Να μην τους σκορπάς τους ανθρώπους, να μην τους μεταχειρίζεσαι σαν χαρτομάντιλα αλλά σαν τα μαντίλια τα παλιά, τα φτιαγμένα από ύφασμα που τα έπλεναν και τα σιδέρωναν και κολλαριστά – κολλαριστά τα έβαζαν στην τσέπη του σακακιού τους οι άντρες, να φαίνονται, ή στη τσάντα τους οι κυρίες για να τα επιδείξουν με την πρώτη ευκαιρία.
Της Μαρίας Ε. Δημητρίου
Να επενδύεις στις σχέσεις, όσο μπορείς πιο πολύ, μη σου πω ότι αυτή είναι η καλύτερη μετοχή, αυτή που δε θα εκπέσει ποτέ σε κανένα χρηματιστήριο αξιών.
Και να τους διαλέγεις τους ανθρώπους, μην το φοβηθείς αυτό, επιβάλλεται, που και που να κάνεις και ένα γερό ξεκαθάρισμα , κάτι σαν αυτό που κάνουν κάποιοι στο λογαριασμός τους στο facebook και το ανακοινώνουν μετά, από τόσοι μείναμε τόσοι, αν με διαβάζετε σημαίνει ότι είστε από τους τυχερούς…
Καλά δεν είπαμε και ακριβώς έτσι δε χρειάζεται να το διατυμπανίζεις, πάνω κάτω στο περίπου.
Ο Αμερικανός συγγραφέας Έλμπερτ Χάμπερτ έλεγε ότι “ φίλος είναι αυτός που γνωρίζει τα πάντα για σένα και παρόλα αυτά ακόμα σε συμπαθεί”. Μεγάλη κουβέντα είπε, δεν ξέρω αν συνειδητοποίησε το βάρος της όταν την σκεφτόταν. Να σε ξέρουν όπως πραγματικά είσαι και παρόλα αυτά όχι να σε ανέχονται αλλά να σε συμπαθούν, ευτυχώς που δεν είπε να σε αγαπούν θα το είχε φτάσει στην υπερβολή. Παρόλα αυτά και η συμπάθεια μια χαρά είναι γιατί δηλώνει ότι ο άλλος συμπάσχει μαζί σου, δηλαδή μοιράζεται το πρόβλημα σου, είναι δίπλα σου.
Γιατί είναι σημαντικό να έχεις ανθρώπους που να είναι δίπλα σου . Δεν το καταλαβαίνεις παρά μόνο όταν χρειαστεί να το ζήσεις. Και τότε συνειδητοποιείς επί του πρακτέου πια και όχι στη θεωρία τη μαγική δύναμη που έχει αυτή η σχέση . Όταν κάποιος άλλος αντί για σένα θα επιλύσει διάφορα προβλήματα , όταν θα σου πάρει λίγα γραμμάρια από το βάρος που σε βασανίζει , όταν μέσα στην απόγνωση σου θα σε κτυπήσει στην πλάτη και θα σου πει “ εντάξει μπορούσε να ήταν και χειρότερα …”
Είναι εκείνη τη στιγμή που όντας συναισθηματικά ευάλωτος αφήνεσαι να σε οδηγήσουν οι άλλοι , φτάνει να υπάρχουν αυτοί οι άλλοι γιατί αν δεν υπάρχουν τότε είσαι χαμένος όχι από χέρι αλλά πριν μοιραστεί η τράπουλα …
Πόσοι άνθρωποι δεν επέλεξαν το τέλος , επειδή τη δύσκολη εκείνη ώρα δε βρέθηκε δίπλα τους ένας άνθρωπος να τους ακούσει , να δείξει ότι νοιάζεται πραγματικά , να τους βάλει στη διαδικασία μιας διαφορετικής προοπτικής.
Στην Αυστραλία ο Donald Teylor έσωσε κατά τη διάρκεια 45 ετών 160 ανθρώπους που είχαν πρόθεση να βάλουν τέρμα στη ζωή τους κάνοντας τους μόνο μια ερώτηση . Ο Teylor έτυχε να μένει κοντά σε ένα πολύ γνωστό βράχο στο Σίδνευ της Αυστραλίας που ονομαζόταν The Gap και έγινε γνωστός γιατί πολλοί άνθρωποι έφταναν εκεί με σκοπό να τερματίσουν τη ζωή τους .Ο Teylor όπως είχε δηλώσει ο ίδιος δεν μπορούσε να παραμείνει αμέτοχος , πλησίαζε τους υποψήφιους αυτόχειρες και τους ρωτούσε αν μπορεί να κάνει κάτι γι αυτούς και ύστερα τους ζητούσε να τον ακολουθήσουν μέχρι το σπίτι του για να πιουν ένα φλυτζάνι τσάι.
Αυτή η απλή ερώτηση που στην ουσία ήταν χωρίς αντίκρισμα αλλά έδειχνε τη ζεστασιά και το νοιάξιμο από έναν ξένο προς εκείνους έκανε τους περισσότερους να εγκαταλείπουν τη μακάβρια ιδέα του θανάτου.
Γι αυτό φρόντισε να επιλέγεις τον άνθρωπο από άλλα αγαθά , γιατί τη δύσκολη ώρα που το μυαλό μπορεί να μη λειτουργήσει σωστά δεν είναι αυτά που θα σου μιλήσουν , δεν είναι αυτά που θα σε ταρακουνήσουν αλλά η φωνή της λογικής , της ενσυναίσθησης, η βεβαιότητα της παρουσίας κάποιου άλλου που θα κάνει περισσότερο υποφερτό το όποιο πρόβλημα .
Και να μάθεις να μοιράζεσαι , τα συναισθήματα, τις σκέψεις σου τους φόβους και τις αγωνίες σου να μην τα κρατάς μέσα σου γιατί βρίσκουν έδαφος και μεγαλώνουν και βγάζουν ρίζες και μετά είναι δύσκολο να τα ξεριζώσεις γίνονται ένα με σένα και δεν μπορείς να τα διαχωρίσεις από τον εαυτό σου. Το πρόβλημα γίνεται εσύ .
Μην περιμένεις να είσαι πάντα ο δυνατός και οι δυνατοί λυγίζουν κάποιοι στιγμή, έτσι είναι φτιαγμένος ο άνθρωπος να λυγίζει για να μην σπάσε, φτάνει να υπάρχει δίπλα κάποιο στήριγμα που όσο μικρό κι αδύνατο κι αν είναι μπορεί τη δεδομένη στιγμή να σε βοηθήσει να κοιτάξεις και πάλι τη ζωή κατάματα και να την ερωτευτείς από την αρχή.
Γι αυτό να κρατάς εφεδρείες στη ζωή σου ακούς ;
