Στο Θέατρο Παλλάς τη Δευτέρα 29 και την Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2018, ώρα 9.00 μμ, ο Σταμάτης Σπανουδάκης θα παρουσιάσει σε δύο μοναδικές συναυλίες κομμάτια από το νέο δίσκο του με τίτλο «Ψυχή μου, μη λυγίζεις», μαζί με τις πιο αγαπημένες μουσικές στιγμές του. Χορηγός επικοινωνίας των συναυλιών του Στ. Σπανουδάκη είναι το ThePresident.gr
«Ένας στίχος του 2003 που γίνεται τραγούδι, που γίνεται δίσκος, που γίνεται συναυλία. Μια «κουβέντα» μυστική που καλεί στην έσω ζωή και στην αποφυγή των καθημερινών παγίδων του «κόσμου». Μια μουσική γλυκιά μα κι αντρειωμένη, μια μελωδική ανάσα σε όσα μας ταλαιπωρούν και μας τρομάζουν. Σε όσα γίνονται γύρω και μέσα μας. Εκούσια και ακούσια», τονίζει ο Σταμάτης Σπανουδάκης.
«Έλληνες, πιο ψηλά τα κεφάλια! Τα ρητά των προγόνων μας που «αίμα, δάκρυ και θυσίες σου ζητάνε», η «Φοβερά Προστασία», η παρηγοριά που απλόχερα μας δίνεται και η αιώνια παρουσία, που ζητάει επίμονα, αλλά ευγενικά, να ανοίξεις επιτέλους την πόρτα της καρδιάς σου. Μία συναυλία, λοιπόν, με καινούργια κομμάτια και παλιότερες αγαπημένες στιγμές, σε μια «λάθος εποχή» που αποδεικνύεται, όμως, τόσο κατάλληλη για όσους τον «αγώνα τον καλό αγωνίζονται» καταλήγει ο γνωστός δημιουργός.
Από τα έσοδα της συναυλίας θα ενισχυθούν τα παιδικά ιδρύματα της Ιεράς Μητρόπολης Σιγκαπούρης και Νοτίου Ασίας. Συγκεκριμένα, θα δοθούν για την εκπαίδευση, τη στέγαση και την ιατρική περίθαλψη 1.000 παιδιών στο Μεντάν της Ινδονησίας, όπου η Ιερά Μητρόπολη λειτουργεί 5 σχολεία (νηπιαγωγείο, δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο, πολυτεχνική σχολή), οικοτροφείο και νοσοκομείο. Με αυτή την φροντίδα, τα παιδιά από τις φτωχογειτονιές του Μεντάν διασώζονται από τις συμμορίες, την κακοποίηση, τα ναρκωτικά και την εγκληματικότητα, και μορφώνονται, ώστε να ζήσουν ως ενήλικες στην πατρίδα τους και να μην αναγκαστούν να πάρουν τον επικίνδυνο δρόμο της παράνομης μετανάστευσης.
Ολόκληρη η συνέντευξη του μεγάλου συνθέτη:
O τίτλος των δύο συναυλιών στο Παλλάς είναι «Ψυχή μου μη λυγίζεις». Μήνυμα για όσους έχουν λυγίσει στα τελευταία χρόνια της κρίσης ή κάτι ευρύτερο;
Θα έλεγα πιο πολύ για όσους αγωνίζονται ακόμη να παραμείνουν άνθρωποι, απογοητευμένοι από όσα γύρω τους, αλλά και πολλές φορές μέσα τους, γίνονται. Μία «ένεση» κουράγιου και αισιοδοξίας από κάποιον που τα έχει ανάγκη όσο και αυτοί.
Ένας παλαιότερος στίχος αφορμή για νέα δισκογραφική δουλειά. Με αφορμή και το βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα με τους στίχους των τραγουδιών σας, νιώθετε και στιχουργός πέρα από συνθέτης;
Παρ’ όλο που έχω γράψει όλους τους στίχους, όπου η μουσική μου το χρειάζεται, είτε είναι τραγούδια είτε χορωδιακά, δεν αισθάνομαι στιχουργός. Απλά, βάζω τα κατάλληλα, κατ‘ εμέ, λόγια στη μουσική μου. Μου φτάνει ο τίτλος του συνθέτη. Είναι ήδη αρκετά βαρύς.
Μετά από τόσα χρόνια πετυχημένης καριέρας, υπάρχει όνειρο που δεν εκπληρώθηκε;
Βέβαια. Αλλοίμονο αν είχα φτάσει το όνειρό μου, ή τον ιδανικό μου ήχο. Ό,τι έχω κάνει, είναι ένα βήμα ή μια απόπειρα να τα αγγίξω. Δεν νομίζω ότι ποτέ θα γίνει αυτό. Αλλά η διαδικασία και η ελπίδα με σπρώχνουν να συνεχίζω.
Tελικά, η έμπνευση είναι άνωθεν δώρο, ή αποτέλεσμα συστηματικής δουλειάς;
Και τα δύο. Η έμπνευση είναι η τόσο πολύτιμη «στιγμή», για την οποία πολλά θυσιάζεις, και η δουλειά είναι το καθημερινό «εργόχειρο», που σε κρατάει συγκεντρωμένο και έτοιμο να τη δεχτείς. Από τον Θεό, κατ’ εμέ.
Γιατί δεν πειραματίζεσθε με νέα «υλικά» στις μουσικές εμπνεύσεις σας; Εννοώ πνευστά, εναλλακτικά όργανα, μουσικούς δρόμους που θα αγκάλιαζε και η νεολαία;
Πώς, χωρίς να περιαυτολογίσω, να σας πω ότι όλα αυτά τα έχω από χρόνια κάνει; Όσο για το τι «αγκαλιάζει» η νεολαία, αυτό αλλάζει κάθε ένα ή δύο χρόνια. Προτιμώ, και ως χαρακτήρας και ως συνθέτης, το παντοτινό από το εφήμερο. Το ζητούμενο για μένα πάντα είναι το καλό ή η ομορφιά με όποιο κόστος.
Θεωρείτε τον εαυτό σας καλόγερο της μουσικής; Γιατί χρειάζεται τόση μοναχικότητα ο καλλιτέχνης; Mήπως ο ερημητισμός σας επηρεάζει την επικαιροποίηση του έργου σας;
Όλοι οι σοβαροί δημιουργοί ήταν, είναι και θα είναι μοναχικά άτομα. Άλλον τρόπο δεν γνωρίζω. Δουλειά και ησυχία και ξύπνιος και κοιμισμένος το μυαλό σου να είναι στη μουσική και στο παρακάτω. Περί επικαιροποιήσεως δεν γνωρίζω. Αν υπήρχε τρόπος, θα τον ακολουθούσαν όλοι.
Πόσο αυστηρός είστε με τον συνθέτη Σταμάτη Σπανουδάκη; Απορρίπτετε εύκολα κάποια κομμάτια σας;
Νομίζω πολύ. Πετάω τα περισσότερα. Αν αργότερα, σε λίγο καιρό ή λίγα χρόνια, μου ξανάρθουν, τότε τα χρησιμοποιώ. Εξαιρούνται οι σπάνιες και πολύτιμες φορές, που αμέσως αναγνωρίζω το καλό που είναι πάνω από εμένα.
Ποιον θεωρείτε ως το μεγαλύτερο δάσκαλό σας και γιατί;
Τούς Beatles, γιατί με συγκλόνισαν και μου έδειξαν ένα δρόμο, που για πολλά χρόνια περπάτησα. Μετά ήρθαν οι κλασσικοί συνθέτες, που μου έδειξαν με την ομορφιά και τον πλούτο τους, το πόσα λίγα ξέρω, και, τέλος, οι Βυζαντινοί υμνωδοί, που ξεκλείδωσαν τους κώδικες που κουβαλούσα, εν αγνοία μου, μέσα μου.
Tι έχετε να πείτε σε όσους σας θαυμάζουν για το έργο σας, αλλά απορρίπτουν τις ιδέες σας;
Τίποτε, πέραν μιας γλυκιάς και καλοπροαίρετης, συγνώμης. Μέσα στο «έργο» μου, άλλωστε, κρύβονται όλες οι «ιδέες» μου. Απορώ πώς δεν τις ακούν.
