Ούτε στα ευαίσθητα και κρίσιμα εθνικά ζητήματα, όπως είναι οι σχέσεις της Ελλάδος με τις ΗΠΑ και η σημασία της ελληνοαμερικανικής συμφωνίας για τα συμφέροντα της χώρας, συμφώνησαν Μητσοτάκης και Τσίπρας κατά τη χθεσινή σκληρή αντιπαράθεση τους στη Βουλή.
Απόρροια αυτού, είναι ο Πρωθυπουργός να μεταβαίνει στις ΗΠΑ για τη συνάντηση με τον «Πλανητάρχη» έχοντας στις βαλίτσες του επικυρωμένη από τη Βουλή την επίμαχη αμυντική συμφωνία, αλλά χωρίς να υπάρχει η υπογραφή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Γεγονός που «μουτζουρώνει» ελαφρώς το εθνικό αφήγημα στην «καρδιά» της Αμερικής, την Ουάσιγκτον, που την τελευταία τριετία δείχνει να εμπιστεύεται την Ελλάδα, να αναβαθμίζει το ρόλο της στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και να την καθιστά ισότιμο εταίρο των ΗΠΑ.
Του Κώστα Πασίση
Γι αυτόν ακριβώς το λόγο ο Πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια των παρεμβάσεων του από το βήμα της Βουλής έκανε έκκληση δυο φορές στον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ να επικυρώσει τη συμφωνία και να σταλεί με αυτόν τον τρόπο ένα μήνυμα ότι τα τρία μεγάλα κόμματα της χώρας ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ, ομονοούν και συνυπογράφουν τη Συμφωνία, που θωρακίζει την Ελλάδα και στο πεδίο.
Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, όμως, καταψήφισε και εκτέθηκε, αφού έδειξε ότι βάζει το κομματικό συμφέρον, πάνω από το εθνικό…
Όπως φάνηκε από την πρώτη ομιλία του Πρωθυπουργού, ο κ. Μητσοτάκης πήγε στη Βουλή όχι για να τσακωθεί για πολλοστή φορά με τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αλλά για να πείσει την Εθνική αντιπροσωπεία για τα μεγάλα κέρδη της Ελλάδας αναφορικά με τη θωράκιση της, που απορρέουν από την αμυντική συμφωνία.
Ο Αλέξης Τσίπρας όμως πέταξε το γάντι και ο Κυριάκος Μητσοτάκης απλά το σήκωσε… Έτσι μέσα σε λίγα λεπτά τα αίματα άναψαν…
Ένα καυτό ερώτημα…
Παρά τον πόλεμο «φθοράς» από την πλευρά της Κουμουνδούρου, ο Πρωθυπουργός έστειλε τα μηνύματα του:
Πρώτον. Η κυβέρνηση συμφώνησε στην πενταετή ισχύ της συμφωνίας, επειδή πήρε αυτό που ήθελε και είναι η «Κοινή βούληση για αμοιβαία προστασία της κυριαρχίας απέναντι σε κάθε απειλή και ένοπλης επίθεσης».
Μια αντίστοιχη δέσμευση υπάρχει και στην Ελληνογαλλική συμφωνία, που αποτελεί προϊόν επίμονων και σκληρών διαπραγματεύσεων τόσο με τις ΗΠΑ όσο και τη Γαλλία, που αρχικά είχε κάποιες επιφυλάξεις.
Δεύτερον. Με την επικύρωση της συγκεκριμένης συμφωνίας η χώρα μας καθίσταται με τον πλέον σαφή τρόπο ο βασικός εταίρος και συνομιλητής των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή.
Ένα μήνυμα που αποκτά ιδιαίτερη αξία σε μια περίοδο μεγάλων αναταράξεων, με την Τουρκία να κλιμακώνει επικίνδυνα τις προκλήσεις στο Αιγαίο.
Τρίτον. Ο κ Μητσοτάκης για άλλη μια φορά τόνισε ότι η Ελλάδα συντάσσεται με τη συμμαχία της Δύσης και δεν λοξοκοιτά σε άλλες κατευθύνσεις παίζοντας επικίνδυνα παιχνίδια.
«Η δική μας πολιτική είναι σαφής: δεν μετεωριζόμαστε σε 4 σημεία του ορίζοντα ούτε δηλώνουμε αδέσμευτοι για να δεσμευτούμε στο άγνωστο. Το λέμε καθαρά: είμαστε με την συμμαχία της Δύσης, ερχόμαστε από τον Διαφωτισμό και βαδίζουμε με την Δημοκρατία», υπογράμμισε.
Εξήγησε μάλιστα τη συγκεκριμένη στρατηγική απόφαση, λέγοντας: «Είμαστε δεδομένοι φίλοι για να έχουμε και δεδομένη στήριξη».
Τέλος κάλεσε τον κ. Τσίπρα να απαντήσει σε ένα αμείλικτο ερώτημα: «Ωφελεί ή όχι τα εθνικά μας συμφέροντα η παρουσία των ΗΠΑ στην τόσο ευαίσθητη περιοχή της Θράκης», αλλά ακόμη περιμένει…
Ίδια γεύση από Τσίπρα
Από την άλλη πλευρά ο κ. Τσίπρας πήγε στη Βουλή για να μειώσει όσο μπορεί την αξία της εν λόγω συμφωνίας, που έχει απήχηση στην ελληνική κοινωνία, όπως έδειξαν οι δημοσκοπήσεις που έγιναν, όταν ανακοινώθηκαν για πρώτη φορά.
Το βασικό επιχείρημα του ήταν ότι η κυβέρνηση έκανε «κολοσσιαίας σημασίας παραχωρήσεις χωρίς να πάρει σοβαρά ανταλλάγματα» και γι αυτό το λόγο ο ίδιος σε περίπτωση που επανέλθει στην εξουσία θα ζητήσει την τροποποίηση της, δήλωσε εξηγώντας παράλληλα και το λόγο καταψήφισης της.
Με την όποια ασφάλεια του παρέχουν τα έδρανα της Αντιπολίτευσης, ο κ. Τσίπρας εμφάνισε εκ νέου ένα αντι-αμερικανικο προσωπείο, για να «τσιμπήσει» ψήφους κυρίως από το παλαιό 3% που κατείχε, όταν εξέφραζε την σκληρή αντιαμερικανική αριστερά.
Στο πλαίσιο αυτό ο κ. Τσίπρας επικαλέστηκε μια ανακοίνωση του κόμματος του, μετά τη συνάντησης με τον Αμερικανό πρέσβη Τζέφρι Πάιατ όπου ανέφερε τις διαφωνίες του με την προτεινόμενη συμφωνία.
Τέλος επιχείρησε να στήσει κάποιες νέες γέφυρες πολιτικής προσέγγισης με το ΠΑΣΟΚ, υπερασπιζόμενος επιλογές του αείμνηστου ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου.
