Τα… Μανόλο Μπλάνικ της ρωμαϊκής αρχαιότητας, είχαν πολλά εκατοστά ύψους. Τι παράξενο, θα πείτε. Ναι, όμως όχι σε τακούνι. Τα παπούτσια που όλες ζήλευαν, είχαν χοντρή σόλα, συνήθως από ξύλο, και έτσι στήριζαν γερά το πόδι. Κατά πάσα πιθανότητα, είχαν καταγωγή από τους ελληνικούς κοθόρνους. Οπου κόθορνος, είδος μπότας με χοντρή σόλα που δενόταν μπροστά με κορδόνια και ταίριαζε και στα δυο πόδια. Μάλιστα, οι ηθοποιοί στην αρχαία τραγωδία φορούσαν κοθόρνους για να φαίνονται ψηλότεροι και επιβλητικότεροι.
Οι Ελληνίδες λοιπόν, κυρίως όμως οι Ρωμαίες, τα σανδάλια είχαν χοντρούς πάτους, μοιάζοντας πολύ με τα ξύλινα τσόκαρα, τα οποία, αργότερα, θα κρατούσαν τα πόδια στεγνά μέσα στα χαμάμ σε όλη την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ωστόσο, υποστηρίζεται ότι τα υψηλότερα παπούτσια στην ιστορία του είδους, ήταν τα «chopine» που φορούσαν οι ευγενείς Βενετσιάνες στα τέλη του 1500. Το υψηλότερο γνωστό παράδειγμα αυτού του παπουτσιού με τακούνι πλατφόρμας εκτίθεται στο Museo Stefano Bardini στη Φλωρεντία και έχει τακούνι σχεδόν 60 εκατοστών. Ένα άλλο, πιο χαμηλό αλλά εντυπωσιακά μεγαλεπήβολο παρόμοιο δημιούργημα, εκτίθεται στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης, έως τις 7 Ιανουαρίου.
Τα chopines δεν έπρεπε να φαίνονται, σχολιάζει η Elizabeth Semmelhack, διευθύντρια του Μουσείου Παπουτσιών Bata στο Τορόντο. Συνήθως ήταν κρυμμένα κάτω από τις φούστες. Όσο πιο ψηλά ήταν τα παπούτσια, τόσο μακρύτερη ήταν η φούστα, επιτρέποντας μεγαλύτερη προβολή εκπληκτικών υφασμάτων που «φώναζαν» για τον οικογενειακό πλούτο και αποτέλεσαν τη βάση της βενετσιάνικης οικονομίας. Οι γυναίκες που φορούσαν αυτά τα παπούτσια για πρώτη φορά συμβουλεύονταν έναν ειδικό μπαλέτου για να μάθουν πώς να περπατούν. Όμως, όπως επισημαίνει ο Semmelhack, τα εξαιρετικά ψηλά chopines απαιτούσαν την υποστήριξη ενός συνοδού που θα έπρεπε να κρατά σταθερά εκείνη που τα φορούσαν. Συνήθως, επιστρατεύονταν υπηρέτες.
Γκρέμισαν κομμάτι από το σινικό τείχος
Ένας 38χρονος άνδρας και μια 55χρονη γυναίκα στην επαρχία Σανσί κατηγορήθηκαν ότι κατέστρεψαν το Σινικό Τείχος. Μεγέθυναν υπάρχον άνοιγμα στην αρχαία κατασκευή ώστε να περάσει εκσκαφέας για εργασίες που έπρεπε να γίνουν εκεί κοντά, ανέφερε η τοπική αστυνομία σε ανακοίνωση.
Η αστυνομία λέει ότι οι κατεδαφίσεις έχουν προκαλέσει «μη αναστρέψιμη» ζημιά στην ακεραιότητα και την ασφάλεια αυτού του τμήματος του Σινικού Τείχους.
Μεγάλο και διάσημο αμυντικό έργο για διαδοχικές κινεζικές αυτοκρατορίες, το Σινικό Τείχος της Κίνας έχει συνολικό μήκος πάνω από 20.000 χιλιόμετρα και καταχωρήθηκε ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO το 1987.
Τα παλαιότερα τμήματα του Σινικού Τείχους χρονολογούνται πριν από περισσότερα από 2.000 χρόνια και στη συνέχεια επεκτάθηκαν σε διαφορετικούς χρόνους από κάποιες δυναστείες.
Η ζημιά στην ιστορική κατασκευή σημειώθηκε σε ένα τμήμα του τείχους της δυναστείας Μινγκ (1368-1644). Αυτό το τμήμα εμπεριέχει επίσης σχετικά καλοδιατηρημένο φυλάκιο και έχει χαρακτηριστεί ως πολιτιστικό μνημείο της επαρχίας. Τα καλύτερα διατηρημένα μέρη του Σινικού Τείχους της Κίνας χτίστηκαν, ακριβώς, κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Μινγκ, μεταξύ του 14ου και του 17ου αιώνα.
Οι κινεζικές αρχές έχουν αυξήσει την προστασία του Σινικού Τείχους τα τελευταία χρόνια και έχουν λάβει προφυλάξεις κατά των βανδαλισμών. Το 2021, τρεις επισκέπτες που έξυσαν το περίφημο τμήμα του τοίχου Badaling με αιχμηρό αντικείμενο συνελήφθησαν από την αστυνομία και τους επιβλήθηκε πρόστιμο.
Είναι τα οστά του Αγίου Πέτρου κάτω από την εκκλησία του;
Τρεις Ιταλοί ερευνητές εξέφρασαν αμφιβολίες για το εάν τα οστά του Αγίου Πέτρου είναι όντως θαμμένα κάτω από τη βασιλική της Ρώμης που φέρει το όνομά του.
Σύμφωνα με έρευνες, τα οστά του Αγίου Πέτρου μπορεί να είχαν ενταφιαστεί σε κατακόμβες κάτω από το Μαυσωλείο της Αγίας Ελένης μετά τη μετεγκατάστασή τους από την πλαγιά του Βατικανού κατά τη διάρκεια των αντιχριστιανικών διωγμών τον τρίτο αιώνα.
Οι ερευνητές ονόμασαν τα ευρήματά τους «εικασίες», αλλά είπαν ότι οι αρχαιολόγοι θα μπορούσαν να τα «επικυρώσουν» με «ανασκαφικές έρευνες». Ωστόσο, ένας κορυφαίος χριστιανός αρχαιολόγος και μέλος της Ποντιφικής Επιτροπής για την Ιερή Αρχαιολογία είπε στο Vatican News ότι η υπόθεση των ερευνητών ήταν «απαράδεκτη».
«Η πιο αποδεκτή άποψη είναι ότι τα λείψανα του Πέτρου μεταφέρθηκαν σε μια από τις ρωμαϊκές κατακόμβες», σημειώνουν. Αλλά «αρχαιολογικά στοιχεία φαίνεται να αποκλείουν» την κοινή υπόθεση ότι τα λείψανα του Αγίου Πέτρου φυλάσσονταν «για μια ορισμένη περίοδο» στις κατακόμβες στη Via Appia.
Σύμφωνα με το Depositio Martyrum — έγγραφο της ύστερης περιόδου του Μεγάλου Κωνσταντίνου — δεν υπήρχε ανάμνηση της πρώτης Βασιλικής του Αγίου Πέτρου στον λόφο του Βατικανού. Η βασιλική και το μαυσωλείο που χτίστηκαν σε αυτόν το νεκροταφείο είναι τα μόνα κτίσματα που αποδίδονται, με βεβαιότητα, στον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο, ο οποίος ήθελε να ταφεί στο μαυσωλείο, κοντά σε έναν απόστολο. Εκτός από μερικά εντυπωσιακά αρχαιολογικά ευρήματα στη μνήμη του Πέτρου που έχουν ήδη ανακαλυφθεί κοντά σε μια συγκεκριμένο θάλαμο σε αυτές τις κατακόμβες, μια γεωμετρική και μαθηματική μελέτη των ασυνήθιστων αρχιτεκτονικών χαρακτηριστικών της βασιλικής και του μαυσωλείου του Tor Pignattara δείχνει ότι τα κτίρια ήταν μέρος ενός ενιαίου αρχιτεκτονικού σχεδίου. Σχεδίου που πιθανόν σχεδιάστηκε για κωδικοποίηση δεδομένων χρήσιμων για τον εντοπισμό του τόπου ταφής του Πέτρου, στην περιοχή του θαλάμου που αναφέρεται.
Τουρκία καλεί Βρετανικό Μουσείο
Η Τουρκία αποφάσισε να εντείνει τις προσπάθειές της για την ανάκτηση αντικειμένων που ανήκουν στους αρχαίους πολιτισμούς της Ανατολής και την Οθωμανική Αυτοκρατορία από παγκοσμίου φήμης μουσεία στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ρόλο παίζουν τα νέα για κλοπές και απώλειες σε διάφορα ιδρύματα (όπως το Βρετανικό Μουσείο). Από αυτό ξεκίνησε και η αντίδραση.
Μετά τις καταγγελίες για κλοπές, εστάλη στο μουσείο επιστολή μέσω του Υπουργείου Εξωτερικών από την Zeynep Boz, την προϊσταμένη του Τμήματος Δίωξης λαθρεμπορίου στο Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού. Η επιστολή ζητούσε πληροφορίες και την επιστροφή των αντικειμένων της Ανατολής στην Τουρκία.
Ένα από τα πιο αξιόλογα τμήματα του μουσείου είναι οι γκαλερί μεταξύ των Δωματίων 15 και 23, όπου εκτίθενται αντικείμενα από αρχαίες πόλεις της Τουρκίας, κυρίως από τη Muğla. Μπορείτε επίσης να βρείτε αντικείμενα από διάφορες πόλεις της Ελλάδας σε αυτές.
Υπάρχουν δύο γκαλερί που αποτελούνται εξ ολοκλήρου από ιστορικά αντικείμενα που φέρθηκαν από τη Muğla. Τα ερείπια του «Μαυσωλείου της Αλικαρνασσού», ενός από τα Επτά Θαύματα του Αρχαίου Κόσμου, εκτίθενται στη γκαλερί Νο. 21.
Επίσης, εκεί βρίσκονται τα αγάλματα του βασιλιά Μαύσωλου και της συζύγου του Αρτεμισίας της Καρίας, καθώς και τα μνημειώδη αγάλματα γίγαντα και λιονταριών, μαζί με ανάγλυφα που απεικονίζουν σκηνές από μάχες. και διάφορες προτομές.
Το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού συνδέεται με το «Μνημείο της Νηρηίδας» μέσω ενός διαδρόμου. Στη συγκεκριμένη γκαλερί, τα μέρη του μνημείου έχουν επανασυναρμολογηθεί σχολαστικά. Παρουσιάζονται επίσης άλλα αντικείμενα που φέρθηκαν από την αρχαία πόλη Ξάνθος, αλλά και αγάλματα από την Κνίδο.
Το ξίφος του σουλτάνου Σελίμ Γ’ ήταν επίσης μεταξύ των αντικειμένων που πούλησε στο μουσείο ο «δωρητής» Edward Beghian. Επιπλέον, το Βρετανικό Μουσείο φιλοξενεί πολλά άλλα ιστορικά αντικείμενα από την Τουρκία, όπως το χάλκινο κεφάλι ενός αγάλματος της Αφροδίτης από το Gümüşhane, το άγαλμα του βασιλιά Idrimi από το Hatay και πολλά άλλα.
