today-is-a-good-day
23.5 C
Athens

Ο νεοφιλευθερισμός του ΣΥΡΙΖΑ

Γράφει ο Νίκος Σίμος

Παρακάμπτοντας το πραγματικό περιεχόμενο της έννοιας του νεοφιλελευθερισμού που ως καραμέλλα πιπιλίζεται από τα χείλη των κρατιστών, ας τον προσεγγίσουμε από μία άλλη σκοπιά. Όχι αυτήν των μέσων που ως οικονομική πολιτική  χρησιμοποιεί, αλλά του αποτελέσματος που επιφέρει και το οποίο χρησιμοποιούν για να τον καταδικάσουν όσοι είναι εναντίον του.

*Γράφει ο Νίκος Σίμος

Κατ’ αρχάς ως προς την διαστρέβλωση του, να πούμε ότι μέχρι και ο Φουκώ τον είχε επικαλεσθεί, όχι για να τον καταδικάσει αλλά, ως μία οικονομολογική προσέγγιση που βρίσκεται μεταξύ του καπιταλισμού και του σοσιαλισμού.

Αν ο νεοφιλευθερισμός, ως πολιτική,  φέρει κατά την εφαρμογή του -όποτε φέρει-  κακά αποτελέσματα, είναι καταδικαστέος και απορριπτέος, αλλά με μεγάλη ευθύνη των κυβερνήσεων που τον εφαρμόζουν ενδεχομένως με λάθος τρόπο. Ποιος –ειδικά σήμερα στην Ελλάδα- απορρίπτει την δραστική μείωση των φόρων –όπως επιτάσσει ο νεοφιλελευθερισμός- σε μία περίοδο που η αριστερή κυβέρνηση έχει «γονατίσει» την ελληνική κοινωνία με συνεχείς και αυξημένους φόρους;

Ποιος απορρίπτει την μείωση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του κράτους που συντηρούν κακοδιαχειριζόμενες και προβληματικές επιχειρήσεις που επιβιώνουν επειδή τις πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος;

Ποιος Έλληνας, ειδικώς δε ελεύθερος επαγγελματίας και όχι μόνο, δεν θέλει τον περιορισμό της γραφειοκρατίας που καταδυναστεύει τους πολίτες, είναι συνώνυμη της διαφθοράς, όσον αφορά δε τις επιχειρήσεις τις αναγκάζει να μεταφέρουν την έδρα της στο εξωτερικό;

Ποιος δε θέλει μείωση κρατικών δαπανών που τις πληρώνει πλέον και ο χαμηλού εισοδήματος πολίτης; Και, τέλος, ποιος δεν θεωρεί ότι οι παρεμβάσεις του κράτους –όπως τουλάχιστον τις έχουμε βιώσει στην Ελλάδα- για τα προβλήματα της κοινωνίας, περισσότερα προβλήματα προκαλούν απ’ όσα επιλύουν;

Ας αξιολογήσουμε λοιπόν, όπως προαναφέρθηκε, τον νεοφιλευθερισμό όχι από το τι προβλέπει να γίνει αλλά από τα ενδεχόμενα κακά αποτελεσματά του, σε εκείνες μάλιστα τις περιπτώσεις που αφήνει, υποτίθεται, ανεξέλεγκτη τη δράση της αγοράς. Οπότε κατά τους πολέμιούς του οι κοινωνίες εξουθενώνονται διότι κυριαρχεί, υποτίθεται, το κέρδος έναντι της κοινωνικής πρόνοιας.

Μια και αξιολογούμε επομένως από το αποτέλεσμα τον νεοφιλελευθερισμό, τα οικτρά για την ελληνική κοινωνία αποτελέσματα της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύουν τον δικό του… νεοφιλελευθερισμό. Διότι είναι ίδια τα αποτελεσματα! Και τα προς τρίτον ίσα και αλλήλοις ίσα.

Εξουθενωμένη κοινωνία, όχι από τις αδηφάγες αγορές αλλά από ένα αδηφάγο σε φόρους κράτος.

Έλλειψη κοινωνικής πρόνοιας, όχι διότι ευνοείται, υποτίθεται ο ιδιωτικός τομέας αλλά  διότι οι κρατικές υπηρεσίες έχουν καταρρεύσει και το βλέπει κανείς στον τομέα της δημόσιας Υγείας. Μήπως με την κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος –που άλλοι εβαλαν τον θεμέλιο λίθο αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ αποδείχτηκε ανίκανος να αντιμετωπίσει το πρόβλημα- προς τις ιδιωτικές εταιρίες δεν εξωθείται ο πολίτης;

Επειδή η γραφειοκρατία είναι κατ’ εξοχήν φαινόμενο του κρατισμού –τον οποίο εκπροσωπεί επαξίως ο ΣΥΡΙΖΑ- παραμένει και η διαφθορά σε υψηλά επίπεδα με συνέπεια οι μεν έχοντες και κατέχοντες να μην αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα εν αντιθέσει προς τους ήδη φτωχοποιημένους που αυξάνονται συνεχώς που δεν μπορούν να προωθήσουν υποθέσεις τους …ελλείψει χρηματων.

Συμπέρασμα. Δεν υπάρχουν κακές θεωρίες αλλά ανίκανες κυβερνήσεις. Με πρωταγωνιστή τον ΣΥΡΙΖΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ