Όταν ο Αχιλλέας σκότωσε τον Έκτορα, τον έδεσε πίσω από το άρμα του και σέρνοντας τον, τον περιέφερνε γύρω από τα τείχη της Τροίας . Ύστερα πέταξε το νεκρό του σώμα έξω από τη σκηνή του άταφο και δεν άφηνε κανέναν να το παραδώσει στους Τρώες .
Όταν όμως ο γέρο Πρίαμος έπεσε στα πόδια του και με δάκρυα τον ικέτευε για τη σορό του παιδιού του, τότε η καρδιά του μαλάκωσε και το μίσος για τον άνθρωπο που του στέρησε τον αγαπημένο του φίλο Πάτροκλο υποχώρησε και επέτρεψε στον βασιλιά της Τροίας να παραλάβει τον πρωτότοκο γιο του για να τον θάψει.
Γράφει η Μαρία Ε. Δημητρίου
Ο σεβασμός στην ηλικία και στα άσπρα μαλλιά του πατέρα του αντιπάλου ανέδειξαν το ήθος και τη μεγαλοψυχία του Αχιλλέα και με την πράξη του αυτή ο άνθρωπος υπερίσχυσε του πολεμιστή.
Τον 8ο αιώνα π .χ όταν ακόμα οι άνθρωποι βρίσκονταν σε πρωτόγονες συνθήκες διαβίωσης όταν με το σίδηρο προσπαθούσαν να σκαλίσουν τη ζωή τους ο Όμηρος με τη λυρική του ποίηση μέσα από το έπος της Ιλιάδας, περιγράφει το πλαίσιο των αξιών εκείνης της εποχής και ποιεί ήθος δίνοντας υπόσταση σε έννοιες τόσο υψηλές , όπως είναι ο σεβασμός προς το γέροντα πατέρα που μόλις έχασε το παιδί του, ακόμα κι αν αυτός είναι ο χειρότερος εχθρός και του αναγνωρίζει το ιερό δικαίωμα να μπορεί να θάψει και να θρηνήσει τον νεκρό του.
Μερικούς αιώνες αργότερα ένας τραγωδός αυτή τη φορά, ο Σοφοκλής παρουσιάζει στο κοινό της Αθήνας , εικάζεται ότι παρουσιάστηκε στα Μεγάλα Διονύσια το 441,την ΑΝΤΙΓΟΝΗ . Μία γυναίκα που στάθηκε ενάντια στο κράτος εξουσία που εκπροσωπούσε ο Κρέοντας, βασιλιάς της Θήβας και θείος της , ο οποίος είχε διατάξει να παραμείνει άταφος ο αδελφός της Πολυδεύκης μια που είχε εκστρατεύσει εναντίον της πόλης του και εναντίον του αδελφού του Ετεοκλή.
Ο Πολυδεύκης ζητούσε να πάρει αυτό που του ανήκε και του στερούσε ο αδελφός του Ετεοκλής, την εκ περιτροπής βασιλεία της Θήβας όπως τους την είχε αφήσει ο πατέρας τους Οιδίποδας όταν εγκατέλειψε την πόλη.
Στα μάτια του Κρέοντα όμως ο Πολυδεύκης δεν ήταν ο αδικημένος αδελφός αλλά ένας προδότης και έπρεπε να τιμωρηθεί. Η Αντιγόνη από την άλλη ήθελε απλώς να κάνει το καθήκον της, απέναντι στον νεκρό αδελφό της και τους άγραφους νόμους, που ορίζουν ότι οι νεκροί πρέπει να θάβονται.
Αρκετούς αιώνες αργότερα, στις μέρες μας πια , στην εποχή της ψηφιακής τεχνολογίας και ενώ η Δύση φαινομενικά έχει εγκολπωθεί τις αξίες της Αρχαίας Ελλάδας έρχονται κάποια γεγονότα να αποδείξουν ότι ο χρόνος, η εποχή και η εξέλιξη, καμία σχέση δεν έχει με τις αξίες και τις συμπεριφορές.
Έχουν περάσει δέκα μέρες από τη δολοφονία του ομογενή Κωνσταντίνου Κατσίφα που έπεσε νεκρός μετά από πυρά που δέκτηκε στην καρδιά, την 28η Οκτωβρίου από τις ειδικές δυνάμεις της Αλβανικής αστυνομίας, κάτω από αδιευκρίνιστες ακόμα συνθήκες στους Βουλιαράτες της Βορείου Ηπείρου και όμως μέχρι τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο, η σορός του δεν έχει ακόμα παραδοθεί στους δικούς του για να προχωρήσουν στην ταφή του.
Η προσβολή του νεκρού όμως, δεν περιορίστηκε μόνο στην άρνηση να παραδοθεί το σώμα στην οικογένεια για να ταφεί , αλλά συνεχίστηκε, ή μάλλον το ένα ήταν συνέπεια του άλλου, με τη βεβιασμένη ιατροδικαστική εξέταση που έγινε για να συγκαλυφθούν στοιχεία που θα έδειχναν ξεκάθαρα τον τρόπο που ο Κωσταντίνος Κατσίφας έχασε τη ζωή του . Η ιατροδικαστική εξέταση που επετράπη τελικά σε σύμβουλο της οικογενείας του δολοφονηθέντος ήταν απλώς μια τυπική διαδικασία χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο.
Το αποκορύφωμα της ύβρης προς τον νεκρό όμως ήρθε με την ποινική δίωξη που άσκησε το Αλβανικό κράτος προς τον Κωνσταντίνο Κατσίφα , ένα γεγονός που έκανε αρχικά το δικηγόρο της οικογενείας Κώστα Γιοβανόπουλο να μιλά για μεταφραστικό λάθος, αφού μετά το θάνατο παύει οριστικά η όποια ποινική δίωξη .
Όμως αυτά συμβαίνουν σε πολιτισμένα κράτη και σε ευνομούμενες δημοκρατίες και όχι σε καθεστώτα που δε σέβονται τις εθνικές μειονότητες και προσπαθούν με όποιο τρόπο να τις εξοντώσουν.
Έτσι το καθεστώς Ράμα απάντησε με αυτό τον προκλητικό και από θέση ισχύος τρόπο , τις προηγούμενες μέρες στις ικεσίες της οικογένειας του νεκρού Βορειοηπειρώτη και αντί να τους δοθεί η σορός του παιδιού τους για να το κηδέψουν, κάλεσαν τον πατέρα του δολοφονημένου για ανάκριση …
Ο κύριος Γιοβανόπουλος μιλώντας στον ALFA για την παγκόσμια πρωτοτυπία να έχει ασκηθεί δίωξη σε έναν νεκρό, προκρίνει ότι ίσως το αλβανικό κράτος να θέλει να στραφεί οικονομικά εναντίον της οικογένειας του Κωνσταντίνου Κατσίφα και να αξιώσει αποζημίωση για απόπειρα ανθρωποκτονίας εναντίον αστυνομικών.
Αυτό θυμίζει κατάλοιπα και τακτικές καθεστώτος Χότζα, την εποχή που όταν κάποιος έλληνας προσπαθούσε να αποδράσει ο ίδιος εκτελείτο και την οικογένεια του την έστειλναν να δουλεύει στα ορυχεία της χώρας. Η πλήρης εξόντωση για να παίρνουν και οι υπόλοιποι το μάθημα τους και να κάθονται καλά ….
Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας δεν ήταν ο τρελός που πήρε το όπλο και άρχισε να πυροβολεί χωρίς λόγο . Ήταν η μια καταπιεσμένη ψυχή που με αυτό τον τρόπο προσπάθησε να αντιδράσει απέναντι σε ένα καθεστώς που καταπατά τα δικαιώματα του των ομογενών στη Βόρειο Ήπειρο . Μιας μειονότητας αφημένης στην τύχη της . Και όσοι είχαν κάποιες αμφιβολίες, με τη σημερινή στάση των Τιράνων παίρνουν την απάντηση τους . Παίρνουν μια μικρή γεύση για τα όσα βιώνουν οι κάτοικοι της Βορείου Ηπείρου .
Εξόφθαλμα εμπαίζουν και σκυλεύουν έναν νεκρό για να περάσουν ένα μήνυμα προς την μειονότητα . Δείτε τι έπαθε , τα ίδια θα πάθετε και σεις και η Ελληνική πλευρά παραμένει παθητική να παρακολουθεί τις εξελίξεις όπως τις ορίζει το κράτος της Αλβανίας . Ο κ Κοτζιάς όσο ήταν ακόμα υπουργός εξωτερικών ήταν διατεθιμένος να λύσει τα προβλήματα με την Αλβανία όπως έλεγε αν έκανε όμως κάτι για τους έλληνες της Βορείου Ηπείρου ίσως τώρα ο Κωνσταντίνος Κατσίφας να ήταν ζωντανός .
Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας ήταν μόνος αφημένος στην τύχη του απο τη μητέρα Πατρίδα , γι αυτό σήκωσε το όπλο , τώρα νεκρός αποδεικνύεται ότι είναι πιο μόνος .. Η μητέρα πατρίδα απλώς παρατηρεί.
