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, σύμφωνα με την τελική ανάλυση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Στην πολυαναμενόμενη έκθεσή του για την ελληνική οικονομία το ΔΝΤ επισημαίνει ότι σύμφωνα με το βασικό σενάριό του το ετήσιο κόστος εξυπηρέτησης του χρέους θα υπερβεί το όριο του 20% του ΑΕΠ σε είκοσι χρόνια και θα συνεχίσει να αυξάνεται σχεδόν διαρκώς μετέπειτα, φτάνοντας περίπου στο 38% το 2058.
Το Ταμείο εκφράζει έντονες αμφιβολίες για το κατά πόσον η Αθήνα έχει την δυνατότητα να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα 2,2% του ΑΕΠ κατά μέσο όρο από το 2023 έως το 2060 και συνάμα να αναπτύσσεται με ταχείς ρυθμούς που θα συμπιέσουν το χρέος, προειδοποιώντας πως οι «πολύ φιλόδοξες» ευρωπαϊκές εκτιμήσεις μπορεί να οδηγήσουν σε νέο αποκλεισμό της χώρας από τις αγορές ομολόγων.
Στο πλαίσιο αυτό, ο οργανισμός χαιρετίζει την δέσμευση των εταίρων να επαναξιολογήσουν την βιωσιμότητα του χρέους το 2032, καθώς τις επόμενες δεκαετίες το χαμηλότοκο χρέος που έχουν προσφέρει οι θεσμοί θα αρχίσει να αντικαθίσταται σταδιακά από πιο ακριβό εμπορικό χρέος.
Διατυπώνει όμως έντονες ανησυχίες ότι πιθανή αλλαγή του πολιτικού κλίματος σε χώρες της ευρωζώνης μπορεί να «μειώσει την δέσμευσή» τους να υποστηρίξουν την Ελλάδα – ειδικά την περίοδο που θα πλησιάζει η αύξηση του κόστους εξυπηρέτησης.
Βαθιά πηγή ανησυχίας για το Ταμείο είναι η πολιτική των Ευρωπαίων να βασίζουν την παροχή βοήθειας στην Ελλάδα στην επίτευξη των «πολύ φιλόδοξων» δημοσιονομικών στόχων, που σημαίνει ότι τυχόν αστοχίες μπορεί να υποβαθμίσουν την αξία της ευρωπαϊκής δέσμευσης για ενδεχόμενη περαιτέρω ελάφρυνση.
Στην κριτική του για το ευρω-πακέτο ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, το ΔΝΤ αφήνει να εννοηθεί πως η επιβολή των υψηλών δημοσιονομικών στόχων ουσιαστικά περιορίζει τον χώρο για αναμόρφωση του «μη φιλικού προς την ανάπτυξη» μείγματος πολιτικών που έχουν ακολουθηθεί έως τώρα – στροφή που ο οργανισμός θεωρεί κρίσιμη για το μέλλον.
«Με δεδομένη την υψηλή δομική ανεργία και την αδυναμία των πολιτικών θεσμών, το προσωπικό [του ΔΝΤ] πιστεύει ότι θα είναι δύσκολο να γίνουν τόσο πολιτικά δύσκολες αλλαγές ενώ την ίδια στιγμή διατηρούνται ιδιαίτερα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για πολύ παρατεταμένη περίοδο».
Ο οργανισμός παραδέχεται ότι η Αθήνα έχει αποδείξει την ικανότητά της να πετυχαίνει υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα όταν χρειάζεται, όμως αυτό συνοδεύεται από αποδυνάμωση της ανάπτυξης.
