today-is-a-good-day
23.5 C
Athens

Η αλαζονεία της ενοχής

Χωρίς πρόσωπο

Έχετε προσέξει ότι οι άνθρωποι  που σφάλλουν  τείνουν να δικαιολογούν και να  υποστηρίζουν με πάθος το λάθος τους ; Και όχι μόνο αυτό,  συνεχίζουν τη μονόδρομη  τους πορεία,  επενδύοντας πάνω σε αυτή την παρεκκλίνουσα συμπεριφορά,  αυξάνοντας τα λάθη τους με γεωμετρική πρόοδο.

Γράφει η Μαρία Ε.Δημητρίου

Και αυτό δεν είναι σημάδι  της εποχής μας , οι πρώτοι μάλιστα που θα λέγαμε ότι   ενσάρκωσαν με απόλυτη επιτυχία το ρόλο αυτό,  είναι  οι  πρωτόπλαστοι, οι οποίοι  δεν έχασαν τον παράδεισο επειδή αμάρτησαν,  επειδή παράκουσαν και έφαγαν από τον απαγορευμένο καρπό, όχι,  έχασαν τον παράδεισο γιατί προσπάθησαν να δικαιολογήσουν το λάθος τους .  “ Η Εύα με παρέσυρε “  είπε ο ένας , “ Ο  Όφις με ξεγέλασε  “ είπε η άλλη  και έτσι χωρίς να το καταλάβουμε και με συνοπτικές διαδικασίες  αλλάξαμε πλανήτη και κατηγορία ,  κάτι σαν την υποβίβαση της οικονομίας μας από  τον οίκο Φίτζι .
Ο Άγγλος ιστορικός Τόμας Μακώλεϋ είχε πει πολύ εύστοχα κάπου στο ενδιάμεσο της ζωής του από το  1800 με 1850 . “ Δεν είναι από τα λάθη μας πάντοτε που παθαίνουμε ζημιά, αλλά από τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε αφού τα διαπράξουμε. ”
Γιατί η  μόνη βεβαιότητα  από τη στιγμή της γέννησης μας και από την αρχή της αλληλεπίδρασης   με την κοινωνία ,  είναι το γεγονός ότι  όλοι θα πατήσουμε την προσχεδιασμένη γραμμή των ορίων . Όλοι  θα παραβούμε  κάποιους κανόνες. Μικρούς ή μεγάλους δεν έχει σημασία. Κανένας άνθρωπος  δεν έχει το αλάθητο , μόνο ο Πάπας και αυτός κατ’ ευφημισμόν.
Τα λάθη είναι η ανθρώπινη πινελιά  και η μικρή μαύρη μουτζούρα  στο τέλειο του σύμπαντος. Είναι η βαλβίδα  υπερπίεσης  στη χύτρα ταχύτητας,  που βοηθά τον ατμό να αποσυμπιέζεται σε μεγάλες θερμοκρασίες  χωρίς να προκαλεί την έκρηξη .

Γιατί τα λάθη χωρίζονται σε δύο κατηγορίες , στα ανώδυνα , τα  χαριτωμένα , τα  πειραματικά, αυτά που γι άλλα ξεκινάς και αλλού καταλήγεις και στην τελική μπορεί να αποδειχτούν δώρα Θεού  και τα άλλα …
Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσες εφευρέσεις και πόσα φάρμακα έχουν ανακαλυφθεί από ένα τυχαίο  λάθος του  ερευνητή.  Πάρτε ποπ κορν και ξεκινήστε  το μέτρημα,  η ζαχαρίνη, το ιώδιο,  η  πενικιλίνη , η τσίχλα , ακόμα και η κόκα κόλα από ένα λάθος ξεκίνησε.
Ένα λάθος που  μπορεί να σε οδηγήσει στα  όσα σωστά έψαχνες στη ζωή σου .
Να γίνει εκείνη, η  μικρή παρασπονδία  που θα  προσδώσει  τη μοναδικότητα σε ένα έργο  όπως τα “Μεγάλα Μάτια” που ζωγράφιζε η Μάργκαρετ Κίν στους πίνακες της, αυτό το κάτι που θα  ξεφύγει  από την κανονικότητα, που θα σπάσει τις νόρμες  του αναμενόμενου,  το διαφορετικό, που θα σε κάνει να ξεχωρίσεις από το σωρό, κι ας μην αρέσει και ας μή γίνεται αποδεκτό από τους πολλούς κάτι σαν τις  ταινίες του Λάνθιμου που τον οδήγησαν σκαλί το σκαλί στις υποψηφιότητες για όσκαρ.
Ή πάλι εκείνη η μικρή ανορθογραφία στη συμπεριφορά ενός φίλου ή ενός αγαπημένου προσώπου  που μας ενοχλεί, αλλά την παραβλέπουμε μπροστά στα όσα  άλλα καλά μπορεί να έχει . Γιατί και μεις δεν είμαστε οι κύριοι Τέλειοι , κουβαλάμε τις δικές μας μονομανίες, έχουμε το δικό μας ελλειπτικό αποτύπωμα  . Ο κάθε άνθρωπος κτίζει τη ζωή του με τα σωστά του αλλά την υπογράφει συνήθως με τα λάθη του. Αυτά τον χαρακτηρίζουν και στην τελική αυτά τον εκπροσωπούν.
Γιατί τα λάθη έχουν πιο πολύ βάρος στη ζυγαριά της ζωής,  σπάνε τους νόμους της φυσικής. Ένα κιλό σωστά και ένα κιλό λάθη είναι η μόνη περίπτωση που δεν θα μας δώσουν ισόποσο αποτέλεσμα . Γιατί δεν είναι αριθμητικά μετρήσιμα, αλλά ποιοτικά.

Και είναι και εκείνα τα άλλα, που δεν έχουν καμιά χαριτωμενιά, που έρχονται από την αρχέγονη σκοτεινή πλευρά μας. Που έχουν την ιδιότητα να πληγώνουν τους άλλους είτε εξ επαφής είτε εξ αντανακλάσεως. Οι  αγκυλώσεις που χαλάνε την αρμονία του συνόλου, εκείνη η λάθος βελονιά σε ένα κέντημα που το ακυρώνει . Οι επιλογές που αποδεικνύονται καταστροφικές όχι μόνο για όσους τις υιοθετούν  αλλά και για όσους βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής .

“ Κανείς δεν μπορεί να τα κάνει όλα σωστά αλλά και κανένας δεν μπορεί να τα κάνει  όλα λάθος.” Αγαπημένη μου  φράση από την τηλεοπτική σειρά “ Doctor House.”

Το να μπορείς  να παραδεχτείς ένα  λάθος είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο,  σημαίνει ότι  πρώτον,  το έχεις εντοπίσει και δεύτερον το έχεις αναγνωρίσει. Αν όμως εσύ επιμένεις  ότι αυτό που έχεις κάνει είναι σωστό παρά τις αντικειμενικές αποδείξεις για το αντίθετο,  τότε κανένας και τίποτα δε σε σώζει  από τον εθελούσιο εγκλεισμό σου στην αυταπάτη της ορθότητας σου .
Η διαχείρηση μας αποτυχίας ή ενός λάθους θα έπρεπε  με κάποιο τρόπο να διδάσκεται στα σχολεία . Θα ήταν ένα πολύ καλό εφόδιο στη φαρέτρα των εμπειριών του κάθε παιδιού και ένα μάθημα ζωής . Η  ικανότητα  να αναγνωρίζει την ευθύνη του στο λάθος, να μπορεί να ζητάει συγγνώμη και να προσπαθεί να επανορθώσει όπου είναι αυτό δυνατό, σε άλλες δε περιπτώσεις  να μπορεί να συμφιλιώνεται με τις συνέπειες  .
Μιλάμε για εκείνα τα λάθη  που δεν είναι αναστρέψιμα , τα κόκκινα λάθη.
Αυτά που όσο  πιο ψηλά βρίσκεσαι , όσο πιο προβεβλημένος,  όσο πιο κοντά στην  εξουσία, θα πρέπει να αποφεύγεις . Θα πρέπει να επιβάλλεις στον εαυτό σου  μια εσωτερική πειθαρχία και έναν αυτοπεριορισμό. Γιατί οι δικές σου προσωπικές λάθος αντιλήψεις μπορεί να αποδεικτούν καταστροφικές και οι συνέπειες να μην είναι εύκολο να οριοθετηθούν. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ποιος μπορεί να ορίσει το λάθος ή το σωστό όταν ο ίδιος ο ασκών την εξουσία πιστεύει ότι η δική του πεποίθηση είναι η σωστή;  Παράδειγμα ο σημερινός  πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας που εξακολουθεί να πιστεύει ότι η υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών ήταν μια σωστή και επιβεβλημένη κίνηση .
Σε αυτή την περίπτωση όχι μόνο διέπραξε το λάθος αλλά συνεχίζει να το υποστηρίζει, ρίχνοντας την ευθύνη σε αυτούς που διαφωνούν χαρακτηρίζοντας τους  με ανάρμοστο τρόπο . Καίτοι  εν αδίκω, προσπαθεί να εκλογικεύσει την ενέργεια του αυτή και να παρουσιάσει στους ξένους μια διαφορετική εικόνα από αυτήν που σωστά εισέπραξαν για  την αντίδραση του Ελληνικού λαού . Μιλώντας με τον  Γάλλο πρόεδρο Εμμανουήλ Μακρόν σε ένα διάλειμμα της  5ης Συνόδου των Χωρών του Νότου της ΕΕ που πραγματοποιήθηκε στην Κύπρο, ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτήρισε ακροδεξιούς και λαϊκιστές όσους αντιδρούν  με τη συμφωνία και συμμετείχαν στα συλλαλητήρια υποβιβάζοντας τη συμμετοχή σε μερικές δεκάδες χιλιάδες  . Αλλά δεν έμεινε εκεί , υπέπεσε σε μεγαλύτερο λάθος,  λέγοντας ψέμματα  όταν ο Γάλλος πρόεδρος τον ρώτησε αν η πλειοψηφία ήταν υπέρ της συμφωνίας απαντώντας καταφατικά  τη στιγμή που γνωρίζει ότι το 80% του λαού είναι αρνητικό και έδωσε τη χαριστική βολή με  τα λίγα αγγλικά που πρόλαβε να μάθει χαρακτηρίζοντας αυτούς που διαφωνούν ως διανοητικά υποδεέστερους ….

Αυτό λέγεται εμμονή στο λάθος χωρίς επιχειρήματα,  χρησιμοποιώντας ύπουλα μέσα για να παραπλανήσει του συνομιλητή του . Είναι αυτή η αλαζονεία της εξουσίας που μεταφράζεται σε αλαζονεία της ενοχής . Ο άνθρωπος που το δικό του  λάθος  προσπαθεί να παρουσιάσει ως σωστό, υποβιβάζοντας και εξευτελίζοντας τη  διαφορετική άποψη. Ο σημερινός πρωθυπουργός γίνεται ένας μεγάλος  καθρέφτης για να δουν τον εαυτό τους όλοι όσοι τον ψήφισαν και εξακολουθούν να τον υποστηρίζουν ….

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ