Το Μουσείο του Λούβρου, το μουσείο με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα στον κόσμο, αναγκάστηκε να κλείσει το πρωί της Δευτέρας, όταν το προσωπικό απήργησε αιφνιδιαστικά, διαμαρτυρόμενο για τον υπερπληθυσμό των γκαλερί και την «επιδείνωση των συνθηκών επίσκεψης». Xθες, το Λούβρο ήταν κλειστό όλη την ημέρα καθώς κάθε Τρίτη δεν δέχεται επισκέπτες ενώ σήμερα αναμένεται να μην υπάρξει απεργιακή κινητοποίηση.
Η διεύθυνση του μουσείου φαίνεται να αιφνιδιάστηκε. Χιλιάδες επισκέπτες με προκρατημένα εισιτήρια έμειναν ακινητοποιημένοι για ώρες μπροστά στην γυάλινη πυραμίδα του IM Pei, καθώς οι θερμοκρασίες ανέβηκαν στους 27°C, παραπονούμενοι για πλήρη έλλειψη πληροφοριών, σύμφωνα με το Associated Press.
Το μουσείο δεν έχει εκδώσει κάποια δήλωση, αλλά ένας εκπρόσωπος δήλωσε στην εφημερίδα The Art Newspaper ότι «το κίνημα ξεκίνησε αυθόρμητα και διήρκεσε μόνο λίγες ώρες». Οι υπάλληλοι της γκαλερί, οι υπάλληλοι έκδοσης εισιτηρίων και το προσωπικό ασφαλείας συναντήθηκαν στο αμφιθέατρο και απαίτησαν άμεση απάντηση από τη διοίκηση στα παράπονά τους πριν επιστρέψουν στις θέσεις τους. Τρεις εκπρόσωποι της διοίκησης συνάντησαν τους εργαζόμενους, για να ακούσουν τα αιτήματά τους και το μουσείο μπόρεσε να ανοίξει ξανά γύρω στις 2:30 μ.μ. Σύμφωνα με έναν εκπρόσωπο του συνδικάτου, είναι η δεύτερη απεργία φέτος.
Περίπου 8,7 εκατομμύρια επισκέπτες πέρασαν τις πόρτες του Λούβρου πέρυσι. Η διευθυντρια, Λοράνς ντε Καρ, έχει περιορίσει τον ημερήσιο αριθμό επισκεπτών σε 30.000, αλλά οι εργαζόμενοι ισχυρίζονται ότι δεν γίνεται σωστή διαχείριση της ροής.
Σε απάντηση στην υπερεπισκεψιμότητα, η Des Cars, ο οποίος διευθύνει το Λούβρο από το 2021, πρότεινε τη δημιουργία μιας νέας εισόδου και μιας αίθουσας αφιερωμένης στη Μόνα Λίζα , η οποία θα περιβάλλεται από ένα υπόγειο συγκρότημα, ικανό να δέχεται 12 εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως. Ο προβλεπόμενος προϋπολογισμός θα μπορούσε να φτάσει περίπου το 1 δισεκατομμύριο ευρώ και υπάρχει έντονη αντίδραση από τα συνδικάτα, τα οποία έχουν τονίσει την επιδεινούμενη κατάσταση του μουσείου.
Η Elise Muller, γενική γραμματέας της Ένωσης Πολιτισμού, λέει ότι «οι συνθήκες εργασίας και οι υποδομές έχουν επιδεινωθεί σοβαρά τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Η υποστελέχωση έχει γίνει τερατώδης σε όλους τους τομείς που ασχολούνται με τους επισκέπτες. Η υπερ-επισκεψιμότητα, δεν είναι το μόνο πρόβλημα: η ένταση οφείλεται κυρίως στη συνολική ατμόσφαιρα, η οποία έχει γίνει καταστροφική. Το Λούβρο υποδέχτηκε 15% περισσότερους επισκέπτες το 2018, δεν ήταν εύκολο, αλλά είχε καλύτερη διαχείριση. Τώρα, το προσωπικό θεωρεί πως η διοίκηση το περιφρονεί. Για πρώτη φορά στην ιστορία του Λούβρου, αισθάνονται ότι δεν ανήκουν στην ίδια ομάδα με την ηγεσία».
Η Σάρα Σεφιάν, εκπρόσωπος του συνδικάτου CGT-Culture, δήλωσε στο Associated Press ότι η απεργία έρχεται λίγους μήνες μετά τη διαρροή ενός υπομνήματος της διευθύντριας του Λούβρου, Λοράνς ντε Καρ, στο οποίο περιγράφει διαρροές νερού, υπερεπισκεψιμότητα και «πολλαπλασιασμό των ζημιών στους χώρους του μουσείου». Η Ντε Καρ συνέχισε ζητώντας μια ριζική ανακαίνιση του μουσείου, το οποίο διοικείται από το κράτος.
Μία εβδομάδα μετά τη διαρροή του σημειώματος, ο Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν ανακοίνωσε ένα εκτεταμένο σχέδιο ανακαίνισης με την ονομασία «Νέα Αναγέννηση του Λούβρου», το οποίο θα παρέχει στη Μόνα Λίζα μια ειδική αίθουσα με εισιτήριο εισόδου, καθώς και μια νέα είσοδο. Το σχέδιο, το οποίο θα ολοκληρωθεί έως το 2031, έχει εκτιμηθεί ότι θα κοστίσει 700-800 εκατομμύρια ευρώ.
Ωστόσο, η Σεφιάν δήλωσε στο AP ότι το σχέδιο δεν βοηθά τους εργαζόμενους τώρα.
«Δεν μπορούμε να περιμένουμε έξι χρόνια για βοήθεια», είπε. «Οι ομάδες μας βρίσκονται υπό πίεση τώρα. Δεν πρόκειται μόνο για την τέχνη — πρόκειται για τους ανθρώπους που την προστατεύουν».
Είναι σπάνιο για το Λούβρο να κλείνει τις πόρτες του στο κοινό. Έχει συμβεί κατά τη διάρκεια πολέμου, κατά τη διάρκεια της πανδημίας και σε μερικές απεργίες – συμπεριλαμβανομένων αυθόρμητων απεργιών λόγω υπερπληθυσμού το 2019 και φόβων για την ασφάλεια το 2013.
Στο επίκεντρο, όπως πάντα, βρίσκεται η Μόνα Λίζα – το διάσημο πορτρέτο του 16ου αιώνα που προσελκύει τα πλήθη, κάτι που μοιάζει περισσότερο με μια συνάντηση διασημοτήτων παρά με μια καλλιτεχνική εμπειρία.
Περίπου 20.000 άνθρωποι στριμώχνονται καθημερινά στην Salle des États, τη μεγαλύτερη αίθουσα του μουσείου, μόνο και μόνο για να βγάλουν μια σέλφι με την αινιγματική γυναίκα του Λεονάρντο ντα Βίντσι πίσω από προστατευτικό γυαλί. Εχει τόσο θόρυβο και τόσο κόσμο, που πολλοί μόλις που κοιτάζουν τα αριστουργήματα που την πλαισιώνουν – έργα του Τιτσιάνο και του Βερονέζε.
«Δεν βλέπεις έναν πίνακα», είπε στο Artnews ο 28χρονος Τζι-Χιουν Παρκ, ο οποίος πέταξε από τη Σεούλ στο Παρίσι. «Βλέπεις τηλέφωνα. Βλέπεις αγκώνες. Νιώθεις ζέστη. Και μετά, σε σπρώχνουν έξω».
Το Λούβρο υποδέχτηκε 8,7 εκατομμύρια επισκέπτες πέρυσι — περισσότερους από τους διπλάσιους από αυτούς που είχαν σχεδιαστεί για να φιλοξενήσουν οι υποδομές του. Ακόμα και με ημερήσιο όριο 30.000 επισκεπτών, το προσωπικό λέει ότι η εμπειρία έχει γίνει μια καθημερινή δοκιμασία αντοχής, με πολύ λίγους χώρους ανάπαυσης, περιορισμένες τουαλέτες και καλοκαιρινή ζέστη που μεγεθύνεται από το φαινόμενο του θερμοκηπίου της πυραμίδας η οποία σηματοδοτεί την είσοδο στο Μουσείο.
Το πλήρες σχέδιο ανακαίνισης — με προβλεπόμενο κόστος 700-800 εκατομμύρια ευρώ — αναμένεται να χρηματοδοτηθεί από έσοδα από εισιτήρια, ιδιωτικές δωρεές, κρατικά κεφάλαια και τέλη αδειοδότησης από το παράρτημα του Λούβρου στο Άμπου Ντάμπι. Οι τιμές των εισιτηρίων για τουρίστες εκτός ΕΕ αναμένεται να αυξηθούν αργότερα φέτος.
Αλλά οι εργαζόμενοι λένε ότι οι ανάγκες τους είναι πιο επείγουσες από οποιοδήποτε 10ετές σχέδιο.
Σε αντίθεση με άλλα σημαντικά αξιοθέατα στο Παρίσι, όπως ο καθεδρικός ναός της Παναγίας των Παρισίων ή το μουσείο Κέντρο Πομπιντού, τα οποία και τα δύο βρίσκονται υπό αναστήλωση με κρατική υποστήριξη, το Λούβρο παραμένει κολλημένο σε αδιέξοδο — ούτε πλήρως χρηματοδοτούμενο ούτε πλήρως λειτουργικό.
