Του Βαγγέλη Μωυσή
Πολύ χάρηκα κύρ Γιάννη, την επιμονή σου να διεκδικήσεις εκ νέου την εκλογή σου στο δημαρχιακό θώκο της Θεσσαλονίκης.
Πολύ χάρηκα που θεωρείς, ότι απλά… σε ζηλεύει και έχει προσωπικά μαζί σου, όποιος έχει απηυδήσει με τις αποτυχίες της διοίκησής σου, τις προσωπικές υπερβολές και τους επικοινωνιακούς θεατρινισμούς.
Βρίσκω απολαυστικό τον τρόπο με τον οποίο «ενοχοποιείς» πολλές από τις κριτικές που σου ασκούνται. Έτσι είναι κυρ Γιάννη μου. Κράζουν; Θαυμάζουν.
Μην σκεφτείς καθόλου να αλλάξεις γνώμη.
Άλλωστε η «ενοχοποίηση» της κριτικής είναι πολύ ταιριαστή με την τακτική του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα που σε στηρίζει και είναι επαρκώς «αντιπροσωπευτική» αυτού του… πολιτικού γάμου, όσο κι αν δηλώνεις πως «δεν είσαι ΣΥΡΙΖΑ».
Να το επαναλαμβάνεις συχνά, πως δεν είσαι ΣΥΡΙΖΑ. Σίγουρα μετά από κάθε φορά που θα εκφράζεις την υποστήριξή σου στη Συμφωνία των Πρεσπών.
Και να μη χάνεις την ευκαιρία δήμαρχε, να τροφοδοτείς τα ανυπόστατα παραμύθια, ότι –και καλά- κατά βάθος σε στηρίζει κι ο Μητσοτάκης, που σε χαρακτήρισε συμπαθή, ως πρόσωπο, αλλά αποτυχημένο ως δήμαρχο…
Είναι καλό να έχεις μεγάλες προσδοκίες.
Να ξέρεις κύριε Γιάννη μου, με πολύ σεβασμό σου τα γράφω όλα αυτά. Γιατί σε συμπαθώ, αλήθεια. Και θέλω να σε δω να ολοκληρώνεις στις επάλξεις τον κύκλο σου.
Το έχεις κερδίσει το δικαίωμα να χάσεις στην (εκλογική) μάχη. Και όχι να σε αποσύρουν άρον-άρον,, όσοι φοβούνται πως θα τους παρασύρεις σε συντριβή.
Μην τους αφήσεις να σε αποσύρουν κυρ Γιάννη… Γιατί ξέρεις –κι αν δεν το ξέρεις, μάθε το- θα` θελαν πολλοί κάποιοι δικοί σου, πολύ «δικοί σου», να σε δουν να αποσύρεσαι. Θα σε πολιορκήσουν κυρ Γιάννη, για να το κάνεις, αν δεν το πράττουν ήδη…
Μην το κάνεις.
Σου αξίζει να ηττηθείς «μαχόμενος». Το δικαιούσαι. Το δικαιούνται και οι Θεσσαλονικείς να σε κρίνουν….
