Η πιο σκοτεινή ώρα, έλεγε ο Ουίνστολ Τσόρτσιλ, είναι λίγο πριν από το χάραμα.
Και αν η ρήση αυτή εμπεριέχει έστω και ένα ψείγμα αληθείας, τότε σίγουρα βρισκόμαστε λίγο πριν από την ώρα που το φως θα αρχίσει να απλώνει δειλά δειλά τις ακτίνες του , γιατί είναι πια βέβαιο ότι ζούμε στο πιο βαθύ σκοτάδι που γνώρισε ποτέ η χώρα σε καιρό ειρήνης.
Γράφει η Μαρία Ε. Δημητρίου
Γιατί τα πράγματα στον πόλεμο είναι λίγο πολύ προκαθορισμένα δεν υπάρχουν γκρίζες σκιές, ξέρεις ότι ο εχθρός είναι ο απέναντι οι ρόλοι είναι ξεκάθαροι και συ βρίσκεσαι σε ετοιμότητα. Σε αυτή την περίπτωση της δημοκρατικής περιόδου η πόλη εάλω εκ των έσω , αυτή η κυβέρνηση ήρθε πανηγυρικά κρατώντας ένα καινούργιο λάβαρο και με μια καινούργια εκδοχή που ενθουσίασε τα πλήθη που την αντιμετώπισαν ως σωτήρα.
Βλέπετε αυτό που έρχεται είναι πάντα ντυμένο περισσότερο με τις δικές μας προσδοκίες παρά με τις δικές του υποσχέσεις. Και αυτό δεν παίζει μόνο στην πολιτική αλλά και στην προσωπική ζωή, μόνο που εκεί η όποια ζημιά, λέγεται απλώς ερωτική απαγοήτευση , στην άλλη περίπτωση όταν μια ολόκληρη χώρα πέφτει συντονισμένα στον έρωτα ενός καινούργιου μορφονιού που στο τέλος την εξαπατά, λέγεται εθνική τραγωδία.
Και αυτή την τραγωδία ζούμε αυτή τη στιγμή χάρη στην ευγενική χορηγεία του κάθε ψηφοφόρου που πριμοδοτεί πάντα αυτόν που θα προσεγγίσει τις επιθυμίες του, ποτέ εκείνον που θα του πει την αντικειμενική αλήθεια. Και οι πολιτικοί το γνωρίζουν αυτό και άλλοι λένε καταφανώς ψέματα και άλλοι προσπαθούν να στρογγυλέψουν τις γωνίες να μην ενοχλούν τους ψηφοφόρους , γιατί ο ψηφοφόρος είναι δύναμη και είδος με ιδιαίτερες ευαισθησίες που πρέπει να προσεχθεί τουλάχιστον μέχρι τις εκλογές. Μετά δε χρειάζονται και πολλά πολλά και τον πετάνε στη γωνία μέχρι να περάσει ο καιρός να τον ξαναχρειαστούν και να τον βγάλουν από κει που στο μεταξύ θα τον έχουν έχουν κάνει οι αράχνες ένα με τον ιστό τους .
Αλλά τον τελευταίο καιρό αυτό με το σκοτάδι δεν ήταν απλώς ένας τρόπος να περιγράψεις θεωρητικά την καταστάση στη Ελλάδα αλλά έγινε μια πραγματικότητα που γύρισε τη χώρα δεκαετίες πριν, μέσα στο αποκορύφωμα της τουριστικής περιόδου . Η Ύδρα έμεινε χωρίς ρεύμα και οι τουρίστες αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν όπως όπως αναζητώντας βήμα προς τον πολιτισμό, δημιουργώντας τεράστιες ζημιές στους επαγγελματίες του νησιού που έβλεπαν τα καταλύματα τους να αδειάζουν και τα μαγαζιά τους να μην μπορούν να λειτουργήσουν.
Η κατάσταση με τα κουνούπια και τον ιό του Δυτικού Νείλου γίνεται όλο και χειρότερη με τους θανάτους να πληθαίνουν αλλά η είδηση περνά φευγαλαία αφού κανένας από τους υπεθύνους δε δείχνει να ανησυχεί, ούτε φαίνεται να τους απασχολεί και ιδαίτερα, ένας θάνατος πάνω ένας κάτω, τώρα που συνηθίσαμε το θανατικό δε θα αλλάξει και πολύ στο επικοινωνιακό κομμάτι σκέφτονται . Γιατί μόνιμη σκέψη τους είναι σε ποιο βαθμό θα επηρεαστεί η εικόνα τους τίποτα άλλο. Όχι πως θα λυθεί ένα πρόβλημα, αλλά πόση ζημιά θα τους δημιουργήσει ένα πρόβλημα γιατί, για τη λύση ξέρουν πως δεν το κατέχουν το άθλημα.
Η περιφερειάρχης κυρία Δούρου όσο περνά ο καιρός κάνει την παρουσία της πιο εμφανή και βγαίνει στην αντεπίθεση για να καλύψει την απουσία της την ώρα της μάχης και τις δικές της ευθύνες. Με περίσσιο θράσος μιλάει για ιδεολογικές μήτρες που δημιούργησαν τις προϋποθέσεις της …καταστροφής της 23ης Ιουλίου . Συνεχίζει τον ίδιο διχαστικό λόγο του αρχηγού και πρωθυπουργού της ελπίζοντας ότι έτσι θα παραπλανήσει το πλήθος . Και επειδή η αλλαζονεία είναι ίδιον των ρηχών ανθρώπων δεν παραλείπει να κάνει και τα αστειάκια της, γιατί έχουμε και ένα πνεύμα να επιδείξουμε βρε αδελφέ , ποστάροντας κόλυβα θέλοντας να ειρωνευτεί αυτούς που προώθησαν τη λαθασμένη είδηση για το θάνατο του Γαβρά . Η κυρία που δεν ξέρουμε αν θα πάει έστω και σε ένα μνημόσυνο στις 40 μέρες των θυμάτων στο Μάτι για να πάρει τα δικά τους κόλυβα …
Γνωρίζουν όμως ότι έχουν αποκαλυφθεί πια, ότι η ανικανότητα τους έχει γίνει πασιφανής ότι μια ολόκληρη χώρα έχει διαλυθεί σε όλους σχεδόν τους τομείς από τους πειραματισμούς και την απραγμοσύνη τους . Όμως συνεχίζουν ακάθεκτοι το καταστροφικό τους ταξίδι γιατί ξέρουν ότι ο δρόμος τελειώνει αλλά θέλουν να τον περπατήσουν μέχρι το τέλος να βολέψουν όποιον προλαβαίνουν και μαζί να καταστρέψουν ότι απόμεινε.
Και σε αυτό το πλαίσιο κινείται και ο ανασχηματισμός που έγινε διανθισμένος με καινούργια στοιχεία από τα παλιά και μια καινούργια είσοδο από τα δεξιά της κυρίας Παπακώστα η οποία αποδέχθηκε τη θέση της υφυπουργού προφανώς γιατί εκτιμά τον κ Τσίπρα και την μέχρι τώρα πορεία του και θέλει να τον βοηθήσει να ολοκληρώσει το έργο του …
Ο ντόρος που ακολούθησε την υπουργοποίηση της κυρίας Νοτοπούλου και η όλη παραφιλολογία που ανεπτύχθη ουδόλως με απασχολεί , θα κριθεί και αυτή για το έργο της αν και πηγαίνει σε ένα υπουργείο που ο ίδιος ο αρχηγός της το έχει κάνει άνευ χαρτοφυλακίου , τη δε Μακεδονία την έχει χαρίσει όσο για τη Θράκη τη διαπραγματεύεται…
Ενώ ο καινούργιος υπουργός δικαιοσύνης έχει εμπλακεί σε υποθέσεις τρομοκρατίας και αυτό από μόνο του δεν είναι κακό γιατί και τους τρομοκράτες κάποιος πρέπει να τους υπερασπιστεί στην τελική, είναι όμως και αυτή η αδυναμία που έχει η κυβέρνηση προς τη γνωστή παρεούλα και το κλείσιμο του ματιού με τις πρόσφατες μεταφορές από φυλακές υψίστης ασφαλείας σε τόπους χλοερούς και αεράτους στις εξοχές που περιπλέκουν την κατάσταση και δείχνουν ότι τίποτα δεν τους σταματά και δεν κρατάνε και τα προσχήματα πια άλλωστε έτσι κι αλλιώς ο χρόνος που τους απομένει είναι αφαιρετικός .
Το τελευταίο ξέσπασμα μιας κυβέρνησης που παραπατάει λίγο πριν ο πρωθυπουργός ανέβει στην Διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης για να πει τι ; Να μοιράσει κουβερτούλες και να διηγηθεί άλλο ένα κακογραμμένο παραμύθι για τους αφελείς που δυστυχώς ακόμα εξακολουθούν να είναι αρκετοί…
