Ο σεβασμός στο περιβάλλον αποτελεί ζήτημα πρωταρχικής σημασίας για όλους, δεσμεύοντάς μας παράλληλα για στοχευμένες δράσεις ελαχιστοποίησης των επιπτώσεων στο περιβάλλον. Ειδικά στην εποχή μας η διατήρηση βιώσιμων συνθηκών στο περιβάλλον αποτελεί βασική προϋπόθεση εξέλιξης και προόδου.
του Κωνσταντίνου Κανελλάκη*
Σε αυτό το πλαίσιο υπάρχουν συγκεκριμένες μέθοδοι, όπως η μείωση των αποβλήτων και η ορθολογική διαχείρισή τους μέσω της επαναχρησιμοποίησης και της ανακύκλωσης, η ορθή χρήση φυσικών πόρων και η υιοθέτηση σύγχρονων μεθόδων και τεχνικών εξοικονόμησης ενέργειας. Η εμφατική ενημέρωση και ευαισθητοποίηση παράλληλα με τη συνεχή εκπαίδευση της κοινωνίας σε θέματα περιβάλλοντος και ανακύκλωσης καθώς επίσης η πλήρης εναρμόνιση των παραγωγικών μονάδων με την Εθνική και τη Διεθνή Νομοθεσία, αποτελούν τους βασικούς άξονες που πρέπει να κινηθούμε τα επόμενα χρόνια. Κοντά σε αυτά ας προστεθεί και η εισαγωγή του μαθήματος περιβαλλοντικής συνείδησης στο ελληνικό σχολείο ώστε οι νέοι μαθητές να αποκτήσουν περιβαλλοντική κριτική σκέψη.
Ο 21ος αιώνας, αναμφίβολα, είναι ο αιώνας της ανακύκλωσης. Τον περασμένο αιώνα το πλαστικό και οι εφαρμογές του, συνέβαλλαν στην βελτίωση της καθημερινότητας του ανθρώπου με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Τώρα, έχουμε ένα νέο στοίχημα μπροστά μας το οποίο είναι η σωστή διαχείριση των καταναλωτικών προϊόντων. Σε μια εποχή που την διακρίνει η υπερκατανάλωση, είναι αναγκαίο ως κοινωνία να αποκτήσουμε τις απαραίτητες δομές και σε συνδυασμό με τη συνεχή εκπαίδευση να μπορέσουμε να διαχειριστούμε το αμέσως μεγαλύτερο θέμα μετά την εξάντληση φυσικών πόρων και την αλλοίωση του θαλάσσιου συστήματος: την διαχείριση δηλαδή των δικών μας απορριμμάτων .
Η συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων φορέων είναι απαραίτητη. Τα κινήματα οικολογικής ευαισθησίας, ο πολίτης, τα ινστιτούτα έρευνας, το κράτος, η τοπική αυτοδιοίκηση και βεβαίως η βιομηχανία, είναι δεδομένο ότι πρέπει να λειτουργούν ομαδικά προς μια τέτοια κατεύθυνση. Οι δύο βασικοί άξονες του προγράμματος είναι η ανακύκλωση και η επαναχρησιμοποίηση. Αγκυλώσεις του παρελθόντος δεν πρέπει να αποτελέσουν τροχοπέδη στην εξέλιξη των πραγμάτων αλλά να καταστούν μάθημα για όλους έτσι ώστε να επιτευχθεί αυτός ο αναντίλεκτα φιλόδοξος στόχος που είναι σε εξέλιξη. Οι κανόνες και τα όρια πρέπει να αφορούν τους πάντες.
Άλλωστε, το περιβάλλον δεν μπορεί να αποτελέσει πεδίο μικροπολιτικής αντιπαράθεσης και ανάπτυξης προσωπικών στρατηγικών. Για αυτό η θεωρία πρέπει να συναντηθεί με την πράξη και να δημιουργήσει τις λύσεις στις νέες προκλήσεις.
Είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε πως λύσεις υπάρχουν και μάλιστα αρκετά εύκολες, ευέλικτες και άμεσα εφαρμόσιμες. Το μόνο που χρειάζεται είναι οι αποφάσεις και η συνεργασία. Η ποινικοποίηση υλικών και ο αφορισμός δημιουργούν αδιέξοδα με αρνητικό αποτέλεσμα στην ιδία μας την ζωή. Δεν υπάρχει η πολυτέλεια για αδιέξοδα τον 21ο αιώνα. Ας αναλογιστούμε τι έχουμε να προσφέρουμε στις νέες γενιές όταν η συνεργασία όλων στεφθεί με επιτυχία. Ας αναλογιστούμε τις τεράστιες δυνατότητες του πλαστικού, της ανακύκλωσης και της επαναχρησιμοποίησης, με κύριο αποτέλεσμα την βοήθεια που θα προσφέρουν στην κοινωνία, στο περιβάλλον και στην καθημερινότητα μας. Τότε, πραγματικά, θα έχουμε κάνει τα απαραίτητα βήματα για την συγκρότηση μίας νέας περιβαλλοντικής συνείδησης μακριά από τις ιδεοληψίες του παρελθόντος.
*Ο Κωνσταντίνος Κανελλάκης είναι Πρόεδρος & Διευθ. Σύμβουλος της Βιομηχανίας Ανακύκλωσης Πλαστικων «Κ. ΚΑΝΕΛΛΑΚΗΣ Α.Ε»
