today-is-a-good-day
14.7 C
Athens

Πώς η “δημοκρατία” και το “δίκαιο” …γίνονται τέχνη

Ένα show room, ένα δαιδαλώδες νομικό σύστημα και ένα σχέδιο με τον τίτλο «δημοκρατία» συνδυάζονται και συνθέτουν ένα καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Πρόκειται για το Project {Just/αrt}, μια διαφορετική έκθεση με έργα τέχνης δυο νέων καλλιτεχνών, του Παναγιώτη Τζαννετάκη και της Λεώνης Γιαγδζόγλου. «Τo just art είναι ένας φορέας ο οποίος πραγματεύεται πάντοτε κάποιο θέμα που έχει άμεση σχέση με νομικά ζητήματα» εξηγεί μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Γιαγδζόγλου.

Το δικηγορικό γραφείο Κασσανδρινός, Αλεξοπούλου & Συνεργάτες ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2016 το project {Just/αrt}* στο πλαίσιο του οποίου εξετάζει αφενός τον ρόλο των χώρων εργασίας ως σημεία τέχνης, και αφετέρου τη σχέση μεταξύ τέχνης και δικαίου.

«Ο νομικός και δικηγόρος Αλέξανδρος Κασσανδρινός οργανώνει τις εκθέσεις εκτός γκαλερί, κάτι που είναι ενδιαφέρον από μόνο του. Αυτήν την φορά, η έκθεση στο showroom 10, στην οδό Ασκληπιού 101» υπογραμμίζει η κ Γιαγδζόγλου.

Πρόκειται για ένα νεοκλασικό, το οποίο αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα δείγματα συνοικιακής αρχιτεκτονικής των αρχών του 20ου αιώνα, στο πιο ζωντανό κομμάτι της πόλης- είναι «ο κατάλληλος χώρος συνάντησης των δύο καλλιτεχνών για να συνομιλήσουν, να αναπτύξουν διάλογο και να αφήσουν στον θεατή ελεύθερα την δυνατότητα να στοχαστεί».

Σε αυτήν την έκθεση, τα εγκαίνια της οποίας θα γίνουν στις 27 Μαΐου στις 19:30, φιλοξενούνται έργα της Λεώνης Γιαγδζόγλου και του Παναγιώτη Τζαννετάκη. «Τα κομμάτια που έχω δημιουργήσει είναι κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης με βάση δικές μου εμπειρίες» σύμφωνα με την καλλιτέχνιδα.

Απεικονίζουν αφηρημένες έννοιες όπως δημοκρατία, έλεγχος, αδιαφορία, χάος, κρίση, «θέματα που προβληματίζουν κάθε καλλιτέχνη και εκφράζουν τις δικές μου ανησυχίες όπως εγώ τις εξέλαβα. Τίθενται ερωτήματα πάνω σε αυτά τα ζητήματα και καλείται ο θεατής να δώσει την δική του απάντηση».

Η καλλιτέχνις χρησιμοποιεί το digitised ασπρόμαυρο σχέδιο και με εργαλεία το τάμπλετ και τις άκρες των δακτύλων της, σαρκαστικά και αποφασιστικά, αποτυπώνει ίχνη της πραγματικότητας, όπως προκύπτουν από τη στιγμή που γεννιέται μια σκέψη, μια ανάμνηση ή ένα συναίσθημα. Όπως επισημαίνει η ίδια «η τεχνολογία είναι παντού και θα μπαίνει όλο και περισσότερο στην ζωή μας. Οι ρυθμοί της ζωής μας είναι τόσο γρήγοροι κι επειδή ζωγραφίζω ούτως ή άλλως, σκέφτηκα να σχεδιάσω μέσω τάμπλετ ενδιάμεσα στο χρονικό περιθώριο πολλών ασχολιών μου, όπως πριν από ένα επαγγελματικό ραντεβού. Το τάμπλετ δίνει κάποια εργαλεία τα οποία διαχειρίζομαι ανάλογα και αποτυπώνω αισθητικά κι αποδίδω τα θέματα που με απασχολούν. Είναι ένας τρόπος να εκφράζομαι καλλιτεχνικά ανά πάσα στιγμή. Είναι μαγικό να ‘αιχμαλωτίζω’ την στιγμή και να μπορώ εκείνη την στιγμή να δημιουργώ» καταλήγει η κ. Γιαγδζόγλου.

Και το έργο (μια σειρά σχεδίων), του Παναγιώτη Τζανεττάκη δέχεται πολλές ερμηνείες και πηγάζει από την προσωπική του εμπειρία.

Παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο κοινό το 2011 και θα μπορούσε – όπως σημειώνεται στο δελτίο Τύπου με αφορμή την έκθεση- «εντός των στενών ορίων των εννοιών δίκαιο και τέχνη, να αναπαραστήσει το ελληνικό δίκαιο ως ένα αλυσιδωτό μυθιστόρημα, ορίζοντας με αυτόν τον τρόπο, το νομικό πλαίσιο ως πολυσύνθετο, δαιδαλώδες, συνεχώς ανανεούμενο, αλλά και αλληλεξαρτώμενο. Μέσω της ιδιαίτερης αυτής σχεδιαστικής γραφής με πενάκι σινικής μελάνης μεταφερόμαστε σε αυτό το δυσνόητο σύστημα δίνοντας μορφή σαν άλλος Κάφκα αυτού του ακατανόητου θεσμικού συστήματος, το οποίο ενώ είναι άγνωστο σε πολλούς ανθρώπους ασκεί εξουσία πάνω τους».

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ