Στην επινόηση, κατασκευή και λειτουργία ειδικών συσκευών βελτίωσης της ποιότητας των πτωματικών μοσχευμάτων ώστε από μη μεταμοσχεύσιμα να καταστούν μεταμοσχεύσιμα, έχει προχωρήσει ο Έλληνας καθηγητής Χειρουργικής Μεταμοσχεύσεων της Ιατρικής Σχολής του Βρετανικού Πανεπιστημίου Imperial College και διευθυντής του Προγράμματος Μεταμοσχεύσεων του Νοσοκομείου Hammersmith του Λονδίνου, Βασίλειος Ευθύμιος Παπαλόης. Ο κ. Παπαλόης, που αναγορεύεται σήμερα επίτιμος διδάκτωρ Τμήματος Ιατρικής, της Σχολής Επιστημών Υγείας του ΑΠΘ, είναι από τους πρωτοπόρους στις μεταμοσχεύσεις νεφρού, παγκρέατος, καθώς και στη μηχανική συντήρηση οργάνων. Έχει αναπτύξει το πρόγραμμα μεταμόσχευσης νεφρού υψηλού κινδύνου από χειρουργικής και ανοσολογικής άποψης από ζώντα δότη, με τα αποτελέσματα πενταετούς επιβίωσης ασθενών και μοσχεύματος για τους λήπτες μοσχεύματος νεφρού να είναι 97% και 93%, αντίστοιχα, κάτι που είναι πολύ πάνω από τον εθνικό μέσο όρο και μεταξύ των καλύτερων στον κόσμο.
“Η χρήση ειδικών συσκευών με τις οποίες όργανα τα οποία δεν είναι σε άριστη κατάσταση βελτιώνονται και από μη μεταμοσχεύσιμα γίνονται μεταμοσχεύσιμα είναι το επόμενο μεγάλο βήμα στον τομέα των μεταμοσχεύσεων. Αυτό έχει αποδειχθεί με σειρά πειραμάτων και κλινικών μελετών και μάλιστα τα τελευταία πέντε χρόνια έχει γίνει τεράστια πρόοδος” επισήμανε ο κ Παπαλόης. Μάλιστα, εξέφρασε την επιθυμία του να συνεργαστεί με συναδέλφους του στην Ελλάδα, ώστε αυτό να αναπτυχθεί και στον ελλαδικό χώρο και να μη χάνονται μοσχεύματα.
“Αυτό που παίζει μεγάλο ρόλο, και είναι το επόμενο μεγάλο βήμα στις μεταμοσχεύσεις, είναι η χρησιμοποίηση ειδικών συσκευών με τις οποίες μπορούμε όργανα τα οποία δεν είναι σε άριστη κατάσταση, πρώτα απ΄όλα να εκτιμήσουμε την κατάστασή τους και δεύτερο να τη βελτιώσουμε ούτως ώστε από μη μεταμοσχεύσιμα να γίνουν μεταμοσχεύσιμα. Υπάρχει ολόκληρη σειρά πειραμάτων, σειρά κλινικών μελετών που δείχνει ότι αυτός είναι ο τρόπος που θα μας βοηθήσει να αξιοποιήσουμε αυτά τα όργανα. Υπάρχει τεράστια πρόοδος τα τελευταία πέντε ίσως και περισσότερα χρόνια στον ευρωπαϊκό χώρο, στις ΗΠΑ και πολύ ευρύτερα. Είναι πλέον μέρος της καθημερινής πρακτικής και παίζει τεράστιο ρόλο στο να αυξήσουμε τον αριθμό των οργάνων τα οποία χρησιμοποιούμε και να βελτιώσουμε τα αποτελέσματα και βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Αυτό είναι από τους κυριότερους τομείς της ερευνητικής και της κλινικής μου δραστηριότητας. Είναι κάτι για το οποίο θα επιθυμούσα να συνεργαστώ και με τους Έλληνες συναδέλφους ώστε να το αναπτύξουμε περαιτέρω και στον ελλαδικό χώρο. Αυτό, περισσότερο απ΄όλα, είναι για τους νεφρούς, το ήπαρ και το πάγκρεας, όμως τελευταία έχει γίνει πάρα πολλή καλή δουλειά και με τους πνεύμονες και βοηθάει σε πάρα πάρα πολύ μεγάλο βαθμό. Είναι το επόμενο μεγάλο βήμα τόσο στον ερευνητικό τομέα όσο και στον κλινικό τομέα” επισήμανε ο κ. Παπαλόης.
