Αυτή την ταμπέλα αντίκρισαν τη Δευτέρα 12 Νοεμβρίου όσοι πέρασαν το οδόφραγμα της Δερύνειας που άνοιξε μετά από 44 χρόνια.
Γράφει η Μαρία Ε. Δημητρίου
Ανθρωποι με κουρελιασμένες τις ψυχές τους απο την αναμονή και την προσμονή περίμεναν να συναντήσουν και πάλι ένα κομμάτι από το παρελθόν τους .
Οι περισσότεροι κρατώντας στα χέρια φωτογραφίες των γονιών τους που δε βρίσκονται πια στη ζωή , θέλησαν με αυτό τον τρόπο να τους έχουν κοντά τους σε αυτό το ταξίδι της φαντασιακής επιστροφής . Οι τουρκοκύπριοι τους περίμεναν με δεντρύλια ελιάς στα χέρια . Τους καλοσώριζαν συμβολικά . Αλήθεια πόσο τραγικό να σε καλοσωρίζουν στο δικό σου σπίτι . Ένα σπίτι που δεν μπορείς καν να το πλησιάσεις , μόνο να του ρίξεις μια φευγαλέα ματιά από μακριά.
Οι εικόνες όμως σκληρές . Τα σπίτια στην Κάτω Δερύνεια μισογκρεμισμένα , ερειπωμένα και άδεια όπως τα άφησαν τότε .
Τυλιγμένα με συρματομπλέγματα και τη σφραγίδα του τούρκου εισβολέα .
Η απαγοήτευση φανερή στα πρόσωπα των ανθρώπων που ακροπατούσαν ανάμεσα στο χτες και το σήμερα . Ένα σήμερα άκρως διαφορετικό, ταριχευμένο από τον ξένο κατακτητή . Τα σπίτια τους ανήκουν πια σε στρατιωτική ζώνη, η πρόσβαση δεν είναι επιτρεπτή .
Προσπαθούν να αναβιώσουν τις μνήμες τους με φωτογραφίες του χωριού όπως ήταν παλιά, οι εκκλησίες, το σχολείο , τα σπίτια σε μια προσπάθεια να αναπαλαιώσουν το χρόνο αλλά μάταια, η πραγματικότητα στέκει εκεί απέναντι τους .
Λίγο πιο πέρα βρίσκονταν οι γονείς του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού των δύο παλλικαριών που έχασαν τη ζωή τους το 1996 από τους τούρκους εισβολείς, κοντά στο συγκεκριμένο οδόφραγμα . Και κείνοι κρατούσαν τις φωτογραφίες των παιδιών τους . Και στο δικό τους πρόσωπο η απαγοήτευση. Για άλλους λόγους όμως .
Το άνοιγμα του οδοφράγματος είναι μια μαχαιριά στη ψυχή τους . Το χώμα που ποτίστηκε με το αίμα των παιδιών τους δεν μπορεί να γίνεται πέρασμα προς την κατεχόμενη γη . Στο μέρος αυτό θα έπρεπε να υπάρχει ένα μνημείο που να θυμίζει τη θυσία των δύο ηρώων , τον άδικο θάνατο και των δύο από τις κατοχικές δυνάμεις και όχι να γίνεται πύλη εισόδου προς τα κατεχόμενα . Το παράπονο τους πνίγεται μέσα στις γιορτινές εκδηλώσεις , στο οδόφραγμα της Λεύκας – Απλικίου λίγο πριν ανοίξει η διέλευση πραγματοποιήθηκε μια σύντομη τελετή με κυπριακούς χορούς … Σαν εγκαίνια παράδοσης ενός καινούργιου δρόμου ! Στο πλαίσιο της δήθεν επαναπροσέγγισης των δύο λαών .
Αυτά τη Δευτέρα γιατί χτες Πέμπτη έκλεισαν 35 χρόνια από την ανακήρυξη του Ψευδοκράτους και αυτό γιορτάστηκε στα κατεχόμενα με στρατιωτικές παρελάσεις και διάφορες πανηγυρικές εκδηλώσεις όπως κάθε χρόνο από το 1983 .
Το Ψευδοκράτος που αποτελεί την κορυφή της πυραμίδας στο έγκλημα που λέγεται Τουρκική εισβολή και που ευτυχώς η διεθνής κοινότητα δεν αναγνώρισε εκτός από ορισμένες αρνητικές εξαιρέσεις . Που δεν παύει όμως να υπάρχει, να ενισχύεται και να πατρονάρεται από την Άγκυρα .
Και ενώ η Κυπριακή πλευρά ανοίγει τα οδοφράγματα ενισχύοντας έτσι με αυτό τον τρόπο οικονομικά την τουρκοκρατούμενη περιοχή, τα τουρκικά αεροπλάνα πετούσαν χτες πάνω από τη Λευκωσία υπενθυμίζοντας την υπεροχή τους και την παρουσία τους .
Ποια επαναπροσέγγιση μπορεί να επιτευχθεί με τον τουρκικό , κατοχικό στρατό να αλωνίζει προκλητικά και να δείχνει τα δόντια του; Πως να σβηστούν οι μνήμες της καταστροφής όταν οι ξενόφερτες δυνάμεις πανηγυρίζουν για το επίτευγμα τους και προμοτάρουν τη δυναμική τους ; Ποια πολιτική αυτοκαταστροφικής ανάφλεξης είναι αυτή, που οδηγεί την Κυπριακή πλευρά να ανοίγει και να ξεμπλοκάρει το ψευδοκράτος δίνοντας του υπόσταση και τροφοδοτώντας το οικονομικά με τους επισκέπτες ντόπιους και ξένους ;
Το πρόβλημα δε λύνεται με τη διάνοιξη των οδοφραγμάτων και τη δημιουργία τελωνείων, όταν χρειάζεται για να περάσεις στην κατεχόμενη γη σου να πρέπει να δείξεις ταξιδιωτικά έγγραφα, αναγνωρίζοντας έτσι με αυτό τον τρόπο την κυριαρχία του Ψευδοκράτους . Δε νομιμοποιείς εσύ ο ίδιος ως τετελεσμένα τα αποτελέσματα μιας εισβολής και μιας κατοχής .
Η ειρήνη που διαφημίζουν πολλοί δε θα έλθει με την παράδοση και το διαχωρισμό της Κύπρου σε δύο ανεξάρτητα κρατίδια . Δε θα ευλογήσουμε εμείς τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας . Αυτό που ζητήσαμε από τα Ηνωμένα Έθνη και εκείνοι το αποδέκτηκαν με τα ψηφίσματα τους δηλαδή τη μη αναγνώριση του Ψευδοκράτους το καταστρατηγούμε μόνοι μας δίνοντας του νομική υπόσταση .
Από το 2004 που άνοιξαν τα πρώτα οδοφράγματα δεν παρατηρήθηκε καμία ουσιαστική πρόοδος στο πρόβλημα του Κυπριακού ούτε καμία ουσιαστική επαναπροσέγγιση των δύο λαών . Γιατί ουσιαστικά το πρόβλημα όπως θα λέμε μέχρι τέλους, δεν υφίσταται ανάμεσα στον Ελληνοκυπριακό και τον Τουρκοκυπριακό λαό, αλλά το πρόβλημα υπάρχει με την Τουρκία , την εισβολή και την κατοχή .
Το μόνο που επιτυγχάνεται με το άνοιγμα των οδοφραγμάτων είναι να τονώνεται οικονομικά η κατεχόμενη πλευρά και με αυτό τον τρόπο να γίνεται και πιο αδιάλλακτη και πιο σκληρή στις διαπραγματεύσεις .
Το 1996 στο οδόφραγμα της Δερύνειας σκοτώθηκαν ο Τάσος Ισαάκ και ο Σολωμός Σολωμού από τους γκρίζους λύκους, το 2018 σκοτώθηκαν και πάλι από αυτούς που άνοιξαν το οδόφραγμα στο όνομα μιας παραξηγημένης ειρήνης .
